Z żywotów św. Alfonsa Liguoriego (fragmenty)

Tagi

Komunia św., modlitwa, wola Boża, św. Alfons

W przejściach, o których mówimy, najlepiej się okazała świętość Alfonsa. Na wszystkie uciski i cierpienia patrzył ze stanowiska Woli Bożej. Razu pewnego była mowa o spełnianiu Woli P. Boga. „O tak!” zawołał Święty, podnosząc ręce ku niebu, „tak chcę wypełniać Wolę Bożą, zawsze, zawsze”. Innym razem braciszek, chcąc go uspokoić, rzekł, że ciągłe zgryzoty mogą doprowadzić do obłąkania. „Bracie”, odpowiedział Alfons, „gdyby Bóg chciał, żebym stracił zmysły i umarł w zakładzie obłąkanych, też musiałbym Jego Najświętszą Wolę wysławiać”. Gdy trudności się piętrzyły, mawiał: „Gdyby nasze domy nie miały przynosić chwały P. Bogu, tobym Go prosił, aby je zniweczył”.

Nie mogąc już wiele mówić o Bogu, nie przestawał jednak z Bogiem rozmawiać. Nieustannie się modlił. Najbardziej litował się nad biednymi grzesznikami i modlił się za nich. Pewnego razu, spożywając swój skromny posiłek, rozpłakał się i zawołał: „Świat pełen jest heretyków, schizmatyków, Turków i niewiernych. Dziś rano P. Bóg mi wielkiej udzielił pociechy, dając mi poznać, jak wielkie to szczęście urodzić się na łonie Kościoła. O mój Jezu! jakże Ci się za tę łaskę wywdzięczę? Ja, nędzny grzesznik, nie zasłużyłem na nią wcale, Ty mi udzieliłeś jej jedynie ze swego nieprzebranego miłosierdzia. Ufam jednak, że Ci dziękować będę za nią przez całą wieczność”. „Módlmy się”, dodał, „za nieszczęśliwych, nie mających wiary, błagajmy Boga, aby ich oświecił!”

Święty korzystał z każdej sposobności, aby zachęcić do modlitwy za grzeszników.

Pani Gargano, zamieszkała w okolicach Pagani, miała w swym domu siostrzeniczkę, która już w trzecim roku życia, pałała pragnieniem przyjęcia P. Jezusa, ukrytego w Przenajświętszej Hostyi. Dziewczynka błagała kapłanów, aby jej pozwolili przystępować do Komunii św., lecz żaden, ze względu na jej wiek, nie chciał jej na to zezwolić. Gdy miała lat cztery, pewien kapłan pozwolił przystąpić jej do Stołu Pańskiego, co ją niewymownie ucieszyło.

Po pewnym czasie dziecina dowiedziała się, iż w Pagani mieszka Mąż Boży, biskup Liguori, któryby najlepiej jej mógł powiedzieć, czy P. Jezus więcej razy pragnie wstępować do jej serduszka i prosiła swą opiekunkę, aby ją do Pagani zawiozła. Pani Gargano, aby dzieweczkę uspokoić spełniła jej prośbę i przybywszy do Pagani z wielką nieśmiałością przedstawiła ją św. Biskupowi. Powiedziała mu, iż dziecina wciąż płacze, dlatego, że kapłani, ze względu na jej wiek, nie pozwalają jej przystępować do Komunii św. „Wszak lepiej”, Alfons powiedział, „dać takiemu aniołkowi P. Jezusa, niż tylu chrześcijanom, których serce pełne jest nieprawości”.

Wypytał dziecinę katechizmu, a gdy się przekonał, że wybornie go umiała, pozwolił jej przystępować do Komunii św., poczem zachęcał dziecię, aby się modliło za grzeszników. „Mów do P. Jezusa”, pouczał maleństwo: – „Obiecałeś nam, Panie, że jeżeli będziemy prosili Ojca Twego w Twojem Imieniu, to zostaniemy wysłuchani, proszę Cię więc, abyś dał biednym grzesznikom, łaskę poznania i kochania Ciebie”.

Jakżeż cudny widok przedstawia ta rozmowa pięcioletniego dziecięcia ze staruszkiem Biskupem. – Dziecię prosi Go, by mogło przyjmować Boga swego, a Święty nie tylko mu na to pozwala, ale je nawet do tego zachęca. I za naszych czasów Papież Pius X podniósł głos swój nieomylny, zachęcając rodziców i kapłanów, aby niewinne dziateczki, skoro tylko przyjdą do używania rozumu – do Komunii św. prowadzili.

Życie św. Alfonsa Maryi Luguorego, założyciela zgromadzenia Najśw. Odkupiciela, o. Bernard Łubieński, Kraków 1911 r., str. 825 – 827.

7 BOLEŚCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY.

Tagi

Matka Bolesna, św. Alfons

„Opowiada ojciec Rowilion z Towarzystwa Jezusowego, że pewien młodzieniec miał pobożny zwyczaj nawiedzać codziennie obraz Matki Bożej Bolesnej, odmalowany z siedmiu mieczami przeszywającymi Jej serce. Zdarzyło się, że pewnej nocy młodzieniec ten, na swoje nieszczęście dopuścił się śmiertelnego grzechu. Rano poszedł do obrazu Matki Bożej, ujrzał w Jej sercu, nie siedem, lecz osiem mieczów. Gdy zdziwiony zastanawiał się nad tem, usłyszał głos mówiący mu, że grzech to przez niego popełniony przydał Maryi ósmy miecz, na który patrzał. Wskutek tego szczerze skruszony poszedł niezwłocznie do spowiedzi, i za wstawieniem się Ucieczki grzeszników a jego najmiłościwszej Opiekunki, odzyskał łaskę Bożą.

 

Św. Alfons Liguori, Uwielbienia Maryi, Kraków 1896, str. 358.

ILLOS TUOS MISERICORDES OCULOS, AD NOS CONVERTE.*

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, św. Alfons

       Objawionem sobie miała święta Gertruda, że gdy kto pobożnie odmawia te słowa, któremi Kościół odzywa się do Maryi: Nuże przeto Obronicielko nasza, one miłosierne oczy Twoje zwróć ku nam, wtedy ta litościwa Matka niechybnie spełnia prośbę tak modlącego się do Niej.

O, bezwątpienia, powiada święty Bernard, ogrom miłosierdzia Maryi zapełnia cały ogrom świata. A według świętego Bonawentury ta najlitościwsza Matka za obrazę raczy poczytywać Sobie, gdy Ją o co nie prosimy: Przeciw Tobie, o Pani, powiada on, grzeszą nie tylko ci, którzy do tego stopnia bezbożność swoją posuwają, że bluźnią Przenajświętszemu imieniowi Twojemu, lecz i ci także, którzy Cię o żadną łaskę nie proszą.

A tak, o Maryo! powiada święty Wildeberd, każesz nam spodziewać się łask przechodzących nasze zasługi, albowiem bezustannie otrzymujesz dla nas dary przechodzące wszelkie nasze oczekiwania.

 

Fragmenty z: Uwielbienia Maryi, Św. Alfons Liguori, Kraków 1896, str. 158-159.

*tytuł Juan Arecharaleta

ŚW. ALFONS LIGUORY BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA.

Tagi

św. Alfons

(2 sierpnia).

Ozdoba i chluba Kościoła katolickiego w ośmnastym wieku, św. Alfons ujrzał światło dzienne we włoskiem mieście, Neapolu. Już jako dziecięciu przepowiedział św. Franciszek de Hieronimo, że mały Alfons dożyje sędziwego wieku, będzie piastował najwyższe godności i chwałą okryje Kościół Chrystusowy.

Przepowiednia spełniła się dosłownie.

Obdarzony od Boga wielkiemi zdolnościami oddał się naukom z całą gorliwością tak, że już w szesnastym roku życia otrzymał stopnie naukowe na neapolitańskiej wszechnicy. Z nauką łączył gruntowną pobożność i czynną miłość bliźniego. Z umiłowaniem poświęcał się modlitwie i posłudze chorych.

Strzegł czystości serca z największą starannością, to też widząc z jak wielkiemi niebezpieczeństwami duszy złączony jest zawód obrońcy sądowego, postanowił porzucić zajęcia adwokackie i poświęcić się na służbę Bogu. Jako kapłan przebiegał z apostolską żarliwością miasteczka i wioski, głosząc słowo Boże. Wyrazem tej gorliwości jest założone przez Alfonsa Zgromadzenie N. Zbawiciela, czyli OO. Redemptorystów, których zadaniem jest apostolska praca, i którzy przez tę pracę położyli już liczne zasługi w Kościele Bożym.

Wielki czciciel N. Marji P., napisał ku Jej chwale nieśmiertelne dzieło: >>Uwielbienia Marji<<, prócz tego wiele dzieł, tchnących gorącą pobożnością i głęboką nauką. Wyniesiony do godności biskupiej, odznaczał się przedewszystkiem niezwykłem miłosierdziem i współczuciem z nędza ludzką tak, że dla ratowania ubogich ogałacał się z niezbędnych sprzętów domowych. By jak najwięcej pracować dla chwały Bożej, zobowiązał się osobnym ślubem, że nigdy nie zmarnuje ani chwilki czasu.

Umarł w 90 roku życia wśród swoich synów zakonnych, a Stolica Apostolska zaliczyła go w poczet Świętych i Doktorów katolickiego Kościoła.

 

 

 

 

 

Posłaniec Serca Jezusowego, rocznik 57, sierpień 1929, str. 228.

O NAWIEDZENIU MARYI PANNY.

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, Nawiedzenie, św. Alfons

     Przybywszy do krewnej, powitała ją uprzejmie. I weszła w dom Zacharyasza i pozdrowiła Elżbietę. A robi tu uwagę święty Ambroży, że Marya pierwsza powitała Elżbietę. Lecz nawiedziny Matki Bożej nie były takiemi jak osób światowych, które zwykle kończą się na próżnych, a niekiedy i fałszywych objawach udanej przychylności: nawiedziny Maryi przyniosły domowi temu najobfitsze łaski: skoro weszła i pierwsze słowa pozdrowienia wyrzekła, Elżbieta napełnioną została Duchem Świętym, a Jan oczyszczony z grzechu i uświęcony i z tego powodu okazał radość, drgnąwszy w łonie matki, przez co chciał objawić, że nadzwyczajną łaskę otrzymywał za pośrednictwem Przenajświętszej Panny (…)

 

 

A jeśli pragniemy dostąpić i tego szczęścia, nawet aby nas ta Przenajświętsza Pani nasza nawiedziła, wielce nam ku temu posłuży, gdy Ją samą nawiedzać będziemy, przy którym z Jej wizerunków, albo w jakim kościele pod Jej wezwaniem wyświęconym. (…)

 

Fragmenty z: Św. Alfons Liguori, Uwielbienia Maryi, Kraków 1896, str. 283- 297.

ROZMAITE SPOSOBY NABOŻEŃSTWA DO NAJŚW. PANNY MARYI. (cz. II.)

Tagi

"Zdrowaś Maria", godzinki, nabożeństwo, Najświętsza Maryja Panna, Pozdrowienie Anielskie, św. Alfons

III.  Trzecie nabożeństwo: Pozdrowienie Anielskie czyli „Zdrowaś Marya.”

       Święty Alfons powiada: „Pozdrowienie to anielskie jest Najświętszej Pannie Maryi bardzo przyjemnem, albowiem zdaje się, że przez to odnawia Jej się radość, jaką miała, kiedy Jej anioł Gabryel zwiastował, że zostanie Matką Boga.”

Sama Matka Bozka oświadczyła raz we widzeniu świętej Mechtyldzie, że żadne pozdrowienie nie jest Jej tak miłem, jak owo anielskie. Dla tego należy je często odmawiać, mianowicie:

 

   1. Rano i wieczorem. Kiedy wstajesz lub się kładziesz, zmów klęczący trzy „Zdrowaś Marya” z dodatkiem: „Najczystsza Panno Maryo, przez Twoje Niepokalane Poczęcie uczyń mnie czystym na sercu, ciele i duszy!” Potem możesz dodać: „Najlepsza Matko moja niebieska, błogosław mnie i zachowaj od wszelkiego grzechu!” Dobrze jest, kiedy nad twym łóżkiem wisi piękny obraz Najświętszej Maryi Panny.

 

ROZMAITE SPOSOBY NABOŻEŃSTWA DO NAJŚW. PANNY MARYI. (cz. I.)

Tagi

Komunia św., Msza św., nabożeństwo, Najświętsza Maryja Panna, św. Alfons

    Święty Alfons pisał bardzo wiele pięknego dla chwały Maryi, sądził jednakże, że najpożyteczniejszym jest krótkie wyliczenie rozmaitych sposobów, w jaki się nabożeństwa na cześć Maryi odprawiają. Nie od rzeczy będzie podać tu krótkie zestawienie sposobów uczczenia Najświętszej Panny.

     To zaś ze świętym Alfonsem wyraźnie dodać należy, że nie mnogość modlitw, i mnogość pojedynczych nabożeństw rzecz stanowi, tylko szczerość serca i wytrwałość w odprawianiu wybranego nabożeństwa. „Jeźliś jest opieszałym”, powiada święty Alfons, -„i zaniechasz obranego pobożnego ćwiczenia, to bądź pewnym, że i Matka Bozka pomocy ci swej odmowi. Ach, iluż to z tych, którzy się teraz w piekle znajdują, byłoby w niebie, gdyby nie byli zaniechali odprawiania obranego nabożeństwa na cześć Maryi.”

I. Pierwsze nabożeństwo: Msza święta.

 

NA SIEDEM BOLEŚCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY.

Tagi

Matka Bolesna, modlitwa, św. Alfons

MODLITWA.

                       O Matko najboleśniejsza! Królowo Męczenników i wszystkich cierpiących; do czegóżby się przydały dla mnie łzy Twoje podczas męki Jezusa wylane, gdybym duszy mojej nie zbawił? Proszę Cię więc i zaklinam, racz mi wyjednać przez zasługi wszystkich boleści Twoich, szczery żal za grzechy moje, i obudź na zawsze w sercu mojem żywą pamięć Twoich boleści męki Syna Twojego najdroższego. A gdyście oboje za mnie tyle cierpieć raczyli, o niechże, Matko moja Przenajświętsza, przynajmniej już odtąd grzechami moimi was nie zasmucam.

                         O Pani moja, powtórzę raz jeszcze z Bonawenturą świętym, o Królowo moja! jeślim cię obraził, tedy proszę przez samą sprawiedliwość, przeszyj serce moje mieczem współubolewania nad boleściami Twojemi; jeślim Ci służył, tedy jako jedynej zapłaty domagam się tej rany. o biada mi, jeślibym widząc Zbawcę mojego poranionego i Ciebie z przeszytem sercem, mieczem boleści także zranioną, sam nie odniósł stąd rany na sercu.

        Nakoniec, o Pani, Matko Boga mojego, przez boleść, jakiej doznałaś, patrząc jak Jezus skłoniwszy głowę na krzyżu Ducha wyzionął, proszę Cię i zaklinam, wyjednaj mi śmierć szczęśliwą. O Ucieczko grzeszników w strasznej chwili przejścia duszy z tego życia do wieczności, mojej duszy nie racz opuszczać! A że podówczas nie będę miał siły wymówić Imienia Twojego i Jezusa Twojego, w których cała moja nadzieja i ufność, więc teraz Je i usty i z głębi serca powtarzam, jakbym już był blizkim śmierci, łącząc do nich i Imię Twojego Oblubieńca świętego: Jezus, Marya, Józefie święty, Wam oddaję duszę moją! Amen.

 

Uwielbienia Maryi, Św. Alfons Liguori, Kraków 1896, str. 352.

ROZWAŻANIE SIEDMIU BOLEŚCI MATKI PRZENAJŚWIĘTSZEJ.(FRAGMENTY)

Tagi

Matka Bolesna, Męka Pańska, św. Alfons, św. Dyzma

         Tak tedy Matka Przenajświętsza, ta ze wszystkich matek najczulsza, najprzywiązańsza Matka widziała Syna pogrążonego we wszelkiego rodzaju cierpieniach, nie mogąc przytem najmniejszej przynieść Mu ulgi. Owszem, sama Jej obecność zwiększała pod pewnym względem smutki Jezusa, co znowu odrębną i nową dla Niejże Samej było boleścią. „Cały bowiem nadmiar boleści przepełniającej serce Maryi, przelewał się mówi Bernard święty, w serce Jezusa”. Tenże Święty przydaje nawet, że Chrystus Pan na krzyżu będąc, więcej z boleści Matki Przenajświętszej, niż ze Swojej własnej cierpiał. „Stałam obok Niego, pisze święty Bernard kładąc słowa te w usta Matki bolesnej, patrzyłam na Niego, a On na Mnie patrzał, a Mój smutek i boleść dotkliwszemi Mu były aniżeli własne Jego cierpienia. A tak Marya: stojąc obok Syna Swojego konającego, umierała żyjąc, żyła konając i umrzeć nie mogła, bo żyjąc umarłą była”.

W jednem z objawień, które miała błogosławiona Joanna Varano de Camerino, Pan Jezus powiedział jej, iż boleść Matki Przenajświętszej stojącej pod krzyżem, takim Go smutkiem napełniła, że skonał bez najmniejszej pociechy: tak dalece bowiem kochał Matkę Swoją Przenajświętszą Jezus i tak się nad Jej boleściami litował!…

Nowenna do siedmiu boleści Najświętszej Maryi Panny

Tagi

Matka Bolesna, nowenna, św. Alfons

Dziś zaczyna się nowenna do Siedmiu boleści Najświętszej Maryi Panny.

Opowiada ojciec Rowilion z Towarzystwa Jezusowego, że pewien młodzieniec miał pobożny zwyczaj nawiedzać codziennie obraz Matki Bożej Bolesnej, odmalowany z siedmiu mieczami przeszywającymi Jej serce.

 

Zdarzyło się, że pewnej nocy młodzieniec ten, na swoje nieszczęście dopuścił się śmiertelnego grzechu. Rano poszedłszy do obrazu Matki Bożej, ujrzał w Jej sercu nie siedem, lecz osiem mieczów. Gdy zdziwiony zastanawiał się nad tem, usłyszał głos mówiący mu, że grzech to przez niego popełniony przydał Maryi ósmy miecz, na który patrzał. Wskutek tego szczerze skruszony poszedł niezwłocznie do spowiedzi, i za wstawieniem się Ucieczki grzeszników a jego najmiłościwszej Opiekunki, odzyskał łaskę Bożą.

 

Św. Alfons Liguori, Uwielbienie Maryi, Kraków 1896, str. 358.