Znaczenie Orędzia fatimskiego*

Tagi

Fatima, I piątki miesiąca, Krzyż, modlitwa, Najświętsza Maryja Panna, Niepokalane Serce Maryi, obowiązki, Pierwsze soboty miesiąca, pokuta, poświęcenie, Poświęcenie świata N. S. M., różaniec, wynagrodzenie, Łaska Uświęcająca

Obok wezwania do pokuty, poświęcenie jest kluczowym składnikiem Orędzia fatimskiego. Tak o tym pisze siostra Łucja:

„Nasz dobry Pan pozwoli się obłaskawić, ale z żalem i goryczą skarży się na niewielką liczbę dusz w Jego łasce, które są chętne wyrzec się tego, czego wymaga od nich stosowanie się do Jego Prawa.”

W 1943 roku w okresie Wielkiego Postu siostra Łucja tak pisała do biskupa Gurzy:

„Oto pokuta, o jaką prosi teraz nasz dobry Pan: są nią zwykłe wyrzeczenia, do których powołany jest każdy, kto chce zachowywać przykazania i prowadzić życie sprawiedliwe. Jezus prosi, by wszyscy zostali o tym powiadomieni, gdyż wielu myśli, że słowo pokuta oznacza wielką surowość i, nie odnajdując w sobie siły czy gotowości, traci odwagę i popada w letniość i grzech. W miniony czwartek, o północy, gdy za zgodą moich zwierzchników przebywałam w kaplicy, nasz Pan powiedział do mnie: Wyrzeczenia, o jakie wszystkich proszę, to wypełnianie obowiązków stanu i zachowywanie moich przykazań. Oto pokuta, jakiej oczekuję i wymagam.”

Miesiąc Marji

Tagi

cnota czystości, kościół, Królowa, modlitwa, nabożeństwo majowe, Najświętsza Maryja Panna, poświęcenie, rewolucja

Miesiąc maj, poświęcony jest w szczególny sposób Królowej Niebios, naszej najlepszej Matce. W tym czasie cały świat katolicki wychwala Bogarodzicę i głosi Jej dobroć i miłosierdzie. I nam trzeba się przyłączyć do ogólnego chóru chwały, aby uczcić Tę, którą sam Bóg wybrał sobie za Matkę, aby się zbliżyć do tronu Ucieczki grzeszników i Wspomożenia wszystkich wiernych. W tym celu posłuchajmy, jak święci Pańscy sławią wielkość Marji:

„Prawdziwie sprawiedliwą jest rzeczą wychwalać Ciebie, błogosławiona i niepokalana Boża Rodzicielko, która jesteś czci godniejsza od Cherubinów i wspanialsza od Serafinów, która nie przestając być Dziewicą, porodziłaś Syna Najwyższego” (św. Chryzostom).

„Marja jest rzeczywiście błogosławiona między niewiastami. Ewa sprowadziła na nas grzech, Marja łaskę; Ewa przyniosła nam śmierć, Marja życie; Ewa nas zraniła, Marja uleczyła” (św. Augustyn).

„Najświętsza Dziewica jest jako gołębica, która przyniosła ocalonym w arce gałązkę oliwną, symbol pokoju i przebaczenia” (św. Bonawentura).

„Ewa przez rozmowę z szatanem odwróciła nas od Boga, Marja przez rozmowę z Archaniołem połączyła nas z Bogiem” (św. Ireneusz).

„Pod Twoją opiekę uciekamy się, o Najświętsza Dziewico. Osłaniaj nas skrzydłami Swego miłosierdzia i dobroci. Najłaskawszy Boże, za przyczyną błogosławionej Panny Marji, wszystkich Aniołów i Świętych użycz łaski Swoim stworzeniom” (św. Efrem).

„Kto w grzechu jest, niech wzywa Marję, aby serce jego opromienione łaską Jej Syna skłoniło się do pokuty. Ale i kto chce pokutować niechaj błaga Marję, iżby oświecony tą samą łaską, zdołał zadośćuczynić i Bogu i ludziom” (św. Inocenty).

Nabożeństwo majowe, t.j. szczególniejsze uczczenie Marji podczas miesiąca maja, jest jednem z najmilszych nabożeństw Kościoła świętego. Zostało ono zaprowadzone przy końcu XVIII wieku podczas rewolucji francuskiej, której zgubny wpływ na wiarę i moralność rozpostarł się na całą Europę.

NIEPOKALANE SERCE MARII

Tagi

Fatima, Najświętsze Serce Boże, Niepokalane Serce Maryi, Pius XI, Pius XII, poświęcenie, Współodkupicielka

Obudźmy więc i praktykujmy nabożeństwo do Niepokalanego Serca Marii według wskazówek Najśw. Panny z Fatimy.

Rozmyślanie na pierwszy piątek miesiąca

Przygotowanie 1. Wyobrażę sobie pamiętną chwilę, gdy Pan Jezus umierając za nas na krzyżu, wskazuje nam Matkę Najśw. i wypowiada uroczyście słowa: „Oto Matka twoja” (Jan 19, 27).

 

Przygotowanie 2. Pomny na to oświadczenie Boskiego Zbawcy zbliżę się z największą czcią i miłością do Matki Najśw., szukając u Niej nie tylko ratunku, pociechy i pomocy, ale nade wszystko wzoru do naśladowania w Jej Niepokalanym Sercu.

 

Punkt I. Najświętsze Serce Jezusa i Niepokalane Serce Marii

 
Jezus i Maria – dwa najświętsze imiona i dwa najdroższe skarby naszej wiary. Jezus – Bóg-Człowiek; Maria – Bogarodzica. Jezus – nasz Zbawca, Brat i Władca; Maria – nasza Współodkupicielka, Matka i Pani.

 
Jezus i Maria są zawsze razem: w odwiecznych zamiarach bożych, w tajemnicach swego życia, w dogmatach Objawienia, w najwznioślejszej czci Kościoła, w dziełach Ojców, Doktorów i pisarzy katolickich, w naukach papieży, biskupów i kapłanów, w prześlicznych przykładach Świętych, w najgorętszej pobożności wiernych.

 
W ostatnich wiekach, kiedy miłosierna Opatrzność boża raczyła nam objawić niewysłowioną tajemnicę Najświętszego Serca Jezusowego a Jego cześć stała się dla niezliczonych dusz źródłem życia, świętości, łask i darów, zjawia się i rozwija niemal współcześnie nabożeństwo do Niepokalanego Serca Marii.

 
Nie można nigdy rozdzielać Matki i Syna oraz ich Serc. Oba te nabożeństwa łączą się z sobą jak najściślej, bo Serce Jezusa i Serce Marii jednoczyła zawsze nierozerwalna spójnia miłości i świętości. Zaznaczył to dobitnie papież Pius XI w swym przymówieniu: „Droga, która prowadzi do Serca Matki, jest ta sama, którą dochodzi najpewniej do Serca Chrystusa-Króla”.