Tagi

, , , , , ,

Niepokalane Serce Maryi

Obudźmy więc i praktykujmy nabożeństwo do Niepokalanego Serca Marii według wskazówek Najśw. Panny z Fatimy.

Rozmyślanie na pierwszy piątek miesiąca

Przygotowanie 1. Wyobrażę sobie pamiętną chwilę, gdy Pan Jezus umierając za nas na krzyżu, wskazuje nam Matkę Najśw. i wypowiada uroczyście słowa: „Oto Matka twoja” (Jan 19, 27).

 

Przygotowanie 2. Pomny na to oświadczenie Boskiego Zbawcy zbliżę się z największą czcią i miłością do Matki Najśw., szukając u Niej nie tylko ratunku, pociechy i pomocy, ale nade wszystko wzoru do naśladowania w Jej Niepokalanym Sercu.

 

Punkt I. Najświętsze Serce Jezusa i Niepokalane Serce Marii

 
Jezus i Maria – dwa najświętsze imiona i dwa najdroższe skarby naszej wiary. Jezus – Bóg-Człowiek; Maria – Bogarodzica. Jezus – nasz Zbawca, Brat i Władca; Maria – nasza Współodkupicielka, Matka i Pani.

 
Jezus i Maria są zawsze razem: w odwiecznych zamiarach bożych, w tajemnicach swego życia, w dogmatach Objawienia, w najwznioślejszej czci Kościoła, w dziełach Ojców, Doktorów i pisarzy katolickich, w naukach papieży, biskupów i kapłanów, w prześlicznych przykładach Świętych, w najgorętszej pobożności wiernych.

 
W ostatnich wiekach, kiedy miłosierna Opatrzność boża raczyła nam objawić niewysłowioną tajemnicę Najświętszego Serca Jezusowego a Jego cześć stała się dla niezliczonych dusz źródłem życia, świętości, łask i darów, zjawia się i rozwija niemal współcześnie nabożeństwo do Niepokalanego Serca Marii.

 
Nie można nigdy rozdzielać Matki i Syna oraz ich Serc. Oba te nabożeństwa łączą się z sobą jak najściślej, bo Serce Jezusa i Serce Marii jednoczyła zawsze nierozerwalna spójnia miłości i świętości. Zaznaczył to dobitnie papież Pius XI w swym przymówieniu: „Droga, która prowadzi do Serca Matki, jest ta sama, którą dochodzi najpewniej do Serca Chrystusa-Króla”.


I nie dziw. Wszak Serce Marii biło nie tylko największą miłością ku Jezusowi, ale upodobniło się doń także najwyższą świętością, pokorą, czystością oraz dobrocią i miłosierdziem dla biednej ludzkości i Maria stała się jej prawdziwą Matką.

 
Najświętsza Panna przebywała najdłużej i najbliżej Wcielonego Boga i przejęła najdoskonalej Jego przykład i nauki. Potwierdza to samo Pismo św., mówiąc zwięźle ale dobitnie: „A matka jego wszystkie te słowa zachowywała w sercu swoim” (Łk. 2, 51). Toteż od początków Kościoła spoglądali tak Doktorzy jak i Święci na Serce Marii jako na niedościgły wzór wszystkich cnót.

 

 

Punkt II. Apostolstwo Modlitwy i Niepokalane Serce Marii

 
„Boskie Serce Jezusa, ofiaruję Ci przez Niepokalane Serce Marii wszystkie modlitwy, sprawy, prace i krzyże dnia dzisiejszego” – tak powtarzamy w codziennym ofiarowaniu, tym jakby porannym pacierzu Apostolstwa Modlitwy. Do Najświętszego Serca Jezusowego przez Niepokalane Serce Marii! – oto najpiękniejsze hasło naszego stowarzyszenia.

 
Toteż od samego powstania Apostolstwa Modlitwy cześć Najświętszego Serca Jezusowego zrosła się z nabożeństwem do Niepokalanego Serca Marii. Świadczą o tym nie tylko wspomniane słowa ofiarowania, dowodzi tego znana praktyka drugiego stopnia Apostolstwa Modlitwy, najwymowniejszym też potwierdzeniem łączności i spójni obu nabożeństw jest sama idea, która ożywiała i towarzyszyła pierwszym twórcom Apostolstwa Modlitwy.

 
„Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Marii ma za zadanie zaszczepić nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego. Jak Maria wprowadziła Jezusa na ziemię, tak wprowadza Go ustawicznie do naszych serc”

 
„Czyż istnieje – pytają dalej – doskonalszy związek nad zespolenie i zjednoczenie Serca Jezusa z Sercem Marii”? Serca Syna i Serca Matki nie można oddzielać. Jeżeli więc jest to naszą chlubą, że w pierwszym rzędzie uważamy się za sługi Serca Jezusowego i szerzymy Jego kult, to czyż nie powinniśmy się odznaczyć więcej niż inni w służbie i czci Niepokalanego Serca Marii?

 
Kul Serca Jezusowego zmierza do uwielbienia nieskończonej miłości Jezusa, do odwzajemnienia się miłością za miłość, oraz do wynagrodzenia Mu za zapomnienie i wzgardę. Czyjeż serce przepełniały silniej te pragnienia niż Serca Marii?

 
Apostolstwo Modlitwy dąży do zbawienia dusz, a do tego celu posługuje się głównie modlitwą. Osiągnięcia i urzeczywistnienia go nie można pojąć bez Najśw. Panny. Albowiem Maria w ekonomii bożej została obrana na Pośredniczkę wszystkich łask. Krynicą łask i koniecznym jej przewodem jest Niepokalane Serce Marii. Jak bez Jezusa tak w pewnej mierze i stopniu bez Marii nie możemy niczego nadprzyrodzonego dokonać, wszak ona rozdawczynią i szafarką wszystkich łask. Zatem przez Niepokalane Serce Marii będziemy czynnymi członkami Apostolstwa Modlitwy, tym więcej czynnymi, im więcej otrzymamy łask.

 
Jeżeli głęboką czcią otaczamy Świętych, skromnych naśladowców Chrystusa, to jakież oznaki uwielbienia należą się Matce Bożej, Królowej wszystkich Świętych?! Jeżeli schylamy się kornie przed relikwiami Świętych, to o ileż więcej czci oddać trzeba Sercu Tej, która dała życie Wcielonemu Bogu?

 
Serce wyraża osobę, jest niejako jej wykładnikiem i symbolem. Czy zdołamy kiedykolwiek ogarnąć świętość, czystość i miłość Serca Marii, w której zamieszkał Bóg w Trójcy Jedyny już od chwili Jej Niepokalanego Poczęcia, którą wywyższył nad wszystkie stworzenia, opromienił pełnią łaski, darów i przywilejów; którą też później podniósł do niepojętej wprost godności Matki Bożej i rozpalił w Jej sercu bezgraniczną prawie miłość ku Bogu i ludziom?

 
Żywiąc nabożeństwo ku Sercu Marii, czcimy Jej Serce fizyczne jako najczcigodniejszy organ niepokalanego ciała Matki Bożej, a nadto widzimy w nim symbol całego wewnętrznego życia Najświętszej Panny: wszystkich cnót, łask i przywilejów, jakimi Bóg obdarzył Jej duszę; upatrujemy w nim wreszcie bezgraniczną miłość macierzyńską ku nam.

 
Wobec tego czy może nas dziwić, że kult Niepokalanego Serca Marii właściwie był w Kościele, że w gronie Jego czcicieli widzimy najsławniejszych Świętych, że nabożeństwo to polecali najwięksi papieże, że Niepokalanemu Sercu Marii poświęcały się jednostki, rodziny, zakony, społeczeństwa, aż „w tragicznej godzinie dziejów ludzkich”, w pamiętnym dniu 31 października 1942 r. oddał papież Pius XII Niepokalanemu Sercu Marii cały Kościół oraz cały świat.

 
… „Poświęciliśmy Kościół św., mistyczne Ciało Jezusa pokryte tylu ranami, oraz cały świat pogrążony w nienawiści, rozdarty niezgodą, pokutujący za swe winy, Najczystszemu Sercu Marii Dziewicy. Dowiadujemy się z radością, że ten akt ponowili biskupi, kapłani i wierni. Więc ci wszyscy, co poświęcili się Sercu Marii, niech teraz uzgodnią swe życie z życzeniami Jej Serca, jeśli chcą naprawdę, by ich prośby przyjęła łaskawie Boża Rodzicielka”.

 
Bóg żąda czci Niepokalanego Serca Marii, raduje się nim Najświętsze Serce Jezusa, objawia to sama Najczystsza Dziewica w sławnych widzeniach fatimskich.

 
Czy jestem czcicielem Niepokalanego Serca Marii? Czy rozumiem jego głębię, piękno i korzyści? Ożywię w sobie tę cześć tym serdeczniej, im więcej pragnę zbliżyć się do Najśw. Serca Jezusowego, im wierniej chcę spełnić wymagania Apostolstwa Modlitwy.

 
Obudźmy więc i praktykujmy nabożeństwo do Niepokalanego Serca Marii według wskazówek Najśw. Panny z Fatimy. Obejmują one:

 

1) Poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Marii.

 

2) Codzienne odmawianie różańca.

 

3) Szczególniejsze praktyki pobożności w pierwsze soboty miesiąca, a zwłaszcza komunię św. w wyraźnej intencji uwielbienia i pocieszenia Niepokalanego Serca Marii oraz przebłagania za grzechy i zniewagi.

 

Pójdę za Jej wezwaniem i zastosuję się do Jej zleceń.

 

S. K.
Posłaniec Serca Jezusowego, rocznik 78, Nr. 8, sierpień 1949, str. 241-243.