Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi cz. XIII

Tagi

kościół, nieomylność Kościoła, o. Jerzy M. Wierdak, Ojcowie Kościoła, Pośrednictwo NMP, tradycja, św. Ambroży

  Dowód z Ewangelii

„Niewiasto, oto syn twój – oto matka twoja” – rzekł Zbawiciel nasz, Jezus Chrystus, z krzyża. Jan. 19. 26. 27. Tymi słowami ogłosił Pan Jezus w sposób uroczysty Maryję Matką wszystkich ludzi w porządku nadprzyrodzonym. A ponieważ do urzędu matki w porządku nadprzyrodzonym należy przez rozdawanie wszelkich łask rodzić, zachowywać, pomnażać i rozwijać życie nadprzyrodzone w duszach tych, którzy są oddani jej za dzieci – więc i do Maryi należy spełniać urząd i zadanie Matki przez rozdawanie wszelkich łask.
Cały szereg Ojców, Doktorów, Egzegetów i Papieży twierdzi, iż w owej chwili Pan Jezus, oddając z krzyża Matkę Swoją św. Janowi za Matkę, miał na myśli w osobie Jana wszystkich ludzi. Już w trzecim wieku Orygenes mówił i pisał o tym. Św. Ambroży powiada, że było to ostatnią wolą Zbawiciela, natchnioną przez tę miłość, którą miał dla nas wszystkich Swych braci przybranych. Św. Jan zaś był świadkiem i wykonawcą testamentu, jaki Pan Jezus nam przekazał.

Dowód z Tradycji

Tradycja święta podaje z pokolenia na pokolenie pod opieką Ducha Przenajśw. prawdy przez Pana Boga objawione i od Apostołów otrzymane. A ponieważ Tradycja święta przekazała nam, że wszystkie łaski otrzymujemy od Boga przez Maryję – więc prawdą jest przez Pana Boga objawioną i od Apostołów otrzymaną, że wszystkie łaski otrzymujemy od Boga przez Maryję.
Wyraz „Tradycja” ma ściślejsze i obszerniejsze znaczenie.