Tagi
… I znowu nastaje Adwent. Wchodzimy w nowy okres, w nowy rok kościelny. Z Adwentem bowiem rozpoczyna Kościół rok swój nowy, którego treścią rozważanie życia Zbawiciela na tle Ewangelij.
Adwent oznacza przyjście, przygotowanie na zjawienie się Odkupiciela. Jest on pamiątką zamierzchłych stuleci, wyczekujących z tęsknotą objawienia się Boga. Rozbrzmiewa błagalna pieśń: >>Spuście nam na ziemskie niwy<<, zamykająca w sobie żal za utraconą szczęśliwością, a zarazem i nadzieję przyszłego zbawienia. Długa noc grudniowa może być obrazem nocy duchowej, w jakiej tonął świat przed przyjściem Chrystusowem. – Wreszcie, po długiem oczekiwaniu rozległ się głos wołającego: Gotujcie drogę Panu! otworzyły się niebiosa, ustąpiła noc i ziemia wydała Zbawiciela.
Żałosną tęsknotę przedchrystusowych stuleci przeżywamy i my także w czasie adwentowym.
A to w jakim celu?
Ażeby się przysposobić na radosne narodziny Odkupiciela w duszach naszych.