Zmartwychwstał Pan prawdziwie!

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, Niepokalana, o. Maksymilian Kolbe, Pośredniczka łask, Zmartwychwstanie, świętość

Wiosna. Wypuszczają listki, a obok figurki Niepokalanej brzoskwinia obsypana kwieciem.

Na tym tle słyszymy radosne śpiewy święta Zmartwychwstania, stanowiące wedle słów św. Pawła podwaliny naszej wiary w Pana Jezusa [por. 1 Kor. 15, 14-25].

Chrystus Zmartwychwstał – powtarzają w tym dniu tysiączne usta.

„I my mamy zmartwychwstać” głosi nam wielkanocna pieśń, ale nie tylko po śmierci, lecz co rok Kościół św. wzywa do tego wiernych, nakazując spowiedź wielkanocną.

My zakonnicy tym bardziej zmartwychwstać mamy. Choćby kto miał nieszczęście duchowo umrzeć, choćby mu szatan mówił, że już nigdy z martwych nie powstanie, wystarczy szczere zwrócenie się do Pośredniczki łask wszelkich – Niepokalanej, by uzyskać nie tylko łaskę zmartwychwstania, ale także by osiągnąć wysoki, bardzo wysoki stopień świętości.

Im kto więcej do Niej się zbliży, ten tym obficiej zaczerpnie z łask poznania i ofiarnego ukochania Boga, który z miłości ku nam poszedł aż na krzyż.

br. Maksymilian M. gwardian

Pisma, cz. II, Niepokalanów 2008, str. 633.

ZBAWICIEL UKAZUJE SIĘ MATCE NAJŚWIĘTSZEJ.

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, Zmartwychwstanie

Śpiewamy: „Królowo niebios, wesel się, Alleluja!” Marya nie jest już Matką boleści, ale Królową niebios, to jest czci, potęgi i radości. Teraz stanowi dla Niej wielką radość to, że jest Matką Bożą.

Czy rzeczywiście ukazał się Pan Jezus Matce swojej?

            Nie jest to artykułem wiary. Pismo św. nic o tem nie wspomina. Jednak Pisarze kościelni i Ojcowie święci są tego zdania (Benedykt XIV., De festis.. c. 8, 45; Rupertus, De div. offic. 7, 25; Eadmerus, De excell. B. M.c. 6;  Maldon.; Tolet.; Suarez.; Św. Bonawentura w życiu Chrystusa Pana c. 96; św. Ignacy w Ćwiczeniach). Jest to naturalne i całkiem zrozumiałe. Wszystko bowiem w życiu Chrystusa Pana spełniło się według praw pięknej przyzwoitości i godności. To też można między wierszami Pisma św. wiele czytać, chociaż tam nie jest to wyraźnie podanem.

 

Jak to zjawienie odbyło się.

             Przedewszystkiem godnem jest rozważenia, jak Matka Boska przygotowała się na to zjawienie. A więc przedewszystkiem przez mocną i żywą wiarę. Nie ma w Jej sercu żadnej chwiejności i żadnej bezradności, jaką dostrzegamy u świętych niewiast i Apostołów. Jasno poznała Ona słowa Zbawiciela i trzeciego dnia oczekiwała zmartwychwstania z wielką tęsknotą i gorącem pożądaniem, trzeba znać serce Matki i to takiej Matki. Tęsknota matki Tobiaszowej i pożądanie Jakóba za Józefem jest tylko cieniem tęsknoty Maryi (Tob. Cap. 10; 11, 5. 6; Ks. Rodz. 45, 28). Tę wiarę i tę tęsknotę ofiarowała Ona Bogu w długiej i gorącej modlitwie, podobnie jak niegdyś uczyniła przed wcieleniem (Pieśń nad pieśniami 5, 1; 4, 16).

Jak ukazał się Jej Zbawiciel i jak Ją pocieszał? Oto tak, jak można pocieszyć i uszczęśliwić Matkę, a mianowicie przez to, że dziecię żyje, jest szczęśliwe i kocha swą matkę (Ks. Rodz. 46, 30). Nikomu zaiste nie objawił Zbawiciel w takiej pełni i z taką miłością chwały swego chwalebnego zmartwychwstania, jak właśnie Matce swojej.

O WYCHOWANIU – JADWIGA ZAMOYSKA.

Tagi

cnoty, Jadwiga Zamoyska, nadzieja, Opatrzność Boża, Zmartwychwstanie, zniechęcenie

Chrześcijanie sprawiedliwie poczytują sobie uchybienia przeciw wierze i miłości za ciężki grzech, a dziwnie mało rozbudzone sumienie mają na grzechy przeciwko nadziei.

„…ZSTĄPIŁ DO PIEKIEŁ, TRZECIEGO DNIA ZMARTWYCHWSTAŁ…”

Znaczenie wiary w zmartwychwstanie.

     Zmartwychwstanie Pana Jezusa jest najwymowniejszą nauką nadziei i dlatego rozpamiętywanie jego ma doniosłość pierwszorzędną. Chrystus Pan zarzucał ludziom swego czasu, że są małej wiary[1]. Czyżby nie można zarzucić dzisiejszym, że im braknie nadziei?

Nadmiernie rozwinięte samolubstwo, miękkość fizyczna, przemęczenie umysłowe, nieustanna walka o byt przy namiętnej żądzy natychmiastowych korzyści – są to cechy czasów obecnych. Nie dajemy sobie czasu, aby wykarczować i zorać, a już byśmy chcieli siać, a ledwie zasiejemy, chcielibyśmy zbierać plon naszej siejby. Wszelka praca, skoro sami jej widocznych owoców doczekać się nie możemy, wprawia nas w zniechęcenie, jeżeli nie w rozpacz. Ludzie, społeczeństwa, narody, nie mające nadziei odrodzenia, są zawczasu pokonane, zawczasu skazane na zagładę. „Jeśli się kto na nowo nie odrodzi, nie może oglądać królestwa Bożego”[2].

Chrystus Pan zmartwychwstając o nikim nie zapomniał – ani o tych, którzy przed nim umarli, ani o tych, którzy po nim przez wszystkie wieki umierać mają. Pierwszym niebo otwiera; drugim zabezpiecza zmartwychwstanie i żywot wieczny. Chrystus Pan staje się człowiekiem i jak my umiera, ażeby z nami przechodząc przez śmierć doczesną, doprowadzić nas za sobą do zmartwychwstania i życia wiecznego.

ZMARTWYCHWSTANIE ŚWIĘTEGO JÓZEFA.

Tagi

ks. A. Kotarski, Zmartwychwstanie, św. Józef

     Jest pobożna i droga dla serc chrześcijańskich tradycja, że Pan Jezus wskrzesił św. Józefa, kiedy On sam zmartwychwstał i że go przeniósł z ciałem i duszą do nieba, w dzień Swego chwalebnego Wniebowstąpienia.

 

Święty Franciszek Salezy, bardzo nabożny do świętego Józefa, chce, żeby nikt o tym nie wątpił. Święty Bernard ze Sienny pewnego dnia powiedział z ambony, że św. Józef znajduje się w niebie z ciałem i duszą, a Pan Bóg jakby na potwierdzenie tego, co Święty mówił, ukazał nad jego głową krzyż złoty.

 

Inaczej rzeczywiście być nie może, jeżeliby bowiem ciało św. Józefa nie było zmartwychwstało, to dla czegóżby Pan Bóg, który w tak cudowny sposób wskazywał nieraz miejsca, gdzie było ciała Świętych, trzymał w ukryciu ciało świętego Józefa?

 

 

JAK NAJŚWIĘTSZA PANNA ZOBACZYŁA ZMARTWYCHWSTAŁEGO JEZUSA.

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, Zmartwychwstanie

Najświętsza Maryja Panna oczekiwała od piątku wieczorem aż do świtania Wielkiej Niedzieli.

Cały czas spędziła na modlitwie.

Jak w dniu Zwiastowania prosiła, by Zbawiciel szybko zstąpił na ziemię, tak teraz prosiła, by raczył przyśpieszyć swoje zmartwychwstanie, bo bardzo tęskniła za Nim.

I apostołowie też pragnęli Go oglądać.

Tyle przecież wraz z Nim wycierpieli. Wtem Matka Najświętsza usłyszała muzykę niebieską. Przecudne dźwięki zbliżały się coraz bardziej. To aniołowie śpiewali pieśń chwały i triumfu, pieśń radości nieskończonej.

Zjawił się anioł Gabriel wraz z całym wojskiem aniołów, a nigdy jeszcze nie byli oni przepełnieni taką radością.

ŚW. JAN OPIEKUJE SIĘ NAJŚWIĘTSZĄ PANNĄ.

Tagi

Najświętsza Maryja Panna, Zmartwychwstanie, św. Jan Apostoł

 

           Po śmierci i pogrzebie Jezusa Maryja wraz ze św. Janem powróciła do Jerozolimy. Apostołowie z płaczem zgromadzili się koło Niej. Nie mogli ani spać ani jeść. Myśleli, że już nigdy nie zobaczą Jezusa.

        Matka Najświętsza wiedziała, że Jezus zmartwychwstanie, jak to przepowiedział. Kilkakrotnie usiłowała przypomnieć to apostołom, lecz oni tak byli pogrążeni w smutku, że nie słyszeli, ani nie rozumieli tego, co do nich mówiła.

        Matka Najświętsza była bardzo smutna, lecz spokojna. Wiedziała, że Jezus już nie cierpi, a dusza Jego zeszła do otchłani, by pocieszyć dusze, które tam przebywały, a przede wszystkim swego Opiekuna św. Józefa.

Modliła się Maryja za apostołów, by Pan Bóg wzmocnił ich wiarę. Miała tę niezachwianą pewność , że zostanie wysłuchana.

 

 

Życie Bożej Matki dla małych dzieci przez Marię André, Warszawa 1937, str. 96-98.

Najświętsza Panna ogląda zmartwychwstałego Jezusa

Tagi

Jezus Chrystus, ks. W. Załuski, Najświętsza Maryja Panna, Zmartwychwstanie

Kto wypowie, co się działo w sercu tej Matki na widok Zbawiciela zmartwychwstałego?

Skoro tylko Pan Jezus zmartwychwstał i przeniknął kamień grobu bez uszkodzenia jego całości i bez poruszenia go z miejsca, zaraz Zbawiciel złożył hołd czci Ojcu niebieskiemu i zaraz bez wątpienia musiał się objawić Matce swojej, aby Ją pocieszyć. Prawda, że Ewangelia nic o tem nie mówi. Ależ Ewangelia również milczy o posługach, jakie Marya oddała Jezusowi, gdy zdjęto z krzyża martwe ciało Jego. A przecież któżby wątpił o tem, że Marya tam była, i co tam czyniła? I tu podobnież nie masz wątpliwości. Zbawiciel jaśnie i wyraźnie objawił świętym, między innemi św. Brygidzie i wielkiej św. Teresie, to pierwsze swoje ukazanie się swojej Matce. (Objaw. Czytaj: „Wykład Tajemnic Różańca św.” przez Bpa Kossowskiego, T. II, str. 168.) To też i Kościół nie tylko pozwala nam wierzyć, że tak było, ale i sam tak wierzy i tak naucza, śmiele twierdzić można.