DLACZEGO MIESIĄC MARZEC POŚWIĘCONY ZOSTAŁ ŚW. JÓZEFOWI?

Tagi

ks. A. Kotarski, marzec, św. Józef

Patrocinio de San Jose, Gaspar Miguel del Berrio, (1706 – 1761).

Czytamy w księdze Genesis (pierwsza księga Pisma Świętego), że gdy lud egipski udawał się w czasie głodu do Faraona po pożywienie, ten mu odpowiadał: Idźcie do Józefa (Ite ad Joseph)! – Był tym Józefem syn patriarchy Jakóba, przez własnych pokrzywdzon braci, który w nagrodę za swą cnotę został namiestnikiem Egiptu.

 
          W podobny sposób odzywa się i do nas Kościół św. na początku tego miesiąca marca. On wam mówi: Udajcie się do Józefa, otoczcie jego ołtarz, a nie będziecie zawiedzeni. Jesteście uciśnieni wielu potrzebami, nękani przykrościami, zagrożeni niebezpieczeństwem, zwalczani przez tylu nieprzyjaciół a równocześnie cichymi, słabymi: oto udajcie się pod opiekę św. Józefa, Oblubieńca Najśw. Panny Marii. Za jego wstawieniem otrzymacie łaski, których wam potrzeba, zyskacie niezbędne wam światło i siłę, jakiej wam teraz brakuje. Czy usłuchacie, najmilsi bracia, zachęty Kościoła?

Reklamy

PIELGRZYMKA DUCHOWA DO CUDOWNYCH OBRAZÓW NAJŚW. PANNY MARYI

Tagi

modlitwa, Najświętsza Maryja Panna, obrazy Świętych, św. Lipka

Dzień 17. Do cudownego obrazu Najśw. Panny Maryi w Św. Lipce, i proś Maryi o skruchę i poprawę.

Cudowna figura Najświętszej Panny Maryi w Świętej Lipce.

W dyecezyi Warmijskiej niedaleko miasta Rӧssel, leży Święta-Lipka, miejsce od niepamiętnych czasów dziwnemi i licznemi cudami sławne. Na małem wzgórzu środ lasku, stoi tu dziś wyciosana z kamienia lipa z figury Najśw. Panny. Wspaniała świątynia z dwiema wieżycami wznosi się opodal. Mówi podanie, że zbrodniarz pewien, który w Rastenburgu skazanym został na śmierć, udał się w kornej modlitwie do opieki MARYI, aby mu ta Matka Miłosierdzia uwolnienie od hańbiącej kary wyjednała. W nocy pokazała mu się Najśw. Panna, podała mu dłuto i kloc drzewa do ręki polecając, aby z tego drzewa Jej figurę wyciosał.

ŻYWOT ŚW. JÓZEFA

Tagi

Ojcowie Kościoła, Pius IX, tradycja, św. Józef

Według Ewangelji św. i podania kościelnego.

 

 

Św. Józef urodził się według powszechnego mniemania w miasteczku Nazaret około 45 lat przed Chrystusem Panem. Pochodził z pokolenia Judy i z rodu królewskiego Dawida. Potomkowie tego królewskiego rodu zubożeli zupełnie, św. Józef utrzymywał się jako rzemieślnik cieśla. Zbawiciel, który chciał się narodzić w ubóstwie i poniżeniu i obrał sobie Najświętszą, ale ubogą dziewicę za Matkę, wybrał też Sobie na opiekuna ubogiego rzemieślnika Józefa. – Jakież przymioty duchowe posiadał ten, którego Opatrzność postanowiła wywyższyć ponad wszystkich ludzi świata, powierzając mu pod opiekę Najświętsze Dziecię Boże-Zbawiciela świata? Nieomylne Księgi Ewangelii nazywają św. Józefa „mężem sprawiedliwym” t. j. posiadającym wszystkie cnoty w wysokim stopniu.

 

 

Powołanie go na Opiekuna Najśw. Rodziny dokonało się według podania w następujący sposób. – Najświętsza Panna poświęciła się od dziecięctwa Bogu na służbę w świątyni Jerozolimskiej czyniąc ślub dozgonnego dziewictwa. Gdy więc nadeszła pora, w której, jak to było zwyczajem, winna była wyjść za mąż, chodziło o to, aby ją oddać w związek, któryby się jej ślubom nie sprzeciwił. Wielki kapłan zgromadził lud do świątyni Jerozolimskiej i nakazał modły, po których z miejsca „Sancta Sanctorum” (Święte nad Świętemi) dał się słyszeć głos, aby obrać tego, na którego lasce ukaże się gołębica (symbol Ducha św.). Jakoż cud ten objawił się na lasce św. Józefa, która wraz z tem zakwitła w jego ręku[1]. Wskazany więc przez niebo samo, św. Józef mąż ze ślubami dozgonnej czystości, staje się Opiekunem Marji, Opiekunem i przybranym Ojcem Syna Bożego Jezusa Chrystusa.

O CHRZEŚCIJAŃSKIM WYCHOWANIU MŁODZIEŻY

Tagi

Encyklika, Pius XI, wychowanie

           Z wielkim smutkiem przyglądam się dziś metodom i sposobom wychowywania dzieci i młodzieży przez rodziców. O ile tego typu wychowanie (a raczej niewychowanie) stosują dziś powszechnie niemalże wszyscy o tyle najbardziej zaskakuje taka postawa u samych katolików. Dlatego wydaje się być pilne, przypomnienie katolikom tego, jak na temat wychowania wypowiada się Magisterium Kościoła. Szczególnie polecam ku zastanowieniu podpunkt „b” przytoczonego fragmentu Encykliki Ojca Świętego Piusa XI. Świadom, ograniczonego dostępu tej publikacji do szerszego grona, kieruję zarazem prośbę o polecanie tekstu innym, zwłaszcza rodzinom posiadającym dzieci.

 

Juan Arecharaleta

 Przedmiot wychowania

a. Cały człowiek, upadły, ale odkupiony

     Rzeczywiście, nigdy nie powinno się tracić z oczu, że przedmiotem chrześcijańskiego wychowania jest cały człowiek, duch złączony z ciałem w jedności natury, ze wszystkimi swoimi władzami przyrodzonymi i nadprzyrodzonymi, jak go nam przedstawia zdrowy rozum i Objawienie; przeto człowiek, który wypadł ze stanu pierwotnej sprawiedliwości, ale przez Chrystusa został odkupiony i przywrócony do nadprzyrodzonego stanu przybranego dziecka Bożego, chociaż bez poza naturalnych przywilejów nieśmiertelności ciała i całkowitej równowagi swoich skłonności. Stąd w naturze ludzkiej zostają skutki grzechu pierworodnego, szczególnie zaś osłabienie woli i nieuporządkowane popędy.

PIELGRZYMKA DUCHOWA DO CUDOWNYCH OBRAZÓW NAJŚW. PANNY MARYI

Tagi

Frydek, modlitwa, Najświętsza Maryja Panna, obrazy Świętych

Dzień 15. Do cudownego obrazu Najśw. Panny Maryi we Frydku, i proś Maryi o cierpliwość w znoszeniu, co Bóg zsyła.

 

Cudowna figura Matki Bozkiej w kościele we Frydku, na Ślązku austryackim.

 

U podnóża wzgórz karpackich na Ślązku widać wśród pięknej okolicy miasteczko Frydek. W niem na niewielkim pagórku wznosi się kościół poświęcony czci Matki Bozkiej, do którego rok rocznie liczni pielgrzymi ze Ślązka, okolicznej Morawii, Węgier i Galicyi się gromadzą. Na miejscu, gdzie obecnie stoi kościół, postawiono w roku 1666 figurę Matki Bozkiej z kamienia wykutą. W krotce spostrzeżono w przededniu świąt Matki Bozkiej nadzwyczajne światło otaczające figurę. Nadto za wezwaniem Imienia MARYI i cudowne uleczenia miały miejsce. Prędko rozeszła się wieść o tern zdarzeniu w okolicy, a lud pobożny spieszył gromadnie na to, jak mówił, miejsce cudowne. T o też w roku 1706 wystawiono tu kaplicę z drzewa. I odtąd, jak świadczy stare pismo łacińskie, przechowane w księgozbiorze kościelnym we Frydku, doznawano łask wielkich.

 

ŚW. JÓZEF SŁUCHA NAPOMNIENIA ANIOŁA I UCIEKA DO EGIPTU Z SYNEM I OBLUBIENICĄ.

Tagi

ks. A. Kotarski, posłuszeństwo, św. Józef

             Nad wszystkimi nadzwyczajnymi przykładami doskonałych i heroicznych cnót, któremi jaśnieje mozolne życie św. Józefa, świeci posłuszeństwo, cnota ulubiona jego pięknej, nieskalanej duszy.

 

Niedawno Rodzina św. powróciła z uciążliwej podróży z Jeruzalem, gdy w chwili najgłębszego snu nocnego, objawił się anioł i rzekł: Weźmij Dzieciątko i Matkę jego i uciekaj do Egiptu, ponieważ Herod szuka jego śmierci. Powiedział to i zniknął. Ale św. Józefie, czyś ty dobrze to zrozumiał? Czy nie będzie to przywidzeniem tylko albo snem? Pan Jezus przyszedł zbawić wszystek rodzaj ludzki, a nie potrafi zbawić siebie samego? A potem uciekać o tej godzinie w nocy, w tak zimnej porze i iść do Egiptu? Ale gdzież tam; to bezwarunkowo być nie może. A środki do tego? A zapasy żywności? A co poczniesz, przybywszy do ziemi nieprzyjacielskiej, cudzej? A dokąd będzie trwało to wygnanie? Lecz Józef tak nie rozumuje. On natychmiast wierzy i słucha. Wstaje, idzie obudzić Marię i mówi jej:

NIEZWYKŁE NAWRÓCENIE

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, nawrócenie, Rycerz Niepokalanej, św. Gemma Galgani

Opisał je O. Herman Pasjonista, naoczny świadek tego zdarzenia. Było to w początkach września 1900 r. w Lucca, u państwa Giannini (via del Seminario nr. 6, I p.), gdzie świątobliwa dziewica Gemma Galgani zamieszkiwała jako przybrana córka pod opieką pani Cecylji. O. Herman przybył tu z polecenia kierownika duchownego, by zbadać naturę niezwykłych zjawisk, jakie u niej spostrzegano.

 

Było to w czwartek. Gemma w połowie kolacji, przeczuwając zachwycenie, wstała od stołu i spokojnie odeszła do swego pokoju. Wkrótce potem przybrana jej matka woła mnie do niej. Przychodzę i zastaję ją w pełnem zachwyceniu, którego przedmiotem była walka dzieweczki ze sprawiedliwością Bożą, by otrzymać nawrócenie pewnego grzesznika. Przyznam się, że nigdy w życiu nie miałem tak wzruszającego widoku. Zachwycona, siedząc na swej kanapce, zwraca oczy, twarz, całą osobę w to miejsce, w którem się jej pan ukazuje. Pozostaje bez ruchu, zdaje się być rozrzewnioną i zdecydowaną, ma wygląd osoby rozprawiającej, która za wszelką cenę chce postawić na swojem. ,,Ponieważ przyszedłeś Jezu, powiada, będę cię znowu błagała za mego grzesznika. Jest to Twój syn, a mój brat: zbaw go, Jezu”; i wymienia jego nazwisko. Był to cudzoziemiec, z którym poznajomiła się w mieście Lukka i którego już kilka razy wpływem wewnętrznego natchnienia ostrzegła ustnie i piśmiennie, by oczyścił swe sumienie i nie zadowalniał się opinją dobrego chrześcijanina, którą ogólnie się cieszył. Otóż Jezus, głuchy na błagania swej służebnicy, chce się z nim obejść jak sprawiedliwy sędzia. Gemma, nie zniechęcając się, zaczyna na nowo. „Dlaczego mnie dziś nie słuchasz, o Jezu? Zrobiłeś tyle dla jednej duszy, a odmawiasz zbawienia tej drugiej? Zbaw ją, Jezu, zbaw ją! Bądź dobry, Jezu, nie mów tak do mnie!

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. XLVI

Tagi

Ks. Feliks Cozel, Ostatnie namaszczenie, Sakramenty, śmierć, żal za grzechy

2. Wezwania księdza nie trzeba odkładać na ostatni czas!

           1. Zwracam też bardzo a bardzo uwagę na to, żeby zaopatrzenia chorego św. Sakramentami nie odkładać na ostatni czas, na ostatnie chwile chorego, a to dla wielu ważnych powodów! I tak chory potrzebuje do tego pojednania się z Bogiem swego współdziałania z łaską, potrzebuje swych sił umysłowych, swego zebrania i skupienia ducha, aby na dobrą spowiedź mógł się dobrze przygotować i żeby mógł należycie wzbudzić potrzebne i konieczne akty: wiary, ufności, żalu i miłości Bożej, – a do tego koniecznem jest mieć jeszcze jakie takie siły umysłowe; tem bardziej, że wzbudzenie tych aktów jest tem trudniejsze, im dłużej ktoś w grzechach nałogowych leżał, im bardziej do grzechów jest przywiązany i im mniej do wzbudzania tych aktów za życia był przywykł! – Spowiadałem raz w ciężkiej chorobie bardzo świątobliwego kapłana, a on mi powiedział wtedy: >>Mój księże! Jak to musi być trudnem wzbudzenia aktów potrzebnych przed śmiercią takiemu, który całe życie tych aktów nigdy nie wzbudzał i w grzechach leżał, kiedy mnie, co od dziecka do wzbudzania tych aktów przywykłem i co się całe życie codzień w nich ćwiczyłem, tak teraz w chorobie wzbudzenie tych aktów jest trudne!<<

 

Oj, wielką i bardzo wielką prawdę ten kapłan powiedział! Oby na to pamiętali ci, co to czytają, a nigdy może we wzbudzaniu aktów wiary, ufności, żalu za grzechy i miłości Bożej się nie ćwiczą! Nie odkładajcie więc wezwania kapłana na ostatni czas, na ostatnie chwile chorego! Tem bardziej, że i obecność kapłana i jego nawet rozgrzeszenie choremu nic a nic nie pomogą, jeśli przy tem rozgrzeszeniu prawdziwego żalu za grzechy mieć nie będzie!!!

PIELGRZYMKA DUCHOWA DO CUDOWNYCH OBRAZÓW NAJŚW. PANNY MARYI

Tagi

modlitwa, Najświętsza Maryja Panna, obrazy Świętych, Stary Borek

     Dzień 5. Do cudownego obrazu Najśw Panny Maryi w Starym Borku pod Rzeszowem, i proś Maryi o czystość.

Cudowny obraz Matki Bozkiej Różańcowej w Starym Borku pod Rzeszowem.

         Pod Tyczynem na Podgórzu, blizko Rzeszowa w Borku Starym stoi murowany kościół z klasztorem OO. Dominikanów pod wezwaniem Najśw. MARYI Panny Wniebowzięcia. Jest tam obraz Najśw. Panny, słynący cudami już od roku 1336 w staro dawnym kościele św. Krzyża. Obrała sobie Najśw. Panna to miejsce na górze, aby spoglądać na potrzeby okolicznych wiosek. Wielu też ludzi i z dalekich stron spieszy do tej świątyni Matki Bożej, bo czują, jak dobra ta Matka troskliwą opieką otacza swe dzieci, jak ich pociąga z padołu płaczu do górnego mieszkania w niebie.

 

Z rożnych miejsc ciągną ludzie w procesyach, aby przed cudownym obrazem uprosić łask i darów w rożnych potrzebach, przygodach i niebezpieczeństwach, nędzy i w nieszczęściu. A Matka Najśw. patrząc na wiarę i pobożność ludu uprasza im błogosławieństwa. Dość popatrzyć na rozmaite tablice srebrne, które świadczą o dobroci MARYI.

U JACOMETA

Tagi

Lourdes, Najświętsza Maryja Panna, o. Maksymilian Kolbe, św. Bernadeta

[Grodno, przed 1927]

   Było to w roku 1858.

 
W Lourdes, miasteczku położonym na stokach gór Pirenejów, poruszenie wielkie. Całe miasto mówi o zjawianiu się „pięknej Pani” w Grocie Massabielskiej z różańcem w ręku. To nikt inny tylko Matka Boska, twierdzili prawie wszyscy.

 
Ale i w tej mieścinie było grono liberałów, którzy uważali wszystko za bajkę, za wymysł Bernadety. Ks. proboszcz trzymał się z dala, ale władze świeckie kierujące się uprzedzeniami masońskimi postanowiły położyć temu kres. Pan Jacomet, sprytny komisarz policji miejscowej, był pewny, że przy pomocy swych policyjnych metod łatwo wykaże, iż wszystko jest tylko bajką; zawezwał więc Bernadetę do komisariatu policji, kazał jej usiąść i zapytał tonem prawdziwego przyjaciela: