GŁOSOWANIE RODZINNE

Tagi

Chrystus Król, demokracja, masoneria, O. Mateo, Pro Christo, Żydzi

Żydzi, chcąc rozbić i zniszczyć społeczeństwa chrześci­jańskie wmówili w nie, że najdoskonalszym ustrojem społeczno-państwowym jest demokracja i pięcioprzymiotnikowe głosowanie.

Fałsz wierutny! Najlepszy dowód, że dla siebie ciż sami żydzi zachowali ustrój skrajnie absolutystyczny, będący prze­ciwieństwem demokracji.

Narody chrześcijańskie poczynają z trudem wyzwalać się z fałszów żydowskich, narzucanych przez żydowsko-masońską „wielką” rewolucję francuską.

Jednym z objawów tego wyzwolenia jest odwracanie się od „równego, tajnego, powszechnego i jedno­stkowego” głosowania, a zwrot do głosowania rodzin­nego.

Zwrot ten najsilniej objawia się we Francji, gdzie dykta­tura żydowsko-masońska najboleśniej dała się we znaki i gdzie od wybuchu wojny światowej najwięcej pracuje powszechnie znany w świecie apostoł Serca Jezusowego, O. Mateo.

Zrozumiał ten bojownik Chrystusa Króla, jakie niebez­pieczeństwa grożą rodzinie i społeczeństwu stąd, że wybór wła­dzy oddano ludziom częstokroć niepoczytalnym, młokosom 21-letnim, głupim, namiętnym, niedoświadczonym, żadnemi poważnemi obowiązkami nie związanym. Władzę z ich wyborów po­chwycili szarlatani i kanalja masońska i ukuli z niej oręż do walki z Bogiem.

DONIOSŁOŚĆ NIEKTÓRYCH POLSKICH WYRAZÓW

Tagi

Kuźniczanka, obowiązki, posłuszeństwo

1. Co znaczy posłuszeństwo?

Iść za tem, co słuszne.

2. Co znaczy obowiązek?

Coś, co obu wiąże, mianowicie Boga i mnie. Jeśli jestem <<obowiązkowa>>, wypełniam to co mnie z Bogiem wiąże, a przez to,  sama Boga względem siebie obowiazuję, bo wierny jest Bóg, bo wierny jest Bóg w obietnicach swoich i błogosławi tym co wiernie przestrzegają przykazań Jego.

3. O czem można powiedzieć, że jest ładne?

O tem co ma w sobie ład. Chcesz czegoś, na coby patrzeć było miło, staraj się o porządek, czyli ład, a będzie << ładnie>>.

4. Co znaczy porządek?

każdą osobę, każdą rzecz, każde uczucie, każdą czynność, rozrywkę it.p. stawiać we właściwym rzędzie, czyli na swojem miejscu. Stąd powstają porządni ludzie, porządne rodziny, porządne społeczeństwa, porządek w pracy it.d.

 

Pismo Kuźniczanek, Rok II, nr 11, 1913,  s. 8.

JENERAŁOWA ZAMOYSKA O MIŁOŚCI OJCZYZNY – FRAGMENTY

Tagi

cnoty, Jadwiga Zamoyska, miłość, ojczyzna, wady

Miłość ojczyzny nie tylko że nie wyklucza, ale raczej powoduje zgrozę i boleść wobec tego, co w kraju zdrożnem być może.

Miłość ojczyzny nie polega na jakiemś majaczeniu o prawach narodowych i na poetyzowaniu ich, nie polega na manifestacyach, patryotycznych biesiadach, toastach, szumnych mowach i tkliwych wrażeniach.

Miłość ojczyzny nic nie ma wspólnego z narodową pychą i próżnością, jak to niektórzy mniemają, robiąc sobie jakby punkt honoru narodowego z odrzucenia wszystkiego, co obce, choćby było pożądanem, dlatego że obce a broniąc do upadłego tego, co swoje, choćby było szkodliwem, dlatego że swoje. Próżność narodowa, jak wszelka próżność, jak wszystko, co z zatrutego źródła pychy płynie, jest wadą zabójczą, — zabójczą dla wszelkiego postępu i ulepszenia. « Podłość czy pycha», mówi Krasiński, «to jednakie śmiecie».

Miłość ojczyzny nie polega na nienawiści tych, którym się przypisuje klęski narodowe. Nienawiść może czasami niszczyć to, czego nienawidzi, ale niczego nie może stworzyć, niczego nie może zbudować, żadnej rany nie zagoi, żadnej szkody nie naprawi, żadnej korzyści nie przyniesie.

Miłość ojczyzny jest cnotą, — cnotą w porządku woli bożej, bo wynika z obowiązku stanu, cnotą obywatelską, — a dlatego że cnotą, to siłą, a że jest miłością, więc jak wszelka miłość jest twórczą.

Z LISTU P. ZAMOYSKIEJ – O PODDANIU SIĘ WYROKOM BOŻYM

Tagi

Jadwiga Zamoyska, listy, poddanie się woli Bożej, ufność

28 luty 1908

Nie wiem jak dziwnym trafem list Twój odbierając, pisma Twego nie poznałam…

Teraz nie wiem, czy Cię ten list w Wiedniu zastanie. Przerażona jestem myślą, że o tej porze roku kazano Ci wracać z południa na północ. Prawda, że teraz na piersi i gardło nie każą unikać zimna, więc ostatecznie zawsze lepiej u siebie jak w hotelach. Daj Boże, żeby podróż się jako tako powiodła.

Moja biedna C., aż nadto rozumiem, co Ci się w duszy dzieje, rozumiem, że czujesz się zakamieniałą, ale bądź co bądź nie daj się uwieść pokusą niewiary w miłosierdzie Boże. Pan Bóg sam o sobie powiedział, że Jego myśli nie są jak nasze myśli, my nie możemy zrozumieć Jego myśli, Jego mądrości, ani Jego miłosierdzia.

ŚW. TERESA OD DZIECIĄTKA JEZUS: JEJ WSKAZANIA DLA ŻYCIA WEWNĘTRZNEGO

Tagi

cnoty boskie, miłość, miłość bliźniego, nadzieja, wiara, św. Teresa z Lisieux

W pośród biegu całego świata, codziennych jego zajęć i zwykłych ludzkich usiłowań, stanęła nagle postać, która prawie wszystkich zajęła, bardzo wielu zapaliła, a licznych poprowadziła na drogę świętości. Osobą tą jest św. Teresa z Lisieux, Karmelitanka bosa.

Wpływ jej cichego życia był tak potężny, że każdy pyta o przyczynę tego zjawiska. Czyż tak liczne zastępy dawnych świętych Pańskich były innemi od tej świętej i czy oni nie znali tajemnicy jej drogi?

Niewątpliwie, św. Teresa szła drogą swoich poprzedników, bo każdy czytając krytyczny żywot Świętego lub Świętej, może napotkać na te same prawie cechy, co w „Dziejach duszy”. Lecz każdy przyzna, że w tej Świętej jest coś więcej, co nas pociąga, mianowicie sposób prędkiego uświęcenia się na drodze takiej, jaką nam Mistrz zostawił w Ewangeljach św. Na to Bóg wzbudził w stosownym czasie odpowiednią Świętą, aby ludzi, rozpaczliwie broniących się przed wpływem bożym pociągnąć jak najprędzej i w jak największej liczbie do siebie. Jakie więc rysy jej świętości szczególnie nas uderzają, co właściwie stanowi tajemnicę czarującego i nieprzepartego jej wpływu?