Nietrudno spostrzec jaki zamęt panuje dziś w obecnym społeczeństwie, „że ludzie pragnąc obowiązki obywatelskie wiernie wypełniać, dla społeczeństwa pracować, dobrze dzieci wychować, przy najlepszych chęciach często sami nie wiedzą, jak się do tego brać; próbują rozmaitych sposobów i najczęściej chybiają celu”.[1] Główną przyczyną tego stanu jest „niedostateczne rozumienie do jakiego celu wychowanie zmierzać powinno”.[2] Inną przyczyną jest brak odpowiednich ludzi, mających ducha, który by w pełnym tego słowa znaczeniu czynił z nich ludzi, jakich kraj i społeczeństwo potrzebuje[3]. Potrzeba nam bowiem ludzi „mądrych, cnotliwych, pracowitych, poświęconych i zdolnych, tj. chcących i mogących stać się dla kraju naszego siłą żywotną i jakby drogowskazem wśród ciężkich naszego życia narodowego kolei”[4].
„Częstym błędem naszych poczynań katolickich jest zbyt wyłączne zwracanie uwagi na wrogie nam obozy, a niedostateczne zajmowanie się życiem religijnym w naszym własnym obozie, niedostateczne dbanie o pogłębienie go i nadanie mu mocniejszych form organizacyjnych!”[5] Pomimo wymienionych niedomagań „i ta więc chwila dziejowa, którą przeżywamy, nie tylko nie jest beznadziejna, ale także jest brzemienna w pierwiastki odrodzenia, które Opatrzność Boża w niej złożyła na to, aby powoli swą fermentacją przerobiły społeczeństwo i podniosły je na wyższy stopień rozwoju. Naszym zadaniem jest je odkryć, uwydatnić i rozwinąć…”[6].
Celem przedstawianego bloga jest szerzenie czci ku Królowej naszej Ojczyzny, do Najświętszej Dziewicy Maryi oraz przyczynienie się do odnowy moralnej i duchowej Narodu Polskiego. Mam nadzieję, że z łaską Bożą i wytrwałą pracą uda się osiągnąć powzięty cel. Za podstawowe autorytety obrałem sobie p. Jadwigę Zamoyską i o. Jacka Woronieckiego. Sadzę, że na obecne czasy ich myśli są nadal aktualne.
Tematyka bloga obejmuje kilka elementarnych kategorii.
Kategorie: Na cześć Maryi oraz Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi mają zachęcić Czytelnika do poznania przymiotów Królowej Korony Polskiej, pobudzić do naśladowania Jej wzniosłych cnót oraz do prawdziwego ku Niej nabożeństwa.
W kategorii: Etyka i moralność znajdą Państwo treści zawierające praktyczne wskazówki do kształcenia etyki chrześcijańskiej, doskonalenia się w cnotach przyrodzonych i nadprzyrodzonych. Rodzinom i wychowawcom i wszystkim, którym szczerze zależy na wykształtowaniu chrześcijańskiej młodzieży polecam kategorię Rodzina i wychowanie.
Dla pragnących rozbudzić w sobie większą ufność w dobroć i Opatrzność Bożą, a przeżywających trudne momenty polecam kategorię Święci Pańscy.
Pozostałe tematy dotyczące Kościoła, religii, filozofii, polityki itp. znajdują się w kategorii Inne.
Jak zgodnie mawiali p. Zamoyska i o. Woroniecki: „narody są uleczalne”.
„Ufajmy, że i nasz naród uleczonym będzie, bylebyśmy, zachowując dawną ojców naszych wiarę, nadzieję i miłość, przestrzegali w życiu rodzinnem i społecznem czterech cnót kardynalnych; one są nie tylko warunkiem szczęścia wiecznego, ale i podstawą powodzenia doczesnego. Wprowadźmy we wszystkie czynności nasze roztropność, wstrzemięźliwość, sprawiedliwość i męstwo.”[7]
„Módlmy się do „Panny Świętej, co Jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie”. Królowie nasi w proroczym natchnieniu wręczyli Jej berło, które im z rąk wypaść miało, Jej poświęcili kraj i naród, Ją obrali Królową, a papieże wpisali do litanii Jej tytuł Korony Polskiej. Dziś nie mamy już królów, ale została nam i po wszystkie wieki zostanie Królowa, której żadna ziemska moc korony i berła nie pozbawi, dokąd my Jej wierni będziemy. Chcąc czcić Matkę Boską, oddajmy Jej hołd najwyższy czyniąc wszystko, co Jezus nakazuje, a tak i my za Jej przyczyną otrzymamy ten cud, że wychowanie narodu naszego, na Boże wychodząc tory, w zamian za mdłe serca dzisiejsze i słabe duchy, da nam ludzi mężnych i czystych, a przez to rękojmię lepszej przyszłości.”[8]
Juan Arecharaleta
[1] O wychowaniu – Jadwiga Zamoyska.
[2] Tamże.
[3] Por. tamże.
[4] O miłości ojczyzny – Jadwiga Zamoyska.
[5] U podstaw kultury katolickiej – Jacek Woroniecki OP.
[6] Tamże.
[7] O miłości ojczyzny – Tenże.
[8] O wychowaniu – Tenże.
