Wiązanka złożona Marji

Tagi

bł. Kryspin, jałmużna, ks. Berthier, Najświętsza Maryja Panna

LXX

Błogosławiony Kryspin, z Witerbo, został, jako bardzo młode chłopię oddany na naukę do swego wuja węglarza. Co sobotę dostawał od niego skromne za swą pracę wynagrodzenie. W niedzielę raniutko pobożne dziecię biegło na targ, by zakupić wiązankę kwiatów. „Proszę o jak najpiękniejsze kwiaty – mawiał do sprzedającego – przeznaczone są bowiem dla wielkiej Pani.” Składał następnie swą zdobycz u stup statuy Matki Najśw. w kościele, w którym zawsze całe poranki niedzielne spędzał na służeniu do Mszy św. Szczęśliwemu temu dziecięciu Marja niezawodnie przygotowała w niebie wzamian za ofiarowane jej tu kwiaty, wieniec chwały nieśmiertelnej.

Na wiosnę łatwo wam przyjdzie postarać się o wiązankę kwiatów, by przyozdobić nią obraz Najśw. Panienki; w każdej jednak porze roku codzień możecie złożyć u Jej stóp wiązankę złożoną z waszych cnotliwych uczynków. Jałmużna dana ubogiemu, to róża miłości bliźniego; ciche zniesienie przykrego słowa, to fiołek pokory; ucieczka przed osobą, przez którą zgorszenie na nas przyjść może, to lilia czystości! Przy wieczornym pacierzu łączcie różę z fiołkiem i lilią i wraz z wieloma innemi aktami cnót ofiarujcie je Marji. Taka wiązanka milszą Jej nawet będzie, od najpiękniejszych kwiatów z łąk i ogrodów naszych.

Ks. Jan Berthier, Książka dla dzieci, 1928

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. VI

Tagi

Chrzest, dzieci, Ks. Feliks Cozel, Leon XIII, modlitwa, ojcostwo, rodzina, Sakramenty, św. Ludwik król

Ojcostwo, – Macierzyństwo.

Głównym celem małżeństwa i chrześcijańskiej rodziny jest chrześcijańskie wychowanie dzieci. Pamiętajcie więc, rodzice chrześcijańscy, o ciężkiej swej odpowiedzialności za dziatki wasze! P. Bóg dzieli się z wami wszechmocą i potęgą swoją i daje wam, abyście ojcami i matkami byli. Jest to, powtarzam raz jeszcze, dzieło wszechmądrości, wszechmocy i wszechpotęgi Bożej! – Rodzice chrześcijańscy powinni więc bardzo uważać, aby zdrowiu, życiu i przyszłości dzieci nie zaszkodzić, – a zaszkodzić bardzo łatwo… bo wpływ ojca i matki, ich zdrowia, charakteru i usposobienia – jest na dzieci ogromny! Ojciec lub matka, mający w swej krwi, w swym ciele jad choroby, prawie zawsze jak ten zaszczepiają i dzieciom swoim, który choć nie zawsze zaraz, ale w przyszłości spustoszenia wielkie w organizmie dzieci sprawia. Ileż to dzieci pokutuje z winy rodziców, nieraz i przez całe życie! Dzieci rodziców pijaków, zwłaszcza poczęte w pijaństwie, skutki zabójcze tej trucizny strasznie na sobie odczuwają! Jak wykazują lekarze, doświadczenie i statystyka, większa część dzieci idjotów, ułomnych, ślepych, głuchych, są kalekami z winy rodziców! Idźcie do szpitalów, zwłaszcza do domu wariatów, zobaczcie te różne nieszczęścia i kalectwa… i spytajcie się lekarzy jaki są przyczyny tej lub owej choroby… odpowiedzą wam, że w bardzo wielu wypadkach to spuścizna smutna po rodzicach. Niedawno temu widziałem w szpitalu młodego chłopaka, który dotychczas pozornie był zdrów, nagle w 20-tym roku życia zagroziła mu zupełna ślepota! Co za powód?

Idźcież do Józefa!

Tagi

br. Honorat, kościół, św. Józef

W czasach odstępstwa od wiary Kościół wystawia swoim wiernym Józefa Świętego

Opowiadają księgi starego Testamentu, że gdy egipski król Faraon dowiedział się o kilkoletniem głodzie i innych klęskach, zagrażających jego państwu, wyprowadził Józefa Patryarchę z ciemnego więzienia i rzekł do niego: „Ponieważ tobie objawił Pan Bóg te rzeczy, jakżebym ja chciał szukać mędrszego nad ciebie!” I uczynił go panem domu swego i całego państwa, powierzając mu zarząd jego, – jednym tronem tylko go przewyższając. I dał mu za małżonkę najznakomitszą z dziewic egipskich, i uczynił go według księgi Mojżeszowej, jakoby ojcem króla samego, i rozkazał ogłosić po całym kraju, jaka go czcią i władzą ozdobił. A gdy, za nadejściem klęsk przepowiedzianych, lud zwracał się do króla, błagając o pomoc, odpowiadał im: „Idźcie do Józefa, a cokolwiek wam powie – czyńcie!”

Wytrwałość wobec wszelkich przeszkód

Tagi

Barthe, błędy, kościół

          Jeśli katolicyzm pochodzi od Boga, to sam rozum wskazuje, że musiał od Niego dostać żywotność niespożytą, życie opierające się wszelkim przeciwnościom i przeszkodom. By się przekonać, że tak jest rzeczywiście, wystarczy zrobić przegląd Historji Kościoła od jego kołyski aż do obecnych czasów. Oparł się wszystkiemu: zębowi czasu niszczącemu wszelkie ludzkie urządzenia, albo zmieniającemu je do niepoznania; nieustannym napadom wyuzdanych namiętności, dumy i zmysłowości; wszystko rozbiło się w kawałki o skałę Kościoła, a on nigdy się z nimi nie układał.

Święty Szymon Stock

Tagi

ks. Berthier, nabożeństwo, Najświętsza Maryja Panna, różaniec, szkaplerz, św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, św. Szymon Stock

          Św. Szymon Stock zdradzał od dzieciństwa wprost cudowne nabożeństwo do Marji. Już na rękach matki trzepotał się radośnie, gdy ona imię Marji wymawiała. Aby krzyki i boleści jego uśmierzyć, wystarczało mu pokazać obrazek świętej Dziewicy. Rok miał zaledwie, gdy słyszano go kilkakrotnie mówiącego „Pozdrowienie Anielskie”. Zaledwie umiał mówić, nauczył się tez i czytać i odtąd odmawiał codzień Godziny o Najśw. Pannie, czego do końca życia nie zaniedbał. Po przeczytaniu książki o Niepokalanem Poczęciu Najśw. Marji Panny, zapałał taką miłością do cnoty czystości, że uczynił ślub zachowania jej aż do śmierci – (tego ślubu jednak dziecko, bez pozwolenia swego spowiednika, składać nie powinno) – i żeby ślub ten wiernie zachować, czuwał nieustannie nad swemi zmysłami, szczególnie nad wzrokiem i nie pozwalał sobie na żadne z drugiemi dziećmi poufałości. Niezawodnie to serdeczne nabożeństwo do Marji, które cechowało go już od kolebki, wyjednało mu łaskę wielkiej świętości, do której się później wzniósł.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. V

Tagi

Błogosławieństwo Boże, grzech, Ks. Feliks Cozel, Leon XIII, małżeństwo, obrazy Świętych, rodzina, św. Grzegorz, św. Mikołaj z Tolentynu

Dom chrześcijańskiej rodziny

Nowe małżeństwo nieraz buduje sobie dom nowy, w każdym razie dom, w którym zamieszkają będzie domem nowym, bo domem nowej chrześcijańskiej rodziny. Nieraz słyszałem, że gdy ludzie zamierzają sobie nowy dom postawić, radzą się, gdzie i jak go wybudować, żeby mieć, jak to mówią: – >> szczęście <<. Najlepsza jednak rada słuchać słów Pisma św. >> Jeżeli Pan nie zbuduje domu, napróżno pracowali, którzy go budują << (Ps. 126. 1). Jeśli dom twój ma być domem chrześcijańskim, uczyń tak, jak czynią prawdziwi chrześcijanie. Z Bogiem rozpocznij budowę domu twojego, wezwij kapłana, aby ci plac i fundamenta poświęcił, aby z błogosławieństwem kościelnem spłynęło i błogosławieństwo Boże. A tembardziej uczyń to znowu, kiedy dom, w którym ty wraz z żoną i swoją przyszłą rodziną masz zamieszkać, będzie już ukończony. Kiedy biskup kapłana wyświęca i przy wyświęceniu w Imieniu Bożem olejem św. ręce jego namaszcza, mówi mu: >> cokolwiek ręce te pobłogosławią, to płynie z tego posłannictwa, jakie kapłani za pośrednictwem biskupa otrzymują od Pana Jezusa, który rzekł do Apostołów: >> Dana mi jest wszelka władza na niebie i ziemi… Jako mnie posłał Ojciec i ja was posyłam << (Mat. 26. 18. Jan 20. 21).

Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi cz. VIII

Tagi

Benedykt XV, Jezus Chrystus, Najświętsza Maryja Panna, o. Jerzy M. Wierdak, Odupienie, Pośrednictwo NMP, Współodkupicielka

Maryja Pośredniczką ze względu na współodkupienie ludzkości

Głównym, pierwszorzędnym i właściwym Odkupicielem rodzaju ludzkiego jest Jezus Chrystus. Odkupienie przez Niego dokonane było nie tylko wystarczające, ale również nader obfite. Mimo to podobało się Panu Bogu i Jego nieskończonej mądrości dać nam w osobie Maryi współodkupicielkę drugorzędną i podporządkowaną Chrystusowi.

Pójdźmy na Kalwarię i oglądnijmy scenę naszego Odkupienia. W chwili, gdy męka Odkupiciela dosięgła szczytu, zaćmiło się słońce, krzyż pogrążył się w mroku, Kalwarię zaległy ciemności i rozpostarły się nad całą ziemią. Jezus, opuszczony przez Ojca i wydany jako ofiara za grzechy ludzkie na niezmierne udręki zewnętrzne i wewnętrzne, napawany ostatnimi zniewagami, kosztując ostatniej goryczy ciężkiego konania, dobrowolnie oddał Swego ducha Ojcu.
Umarł P. Jezus, bo tak sam chciał. Umarł dlatego, aby przez śmierć ofiarować Siebie samego sprawiedliwości Boskiej jako zadośćuczynienie za grzechy rodu ludzkiego. Tym samym przeprosił Pana Boga w imieniu ludzkości, ukoił Jego święty gniew, zapewnił przebaczenie i wstęp do nieba wszystkim ludziom, którzy tylko będą chcieli skorzystać z tego Odkupienia.

Matka ze swem dziecięciem

Tagi

dzieci, kościół, ks. Berthier, Msza św., Sakramenty

Dzieci powinny słuchać Mszy w wielkim skupieniu

Cesarz Walens wydał rozkaz, by zamknięto wszystkie katolickie kościoły i stracono tych wszystkich, którzyby się ośmielili wziąć udział w niedzielnych nabożeństwach. Prefekt Modest, chcąc uniknąć mordowania niewinnym ludzi, przestrzegł o tem chrześcijan, lecz przestroga wywołała wręcz przeciwny skutek, wyznawcy Chrystusowi zgromadzili się liczniej, niż kiedykolwiek. – Udając się prefekt na to zebranie, widzi dążącą tam również kobietę z dzieckiem. „Czy nie doszła cię wiadomość – pyta ją – że mam rozkaz stracenia tych, którzy tam się zejdą?” – „Wiem o tem i dlatego tak pośpiesznie idę; dozwól, by i to dziecię się tam udało ze mną, pragnę bowiem aby i ono otrzymało palmę męczeńską”. – Modest nie ośmielił się wypełnić cesarskiego rozkazu.

Widzicie, dzieci, z jaką gorliwością pierwsi chrześcijanie przestrzegali obowiązku słuchania Mszy św. w niedzielę. Choć grożono im śmiercią, szli nieustraszeni.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. IV

Tagi

Ks. Feliks Cozel, małżeństwo, rodzina, Sakramenty, wesele, zagrożenia

Wesele

Po ślubie bywa, wedle powszechnego starego zwyczaju, wesele, t. j. uczta i zabawa weselna. W chrześcijańskiej rodzinie ta zabawa weselna powinna być nie pogańską, a tem mniej szatańską, – ale chrześcijańską, t. j. w duchu Chrystusowym! Wszak małżonkowie chrześcijańscy w dzień ślubu przyjęli trzy Sakramenta święte: odprawili świętą spowiedź, a na niej przeprosili Pana Jezusa za wszystkie grzechy i obiecali szczerą poprawę życia; przyjęli potem Pana Jezusa w Komunii św. – i przystąpili do Sakramentu Małżeństwa. Czyż więc godzi się, aby dzień tak ważny w ich życiu, w domu chrześcijańskim, był połączony z obrazą P. Boga?!…

Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi cz. VII

Tagi

Jezus Chrystus, Najświętsza Maryja Panna, o. Jerzy M. Wierdak, Pius X, Pośrednictwo NMP, Wcielenie, zasługa, św. Tomasz

Maryja Pośredniczką ze względu na Swe zasługi dla ludzkości

          Nikt ze stworzeń nie dorównuje ilością i wielkością zasług Matce Najśw. Trudno językiem ludzkim wyrazić zasługi Maryi. Na tym miejscu weźmiemy pod uwagę jedynie Jej zasługi odnośnie do godności Macierzyństwa Bożego, do Wcielenia i dla ludzi.

Czy Maryja zasłużyła Sobie na to, iż została Matką Jezusa Chrystusa?

          Macierzyństwo Boże jest czymś tak nadzwyczajnym i wielkim, że między tą godnością a najwznioślejszymi zasługami, najdoskonalszymi aktami nadprzyrodzonymi, najstaranniejszym przygotowaniem, na jakie się stworzenie zdobyć potrafi, nie może być właściwej proporcji – równości. Więc żadne stworzenie, takie nawet jak Najśw. Panienka, nie mogło zasłużyć ściśle – de condigno na godność: Być Matką Boga. Dziewica Niepokalana uczyniła jednak to wszystko, co stworzenie może przy łasce Bożej uczynić, by się stać mniej niegodnym tej godności. Maryja, obsypana przedziwnymi łaskami, odpowiadała im jak najwierniej i współpracowała z nimi z heroiczną wielkodusznością. Na tym szczytnym stopniu świętości, do którego wyniósł Ją Pan Bóg, zasługiwała nie ze ścisłej sprawiedliwości – de condigno, ale w mierze względnej i możliwej dla stworzenia, by zostać Matką Boga. Przypuściwszy, że Bóg chciał mieć matkę, to o ile jakaś niewiasta mogłaby nią być, Maryja jedna spośród wszystkich była odpowiednia czyli godna tego zaszczytu, a Jej świętość, wynosząca Ją ponad wszelkie niewiasty, wymagała, żeby Ona właśnie nią została.