Alfons Ratisbonne
Ratisbonne, żyd pochodzący ze Strassburga, z bardzo bogatej rodziny, powziął fanatyczną nienawiść do katolicyzmu, zwłaszcza kiedy się brat jego Teodor nawrócił i został księdzem. Mając się ożenić z bogatą żydówką, udał się w podróż do Włoch i wstąpił do Rzymu, gdzie widok pomników chwały Kościoła katolickiego spotęgował jego nienawiść. Tutaj poznał się z baronem Bussieres, który po pewnym czasie począł go namawiać do porzucenia żydostwa. Ratisbonne odpowiadał szyderstwami, zapewniając, iż żydem zostanie do śmierci. Pan Bussieres w swej gorliwości ofiarował mu cudowny medalik Matki Bożej Niepokalanej. Ratisbonne z bluźnierstwem odrzucił medalik, a wreszcie by pokazać, że sobie za nic ma medalik i wcale się go nie boi, pozwolił go sobie zawiesić na szyi. Było to 16 stycznia 1842 r. W cztery dni potem wszedł Ratisbonne do kościoła św. Andrzeja, by tam zaczekać na swego przyjaciela p. Bussieres. Nagle spostrzegł, że chociaż w całym kościele było ciemno, to w kaplicy św. Michała pokazała się jasność, w której ujrzał Matkę Najśw. w takiej postawie, jak na medaliku. Mimo woli zbliżył się, upadł na kolana i pozostał tak przez długi czas nieruchomy. Przyjaciel, znalazłszy go, nie mógł go ocucić z tego widzenia. Kiedy zaś wstał, miał oczy zalane łzami, wielbił Matkę Najświętszą i żądał jak najprędzej Chrztu św. Wyuczony zasad wiary, otrzymał Chrzest św. dnia 30 stycznia wśród wspaniałych uroczystości przy napływie tłumów ludu z całego Rzymu. Później został kapłanem katolickim i założył Zgromadzenie Najświętszej P. Syjońskiej, którego celem jest nawracanie żydów.
Czytaj dalej →
7 lipca 1870.
