Tagi
Najświętsza Maryja Panna, nauka, Szkoła Chrystusowa, Współodkupicielka, Wszechpośredniczka, wychowanie
Nie da się zaprzeczyć, że w naszych czasach daje się wyczuć w społeczeństwie katolickiem dążność do ożywienia nabożeństwa ku Najśw. Bogarodzicy.
Zjawienie się Jej w Lurd, ogłoszenie dogmatu Niepok. Poczęcia, wielkopomne o trwałej wartości encykliki marjańskie Leona XIII, imponujące kongresy, koronacje cudami i łaskami wsławionych obrazów a nakoniec tyle napisanych dzieł, broszur i rozpraw ku jej czci, jak również czasopism cześć tę szerzących, czyż to nie przekonywujące dowody że dziś ludzkość garnie się się do Tej Matki Chrystusowej i naszej?
Prąd ten, który i w naszej Ojczyźnie coraz to szersze zatacza kręgi, jeszcze większej radości byłby przyczyną, gdyby mu towarzyszyło pogłębienie naszych uczuć, jeśli można się tak wyrazić, uświadomienie wewnętrzne o konieczności czci Marji dla każdego, kto niechce tylko nazywać się katolikiem, ale i być nim w rzeczywistości.
Ażeby to osiągnąć, trzeba koniecznie pójść do szkoły Chrystusowej, nauczyć się poznać Zbawiciela coraz to lepiej, a oświeciwszy swój umysł użyć wiedzy do kierowania swem życiem tak wewnętrznem jak i zewnętrznem. Tak jakto wyraża św. Paweł:
„Nie rozumiałem, żebym miał co umieć między wami: „jedno Jezusa Chrystusa i tego ukrzyżowanego” (I. Kor. 2, 2).
„Żyję już nie ja, żyje we mnie Chrystus” (Gal. 2, 20).
„Bądźcie naśladowcami moimi, jako ja Chrystusa” (I Kor. 4, 16).
W tej szkole Chrystusowej pierwszą bezwątpienia mistrzynią jest Najśw. Dziewica.
Dlaczego?
