RADY I WSKAZÓWKI P. JENERAŁOWEJ

Tagi

Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka, praktyczne rady

Oto recepta, która z pewnością zaradzi złemu, jeżeli się jej wiernie trzymać będziesz. Zdaje mi się, że na roztrzepanie jest jedna tylko i jedyna rzecz agere contra t. j. nie folgować sobie. I tak n. p. gdy przychodzi czas czytania – czytać, nie odrywać się, nie oglądać się. Kiedy czas szycia – szyć, nie podnosząc oczu od roboty. I tak sama przy każdem zajęciu: age quod agis, czyń co czynisz, jak mówi łacińskie przysłowie. Jak czas na milczenie – milczeć; jak czas na wspólna rekreację – zostać wśród drugich, nie wybiegać co chwila z pokoju, przysiąść fałdów i rozmawiać. – Jak zaczniesz robotę, nie bierz innej, póki pierwsza nie skończona. – Jak zaczniesz książkę, to nie rozpoczynaj innej, póki pierwsza nie skończona. – Nie skarżyć się na nic i na nikogo pod pierwszym wrażeniem. – Mówiącemu nie przerywać i nie wtrącać swego zdania, nie wysłuchawszy do końca. Rzeczy swoje zaraz po użyciu ich, kłaść na właściwe miejsce. – Drzwi, szafy, szuflady zamykać. – Rachunki bardzo porządnie prowadzić.

O MIŁOŚCI OJCZYZNY. Z KAZANIA O. WORONIECKIEGO

Tagi

cnoty, Kuźniczanka, miłość, O. Woroniecki, ojczyzna

Ujrzawszy miasto Jerozolimę płakał nad niem.

Łuk. XIX. 41

W tym ustępie ewangelji Chr. Pan daje nam cudowny przykład miłości Ojczyzny, bo choć przyszedł wszystkich zbawić, ukochał w sposób szczególny swój kraj i naród.

I my, idąc za przykładem Chr. P. powinniśmy nie ograniczając miłości dla drugich, mieć ją przedewszystkiem dla ziomków i Ojczyzny.

Nieraz dawaliśmy przy sposobności dowody tej miłości, ale czy nie w sposób raczej powierzchowny, wybierając co łatwiejsze, co nas mniej kosztowało.

Dobrze zrozumiana miłość Ojczyzny jest tylko zastosowaniem miłości bliźniego, bo przykazanie miłości bliźniego nie wymaga, abyśmy wszystkich zarówno kochali, dopuszcza stopniowanie. Nie można kochać osoby obcej tak, jak się kocha rodziców, lub tych z którymi w bliskich żyjemy stosunkach.

DO MŁODYCH MĘŻATEK – P. JENERAŁOWA

Tagi

cnoty, dzieci, Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka, małżeństwo, Naród

Ponawiające się macierzyństwo, które tyle kobiet straszy, jest właściwem zadaniem wszystkich młodych mężatek, a od tego, jak się na nie zapatrują i od sposobu w jaki się z niego wywiązać chcą, zależą: żywotność kościoła, samoistność narodu, zacność domowego ogniska, szczęście doczesne i wieczne, bo spokój sumienia, bo wieczna nagroda w niebie.

W stanie małżeńskim strach potomstwa zwykle pociąga za sobą dwa niebezpieczeństwa: albo utrzymywanie stosunków z mężem, ale grzesznych, albo też zerwanie takowych, bo mąż nie chcąc żony martwić, ucieka od niej i poza domem żyje niewiadomo jak.

W jednym i drugim wypadku, przystępowanie do sakramentów staje się niepodobnem, a zatem: życie katolickie, życie wiary znika.

RADY I WSKAZÓWKI P. JENERAŁOWEJ

Tagi

Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka, Opatrzność Boża

       Bardzo to niedobrze i niemądrze, że się trapisz i dręczysz o przyszłość: szkoda czasu i atłasu, jak to mówią. Myśląc o jutrze rozporządzasz tem, co do ciebie nie należy. Zupełnie tak, jakbyś sobie układała, że wydasz 1000 zł. na kupienie domu, 100 zł na meble, 300 zł na inwentarz i t. p. Ale gdzie są pieniądze na to wszystko? Niema ich! Pomnij w takim razie, co to za dziecinne rachuby.

Do ciebie należy tylko dzień dzisiejszy, jeżeli tym dniem roztropnie rozporządzisz, to sobie zasłużysz na to, żeby P. Bóg przygotował ci to, czego ci potrzeba na jutro. Spróbuj, a przekonasz się.

O. WORONIECKI – POCHWAŁA JAKO AKT POKORY

Tagi

cnoty, Kuźniczanka, O. Woroniecki, pokora

        Niejeden sądzi, że do ćwiczenia się w pokorze mało ma sposobności, mniema bowiem, że do tego służą jedynie upokorzenia. Zapewne, że bez pewnej dozy upokorzeń, nikt nie może stać się prawdziwie pokornym, a jednak, nie należy bynajmniej sądzić, aby jedynie upokorzenia ćwiczyły nas w pokorze, ćwiczy nas w niej również chętne chwalenie bliźnich.

Człowiek prawdziwie pokorny lubi chwalić i umie chwalić. Aby to zrozumieć, trzeba wiedzieć, iż istotą pokory nie jest wcale złe mniemanie o sobie, ale chętne korzenie się przed Bogiem i przed wszystkiem, co jest prawdziwie Bożego w bliźniem. Wiemy dobrze, jak często złe mówienie o sobie, wypływa z pychy, cierpiącej w ukryciu nad brakiem tej lub owej doskonałości i maskującej się pozorami pokory.

OBOWIĄZKI RODZICÓW WZGLĘDEM DZIECI

Tagi

dzieci, Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka, obowiązki, rodzina

     Obowiązkiem rodziców względem dzieci, jest: przejąć je zbawienną bojaźnią, miłością bez poufałości i dziecięcem uszanowaniem, które nie wyklucza zaufania.

Trzeba stać się powiernikiem ich smutków, radości, win i pokus: nie tyle my mamy mówić, ile one powinny móc się wypowiedzieć.

Trzeba interesować się wszystkiem co je zajmuje, zdawać sobie sprawę z ich pracy i postępów, wiedzieć czego się uczą.

Codziennie trzeba znaleźć czas potrzebny, aby porozmawiać z niemi o wszystkiem co ich dotyczy, o tem co w ciągu dnia widziały, czytały, słyszały, myślały, mówiły lub zrobiły.

O WIERZE

Tagi

Kuźniczanka, niewiara, wiara

       Dokąd dążymy? Co jest celem naszym? Wiemy, że celem tym jest Bóg. Prawda ta od dawna jest nam znaną. – Musimy sobie jednak znaleźć coś, coby nam zawsze o niej przypominało i do celu owego wiernie prowadziło, musimy znaleźć drogowskaz. Będzie nim silna wiara. Wiara będzie również sterem, zapomocą którego ominiemy szczęśliwie mielizny, wiry i oprzemy się nawałnicom świata i do celu trafimy.

Człowiek bez wiary prowadzi zwykle życie dorywcze, chwiejne, ulega ciągłym zmianom wewnętrznym i wahaniom, jest po prostu chorągiewką.

Trudno być niewierzącym i moralnym, jedno drugie wyklucza.

DUCH CHRZEŚCIJAŃSKI A DUCH ŚWIATA. (CZ. III)

Tagi

chrześcijaństwo, cnoty, Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka

Zamieszczam ostatnią już część tekstu p. Generałowej Zamoyskiej. Autorka tekstu posiadała tę unikatową zdolność przekazania konkretnych wskazówek w prostych a dosadnych słowach. Treść tych bogatych notatek uświadamia nam potrzebę nieustannego wysiłku w praktykowaniu cnót. Tekst także zmusza czytelnika do zadania sobie pytania jakim właściwie duchem kieruję się w życiu. Polecam odczytanie w całości wszystkich 3 części dla uchwycenia kontekstu.

Cz. I: https://lagloriadelasantisimavirgen.wordpress.com/2017/04/12/duch-chrzescijanski-a-duch-swiata-cz-i/

Cz II: https://lagloriadelasantisimavirgen.wordpress.com/2017/04/20/duch-chrzescijanski-a-duch-swiata-cz-ii/

Juan Arecharaleta

RADY I WSKAZÓWKI P. JENERAŁOWEJ:

Tagi

cnoty, Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka

  Powieści czytajcie jak najmniej, robią one umysł płytkim i jałowym, niezdolnym do czytania czegoś poważniejszego.

Trzy są najlepsze sposoby na niepoprawne wady: modlitwa, umartwienie, jałmużna. To potrójna siła, która zdobywa miłosierdzie Boże i łaskę.

O walczeniu z wadami p. Jenerałowa mówiła, że trzeba je ścierać tak długo, aż się zetrą. „On ne corrige pas les défauts en les ménageant”. (Nie poprawia się wad oszczędzając je).

Z zeszyciku p. Jenerałowej zatytułowanego: „Recepty duchowne”:

Być cierpliwym na to czem się jest i co się odczuwa.

Być surowym względem swoich słów i swoich czynów.

Pismo Kuźniczanek 1925, R. IV nr 3, str. 22.

MATKA JEZUSA – MATKĄ NASZĄ:

Tagi

Jezus Chrystus, Kuźniczanka, nabożeństwo, Najświętsza Maryja Panna, Pośrednictwo NMP

    „… Mamy być jak Jezus <<Filius Dei et Filius Mariae>>, synami Boga i synami Marji.

Jezus jest jednym i drugim w sposób doskonały, jeśli więc chcemy odtworzyć Jego obraz w duszy naszej, powinniśmy wycisnąć w sobie ten rys podwójny.

Pobożność nasza nie byłaby prawdziwie chrześcijańska, gdyby nie obejmowała Matki Słowa Wcielonego. Nabożeństwo do Matki Najśw. jest nie tylko ważne, ale i konieczne, jeśli chcemy obficie czerpać ze źródeł życia. Rozłączać Chrystusa od Jego Matki to znaczy tracić z oka istotną rolę Jego Człowieczeństwa św. w udzielaniu łaski bożej. Kiedy się zaniedbuje Matkę, przestaje się rozumieć Syna. Czy nie tak się stało z narodami protestanckimi? Odrzucili nabożeństwo do Matki Najśw. pod tym pozorem, żeby nie ubliżać chrystusowi jako jedynemu pośrednikowi, a czyż nie skończyli na tem, że stracili wiarę nawet w Jego bóstwo? Jeśli Chrystus jest naszym zbawcą, naszym pośrednikiem, naszym bratem starszym, ponieważ przyjął naturę ludzką, jakżeż Go prawdziwie kochać, jak upodobnić się do Niego, a nie mieć szczególniejszego nabożeństwa do Tej, która Mu dała właśnie tę naturę ludzką…