„Jam jest Niepokalane Poczęcie”

Tagi

dogmat, Najświętsza Maryja Panna, Niepokalane Poczęcie, o. Maksymilian Kolbe, Rycerz Niepokalanej, teologia, Trójca Święta

Artykuł poniższy został napisany przez O. Maksymiliana Maryę Kolbego w chwili szczególnego natchnienia. Przy pisaniu towarzyszyła mu wciąż modlitwa. Ukończył go w ostatnim dniu pobytu na wolności na parę godzin przed uwięzieniem przez Niemców.

 

„Jam jest Niepokalane Poczęcie”. Słowa te wyszły z ust samej Niepokalanej; wskazywać więc muszą najdokładniej, najistotniej kim Ona jest.

Jeśli na ogół słowa ludzkie nie są zdolne wyrazić rzeczy Bożych, to i tutaj znaczenie tych słów musi być dużo głębsze, bez porównania głębsze, piękniejsze i wznioślejsze niż rzeczy, które one ogólnie wyrażają, albo do których poznania rozumem samym choćby najwnikliwszym mogłyby one doprowadzić.

„Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie weszło” i w tym wypadku w całej pełni dostosować można.

Jednak można i trzeba nawet (o tyle przynajmniej o ile nasz rozum i słowa wydołają) o Niepokalanej i myśleć, i mówić, i pisać, i czytać.

 

Kim jesteś o Niepokalane Poczęcie?

O ŹRÓDŁACH NIEWIARY cz. II

Tagi

katechizm, nauka katolicka, niewiara, niewiedza, prawda, teologia

kto o wszystko się troszczy, tylko nie o religię, o tę religię, w której może się narodził i wychował, a którą co najwyżej poznaje z pism obozu nieprzyjacielskiego, ten zaniedbuje najważniejszego swego obowiązku, temu słusznie zarzucamy ignorancyę zawinioną,

2.

          Bardzo rozpowszechnionem jest dziś mniemanie, że błąd nie jest zawinionym, że nikt nie jest odpowiedzialnym za ignorancyę religijną. Mniemanie to w swej ogólności wzięte jest niedorzeczne, gdyż zapoznaje, do jakiego stopnia poznanie wpływowi woli podlega. Poznaliśmy już wyżej, że wprawdzie nie każda niewiadomość jest zawinioną, ale podaliśmy też warunki, w których ona staje się dobrowolną i poczytalną; zobaczmy teraz, mając na oku specyalnie stosunek rozumu do prawd religijnych, kiedy ich ignorowanie jest dobrowolne i karygodne.

 

Poczytalność jest to właściwość pewnej czynności, mocą której może i musi być ona przypisana człowiekowi jako swemu twórcy i panu; sprawia ona, że człowiek działający może być pociągnięty do odpowiedzialności za samą czynność i jej skutki. Poczytalnym więc może być tylko akt dobrowolny. Ażeby przeto niewiadomość była poczytalną, musi być dobrowolną, to znaczy taką, którą możnaby usunąć; ażeby nadto stanowiła winę, musi być zaniedbaniem poznanego obowiązku usunięcia jej czyli poznania prawdy ignorowanej. Otóż ażeby módz twierdzić, że ignorancya religijna, stanowiąca źródło niewiary, jest zawinioną, że ze złej woli pochodzi, przeto jest karygodną, należy odnośnie do tych, którym zarzut takiej ignorancyi się czyni, upewnić się o następujących premissach:

 

 

 

1. a) że prawdy religijne łatwo przez nich poznane być mogą;
2. b) że istnieje obowiązek ich poznania;
3. c) że ten obowiązek trudno ignorować. Nie trudną jest rzeczą wykazać prawdziwość tych przesłanek. Albowiem: