PEWIEN KSIĄDZ UZDROWIONY ZE ŚMIERTELNEJ CHOROBY.

Tagi

choroba, Kalisz, ks. Kłossowski, św. Józef

        Roku 1793 W. J. Ksiądz Stanisław Pluciński, kanonik regularny lateraneński, przeor kaliski, chorując kilka niedziel bardzo ciężko, dnia 23 kwietnia, w nocy, od lekarza o niechybnej śmierci upewniony, wszystkimi Sakramentami na drogę wieczności opatrzony został. Nazajutrz w niedzielę, w dzień Opieki św. Józefa leżąc spokojnie, usłyszał dzwonienie w kolegjacie i dowiedział się, że to na wotywę dzwonią, jako w dzień Opieki św. Józefa i że wielka kompanja ludzi na tę uroczystość przybyła. Chory serdecznie westchnął, i sercem raczej, aniżeli usty, rzekł: „Święty Józefie, w tym obrazie cudami słynący, jeżeli widzisz u Boga, że potrzebne jest jeszcze życie moje, abym się wypłacił za grzechy swoje, wróć mi zdrowie i uproś dalsze życie a ja zaraz pójdę do obrazu Twego!”

 

Gdy tę prośbę zakończył, zasnął, i spał więcej niż trzy godziny, a ocknąwszy się zupełnie ozdrowiał i wstał z podziwieniem całego Zgromadzenia. Nazajutrz przyszedł do kolegjaty, odprawił mszę świętą i prosił, aby ten cud był zapisany. Ja, który to piszę, nawiedzałem go w sobotę i byłem, kiedy brał Oleje św., a potem sam do Mszy świętej go ubierałem.[1]

(Ks. Kłossowski).

 

Święty Józefie módl się za nami, Kraków 1933, str. 119-120.

[1] O. Mrowiński T. J. str. 18.

ŻE TU JEST ŁASK BOSKICH SKARBNICA W JÓZEFIE*

Tagi

Kalisz, pieśni, św. Józef

Pieśń o św. Józefie w obrazie Kolegjaty Kaliskiej z 1830 roku.

 

Niebieskich łask hojny Szafarzu!

Cudami sławny w twym ołtarzu,

Józefie przyjmij nasze pienia,

Które Ci w hołdzie uwielbienia – Niesiemy.

Szczęśliwy los tego człowieka,

 Którego twa sięga opieka.

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

cuda, Kalisz, św. Józef

Upadek Polski, wojny, zmiany i przewroty wewnętrzne w kraju, ale też i zaniedbanie ze strony tych, co z urzędu o to dbać byli winni, sprawiły, że nie tylko święta księga zamilkła, ale i wierni o św. Józefie w Kaliskim Obrazie w dużej mierze zapomnieli.

Słowo do pobożnego czytelnika.

 

Tysiączne wota, rozwieszone w przepięknej strojnej kaplicy św. Józefa chwytają każdego za serce. Bo vota – to żywe, wymowne dokumenty czci, miłości i wdzięczności za doznane łaski. Wiele z tych votów już dwustu lat sięga. A znacznie więcej ich jest jeszcze w skarbcu kościelnym. Długa lista przytoczonych w tej książce cudów i łask jakże głęboko sięga w duszę zniewalając wprost serca dla św. Patryarchy Józefa pełnego ojcowskiej dobrotliwości dla tych, co się doń garną.

 

A widzimy, jak w XVIII wieku pamiętały o św. Józefie Kaliskim dwory szlacheckie i chaty wieśniacze, miasteczka i parafje, księża świeccy, zakonni i zakonnice – w osobistych i zbiorowych potrzebach i klęskach z jakże gorącą, z jak żywą i mocną wiarą doń się uciekali. Karocami, na wozach, pieszo, o kulach, na noszach, ściągali zewsząd chorzy na ciele i duszy. W odległe strony, na krańce Polski szła wieść radosna o łaskawości i cudach świętego Opiekuna Jezusowego. A im więcej się garnęło, im więcej błagali, tem hojniej, tem szerzej otwierał on swe święte dłonie.

 

A wdzięczne serca ludzkie rozpowiadały i rozsławiały i wychwalały Boga w św. Józefie! Obdarowani łaskami śpieszyli skwapliwie do zwierzchności świątyni kolegjackiej i tu pod przysięgą i ze świadkami zeznawali o doznanych cudach. Upoważniony przez biskupa kapłan badał i zapisywał do wieczystej księgi cuda orędownictwa Św. Oblubieńca i, dzięki temu, my się dziś o tem wszystkiem dowiadujemy[1]).

 

CUDOWNY OBRAZ NAJŚW. RODZINY W KOLEGIACKIM KOŚCIELE W KALISZU.

Tagi

Kalisz, ks. Stanisław Kłossowski, modlitwa, Najświętsza Maryja Panna, św. Józef

          Do najdawniejszych miast Polski należy Kalisz, świetne niegdyś, dziś wskutek częstych pożarów, wojen i klęsk rozmaitych znacznie podupadłe miasto. Już w drugim wieku wspomina o nim Ptolomeusz, atoli pamiątki dawnej jego świetności zatarły się zupełnie; pozostała jednak najdroższa pamiątka: cudowny obraz Najśw. Rodziny we farnym kościele. O początkach tego obrazu mało mamy wiadomości; wspomina tylko podanie, że niedaleko od Kalisza we wsi Solcu człowiek pewien długo i ciężko chorując, śmierci sobie życzył. W tym stanie cierpiącemu pokazał się poważny mąż i polecił mu, aby jeżli chce przyjść do zdrowia, dał wymalować i ofiarował do kolegiaty kaliskiej obraz Najśw. Rodziny, nad którą Duch św. wznosi się w powietrzu, a wyżej w obłokach Bóg Ojciec z rozłożonemi rękami. Chory nie wątpiąc bynajmniej, że miał widzenie św. Józefa, natychmiast postarał się o spełnienie danego sobie zlecenia, a skoro tylko rzeczony obraz skończony i poświęcony przyniesiono mu do jego domu, nabożnie go ucałował — w tejże chwili zupełne zdrowie odzyskał. Przejęty wdzięcznością, pospieszył do kolegiaty kaliskiej podziękować św. Józefowi za tę łaskę i postawił tamże ołtarz ku czci świętego Patryarchy, w którym tenże obraz umieścił.

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

cuda, Kalisz, św. Józef

  79. Roku 1758 w tłusty Czwartek zapalił się mielcuch Imć Pana Kazimierza Podbowskiego i już cały wierzch gmachu się palił. Wielką ruiną groził ten ogień, bo wiatr pędził ogień na inne obok stojące domy i zaraz z dymem by poszły: Konwikt, klasztory W.W. Panien i O. O. Franciszkanów. W tak oczywiste m niebezpieczeństwie zostający i nie widząc sposobu do uniknięcia pożaru, padłszy na ziemię wezwali Opieki Józefa Świętego. A i ci, co na dachach siedzieli, nie tak wody i haków wołali, jak na Świętego Patryarchę: Św. Józefie ratuj! I zaraz łaski doznali bo wiatr zaraz ustał, a i ogień więcej szkody nie wyrządził, jeno ten mielcuch padł.

   80. Wyliczyć trudno, ile razy w tem mieście Kaliszu wezwany św. Józef cudami słynący na ratunek od pożaru obronił Klasztory, różnych osób domy, konwikt Państwa, Kosteckiego, Królikiewieza, Podbowicza, Chwiłkowskich, kamienicę Skórzewskich, Machnackich, Góreckich, Trawkowskich i innych, którzy wielce Św. Patryarsze za obronę dziękowali.

 

   81. 1777 r. W. Imć Pan Piotr Radoński, cześnik Nowogrodzki, podczas wielkiej suszy według pobożnego zwyczaju swego we wszystkiem wzywać zwykł przyczyny św. Józefa w Kaliszu, przysłał na wotywę przed cudowny obraz jego, żebrząc łaski, aby deszcz u Boga wyprosił. Zaraz też w samo podniesienie deszcz obfity upadł i przez parę dni padał.

 

82. 1779 r. podczas licznego zgromadzenia się dla obrad Ziemstwa panów na ten czas, którzy do kościoła przyszli, wiele ludzi z Noskowa przybyło do św. Józefa, aby im deszcz u Boga uprosił. Gdy Msza wyszła, wszyscy krzyżem padli. Ciekawi obecni panowie, co to znaczy, że wszyscy w kościele krzyżem leżą, gdy się dowiedzieli, wszyscy też z ławek powychodzili i z wielką ochotą klęczący nabożeństwa tak wysłuchali. Doznali łaski u św. Józefa, bo, niźli się Msza skończyła, choć dzień był pogodny, deszcz rzęsisty upadł z wielkim panów i wszystkich podziwem.

83. 1773. W. Imć Pan Felicyan Radoński, Starościc Powidzki, w ciężkiej swojej chorobie oddał się Józefowi Świętemu Cudami w Kaliszu słynącemu a, że zaraz po oddaniu się został uzdrowiony, na ozdobę jego przysłał sygnet kosztowny.

 

84. 1777 r. W. imć Pani Teresa z Gliszczyńskich Radońska, Cześnikowa Nowogrodzka, po trzeci raz ciężko chorując, jako zawsze w każdych potrzebach doznawała cudownej opieki św. Józefa cudami wsławionego w Kaliszu, tak i w tej chorobie oddała się Świętemu Józefowi. Zaraz ozdrowiała, za co znaczne oddała votum.

 

600 cudów św. Józefa w Kaliszu, Święty Józef w cudownym obrazie Kolegjaty Kaliskiej, Ks. Walery Pogorzelski, Włocławek 1931, s. 85-88.

 

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

cuda, Kalisz, ks. Kłossowski, św. Józef

69.

         Roku 1771. Podczas Konfederacji w Królestwie, kiedy gonitwy ustawiczne były Polskiego i Rosyjskiego wojska, złapano dwóch ludzi: Polaka i cudzoziemca, katolików, wielekroć do różnych komend pod przysięgą przystających, a potem z wielką zdradą i zgubą wojska z końmi i wszystkiem moderunkiem uciekających. Tych więc na śmierć szubieniczną osądzono i tu ich w Kaliszu w samym rynku, w obecności wojska na umyślnie wystawionej szubienicy obwiesić kazano. Polak ten Jędrzej imieniem, że był od drugiego namówiony, opłakiwał momenta czynności swoich, a że wiedział o Św. Józefie, wezwał go na ratunek życia swego i zaprzysiągł się poprawić i ten dzień, którego uratowany będzie do śmierci pościć. W obecności tysięcy ludzi wyprowadzeni obydwa na śmierć w przytomności ks. Reformata i mnie (ks. Kłossowski). Kiedy jeden obwieszony już na szubienicy życie skończył, mistrz (kat) bierze Jędrzeja i stryczek na szyję mu zakłada i na drabinę wchodzi: A tu komendant generalny zawoła: „Pardon, wolny od śmierci!” I tak z przyczyny Św. Józefa od sromotnej śmierci wolny został. Przyszedł do Św. Józefa, wszystkich Mszy św. słuchał i przez trzy godziny krzyżem leżał.

70.

Roku 1771 podczas Konfederacji, na radę jakąś zjechali do Kalisza marszałkowie Konfederacji pod prezydencją Komendanta Wielkopolskiej Prowincji Jaśnie Wielmożnego Józefa Zaremby Starosty Sokolnickiego. Rozkazano najsurowiej. aby nikogo bez pozwolenia Komendy na miasto nie wypuszczano. Imć Pan Józef Życiński, porucznik, nie słuchając zakazu za miasto chciał pojechać, a gdy go warta puścić nie chce, zagniewany dobywszy szabli gębę z nosem żołnierzowi przeciął i pojechał. Dowiedziawszy się o zuchwalstwie Komendant i widząc niewinnie a szkaradnie okaleczonego żołnierza, złapanego porucznika w kajdany okuć kazał i w dwie godziny wypadł dekret, aby był rozstrzelany.

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

choroba, cuda, Kalisz, ks. Kłossowski, św. Józef

ROZDZIAŁ III. Ciąg dalszy łask, uzdrowień oraz pomocy we wszelkich przygodach i potrzebach.

 57.

      ROKU 1773. Dano znać z Mokrska bawiącemu się w Zbiersku W. Imci Panu Leonowi Gąsiorowskiemu Szambelanowi J. Kr. Mości w dzień Wszystkich Świętych, że Jejmość Longina z Żychlińskich w Mokrsku, tak nagle zachorowała, że już mowę i zmysły straciła i Olej Święty przyjęła. Na całą noc śpieszył czemprędzej, w sam dzień Zaduszny przybiegł tu i padł krzyżem przed Cudownym Obrazem św. Józefa, wiele mu obiecując, aby mu tylko żonę do zdrowia i życia przywrócił. Zostawił jałmużnę znaczną na wotywę i światło i z wielką ufnością dalej pojechał. Wyjechawszy za Grabów potkał sługę z pismem, aby się bardzo nie turbował i gwałtownie nie jechał, bo żona niespodzianie do zdrowia przyszła. A gdy przyjechawszy żonę uzdrowioną zastał, pytał o godzinę , kiedy się to stało i zauważyli, że to było w tym momencie, jak on krzyżem przed Świętym Obrazem leżał. Dali dwa vota i suknię najbogatszą dać Jejmość kazała.

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

choroba, cuda, Kalisz, św. Józef

    Św. Józef mowę, wzrok, słuch przywraca – wrzody, boleści, różne choroby uzdrawia. ( cz. III).

    42. Tegoż 1758 r. Imć Pan Romuald Roszkowski, dóbr Szadku, Plewnia i Przedzin dziedzic, przez kilka niedziel chorując ciężko, bez nadziei życia został. Od Lekarzów opuszczony, na drogę wieczności opatrzony, do istotnego szaleństwa i utraty rozumu przyszedł. Pobożny, stary ojciec niewiedząc co czynić, a słysząc od ludzi w dobrach swoich, że cudu od św. Józefa doznali, z wielką ufnością syna swego do Kalisza przywiózł i do kolegjaty przed Obraz św. Józefa przyprowadził. Cudu doznał, bo szaleństwo odstąpiło i chory mógł się wyspowiadać, a po Mszy, przy odmawianiu nad nim Benedykcyi zdrów został i zdrów na podziw wszystkim do domu powrócił.

 

    43. Roku 1759. Nieuleczone na bydło i ludzi, bardzo zaraźliwe wszczęły się choroby w Dobrcu, że i krewni, bojąc się zarazy, swoich nie nawiedzali. Bez nadziei życia leżało 40 osób. Imć Ksiądz Jędrzej Grochalski, Pasterz, zalecił, aby wszyscy, którzy są zdrowi, w wilją na kompenję do św. Józefa poszli w uzdrowieniu ludzi i bydła chorującego. Słysząc to ludzie z wielką ufnością się wybierali, na votum się składając. Kiedy w wigilję świętego Józefa zadzwonili na schodzenie się kompanji, większa część chorych odrazu z łóżka wstała i z kompanją poszli, inni chorzy nazajutrz pieszo też zdrowi do Kalisza przyszli, dziękując Bogu i św. Józefowi za cud i za zdrowie.

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

choroba, cuda, Kalisz, św. Józef

Św. Józef mowę, wzrok, słuch przywraca – wrzody, boleści, różne choroby uzdrawia. ( cz. II).

 

31. 1762 r. Sławetny Pan Woźnicki, obywatel Pleszewski, chorując na nogi i ręce bardzo długo, straciwszy wiele na lekarstwa i lekarzy, a widząc, że bez najmniejszego boleści ulżenia , z wielką ufnością zawieść się kazał do Kalisza, do Św. Józefa obrazu. Czterech ludzi z woza go zdejmowało i przed cudowny obraz przyniosło i tam złożyło. Wyspowiadany i Kom. św. zasilony, całą Mszą św. , której z wielką pobożnością słuchał, jakoby w gorącej kąpieli leżał. Po Mszy od wszelkich boleści uwolniony wstał zdrów i na podziw wszystkiego ludu sam z kościoła wyszedł . W tydzień potem pieszo do Św. Józefa przyszedł i na znak cudu votum złożył.

 

32. 1766 r. Jaśnie Oświecony Książę Władysław Łubieński Prymas i Arcybiskup Gnieźnieński znacznie zachorował na prawą rękę i całe ramię. A kiedy od lekarza żadnej pomocy nie odbierał, owszem większe wzmagały się boleści, przypomniał, że przecież Komisję wyznaczył do badania cudów, które Bóg przez Św. Józefa obraz czyni. Zaraz też przez JWKs. Imci Antoniego Sierakowskiego na ten czas swego audytora list napisać polecił, aby się przed obrazem Św. Józefa, któremu i sam się oddał, Msza św. odprawiła. Doznał cudu ten Pan i Pasterz Polski, bo uważali, że w ten dzień, co się w Kaliszu Msza św. odprawiła, zupełnie z wszelkiego bólu uzdrowiony został.

CUDA ŚW. JÓZEFA W KOLEGIACIE KALISKIEJ.

Tagi

choroba, cuda, Kalisz, św. Józef

Św. Józef mowę, wzrok, słuch przywraca – wrzody, boleści, różne choroby uzdrawia.

 

          21. SŁAWETNY (1758 r.) Marcin Łaszkiewicz obywatel Kaliski 70 lat mający z zaziębionego wrzodu na głowie zaniewidział i ogłuchł cale i tak w bólu nieznośnym leżąc wezwał mię (ks. Kłossowski) do dyspozycyi duszy swojej. Kazałem udać mu się do św. Józefa, który w kolegjacie tyle cudów czyni. Z wielką ochotą to zrobił i modlić się do Świętego począł, a podczas błogosławieństwa kościelnego, jakie nad chorym czytałem, wrzód się mu w głowie przepękł, oczy i uszy się otworzyły i wstał zdrów. Nazajutrz w kolegjacie przed św. Józefem przez 2 Msze św. krzyżem leżał.

 

22. 1765 r. Imć Ksiądz Starzyński Kanonik Regularny, po ciężkiej chorobie mowę utracił. Różnych sposobów używali lekarze, ale bez skutku. Nadszedłszy inszy zakonnik rzecze: „Księże Stefanie, ofiaruj się św. Józefowi Kaliskiemu, On tyle cudów robi. Słysząc to niemy łzami się zalał i w myśli i sercu ofiarowanie świętemu Józefowi wykonał. I zaraz przemówił i gadał odtąd, jakby nigdy nie chorował, ku podziwowi wszystkich.