Chcąc naśladować Serce Jezusowe, trzeba przede wszystkim oczyścić swoje serce z grzechów, z nieporządnych przywiązań, ze zbytecznych pragnień i z ziemskiego gwaru, do czego jako środek niech służy częste, a godne przystępowanie do Sakramentów świętych, codzienny rachunek sumienia, ciągłe czuwanie, wytrwała praca i gorąca modlitwa.
Trzeba często wołać z Prorokiem: Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego (Ps 51, 12), to znowu modlić się ze świętą Gertrudą, zwłaszcza po Komunii świętej: „O Panie Jezu, weź serce moje, a daj mi Serce Twoje”.
Po drugie trzeba starać się poznać życie Chrystusa Pana, i to nie tylko życie ziemskie, ale także eucharystyczne i uwielbione; stąd wiele słuchać, czytać i rozmyślać o Chrystusie Panu, a przy tym wnikać w Jego Najświętsze Serce, żeby się przejąć Jego pobudkami.
Dobrą jest rzeczą rozmyślania o życiu Zbawiciela łączyć z uroczystościami; i tak w czasie Bożego Narodzenia bawić w Betlejem, w Wielkim Poście zdążać na Kalwarię, w oktawę Bożego Ciała zatapiać się w Tajemnicy Ołtarza itd.
Radzi się również przed rozpoczęciem ważniejszych czynności zastanawiać się, jak Pan Jezus postąpił w podobnych wypadkach albo jakby postąpił; jeżeli zaś zachodzi pewna wątpliwość, wtedy biegnąc do Jego stóp, pytać się: „Panie, co mam teraz czynić, aby się Twemu Sercu spodobać?”.
Wreszcie trzeba miłować Pana Jezusa, miłość bowiem łączy duszę z Chrystusem i każe jej nie tylko iść za Nim wiernie, by za przykładem Marii z Betanii wpatrywać się w Jego oblicze i słuchać Jego wewnętrznego głosu, ale wprowadza ją do Przybytku Jego Serca; stąd wzrok miłości głębiej wnika, niżeli wzrok wiary.
Patrząc się takim wzrokiem miłości na Serce Jezusowe, staraj się naśladować Je we wszelkich cnotach, a szczególnie w miłości ku Bogu i ludziom, w cichości, pokorze, posłuszeństwie i zaparciu się, jak też poświęceniu się i w duchu modlitwy. To jednakże naśladowanie niech będzie wytrwałe, a więc tak w szczęściu, jak w cierpieniu, tak w walce, jak w pokoju, tak na górze Tabor, jak i na Kalwarii, abyś mógł powtórzyć do Chrystusa Pana te słowa, które wyrzekł cny Ittaj do Dawida: Na życie Pana, na życie pana mego, króla: w miejscu, gdzie znajdzie się pan mój, król, czy to na śmierć, czy życie, tam będzie sługa twój (2 Sm. 15, 21).
Bp. Józef Pelczar, Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego według objawień danych św. Małgorzacie Marii i żywot tejże świętej, Rzeszów 2017, str. 279 – 280.
La gloria de la Santisima Virgen 