O KRWI PRZENAJŚWIĘTSZEJ PRZELANEJ PODCZAS MĘKI JEZUSOWEJ.

Tagi

Najświętsza Krew Chrystusa, nauka katolicka, pytania

Nie umiem sobie odpowiedzieć na pewne zagadnienia, dotyczące krwi Chrystusowej, wylanej podczas gorzkiej męki Zbawiciela. 1) Czy krew Syna Bożego wylana w Ogrójcu, przy biczowaniu, cierniem ukoronowaniu i ukrzyżowaniu, która wsiąkła w ziemię, lub była zdeptana i starta przez świadków męki Jezusowej, uległa naturalnemu rozkładowi na chemiczne składniki, czy nie? 2) Czy ta krew podczas męki przelana była tak złączona z boska osobą Słowa, jak hipostatycznie zjednoczone było martwe ciało Chrystusa, spoczywające w grobie? 3) czy krew Chrystusa Pana przelana podczas Jego męki wszystka została zebrana, ożywiona i uwielbiona wraz z Ciałem Pana Jezusa Zmartwychwstałego; czy też raczej jakaś nowa krew stworzona została w chwili Zmartwychwstania Zbawcy?

Nie na każde z tych pytań odpowiedzieć można z jednakową pewnością. 1) Gdybyśmy przypuścili, że przelana podczas męki Jezusowej krew zbawcza nie uległa naturalnemu rozkładowi na swe chemiczne składniki, gdy wsiąkła w ziemię, lub starta była stopami przechodniów, albo została  wystawiona na działanie słońca i ciepła, to musielibyśmy przyjąć cud, zawieszenia praw przyrody, które każdą inną krew w podobnych warunkach rozłożyłyby na chemiczne czynniki. A może trzeba przyjąć taki cud z powodu tego, że to jest krew boskiej osoby Słowa?  Może więc ta krew nie uległa tak rozkładowi chemicznemu, jak nie uległo zepsuciu martwe ciało Jezusa spoczywającego w grobie? Ktoby tak sądził, że taki cud Bóg uczynił co do krwi przelanej ze względu na boską godność Chrystusa, ten przypuszcza, że z krwią Pana Jezusa podczas męki przelaną pozostało Słowo Odwieczne tak osobowo złączone, jak zjednoczoną była boska Osoba Syna Bożego z martwym ciałem Jego. Czy przyjęcie takiego cudu jest konieczne? Zdaje się, że nie.

SAM DUCH ŚW. CZY CAŁA TRÓJCA ŚW.?

Tagi

akt strzelisty, pytania, Trójca Święta

Czy w duszy, mającej łaskę poświęcającą, mieszka tylko Duch Święty czy cała Trójca Święta?

 

Niektóre zdania Pisma św., np. „Nie wiecie, że Kościołem bożym jesteście, a Duch Boży mieszka w nas?” mogą nasuwać myśli o łasce poświęcającej. W rzeczywistości taka dusza jest  świątynią całej Trójcy Św.. wskazują na to słowa P. Jezusa: „Jeśli mię kto miłuje, będzie chował mowę moją, a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy i mieszkanie u niego uczynimy”.

 

Tę prawdę, że Bóg mieszka w takim człowieku, pięknie i dobitnie wyrażają następujące akty strzeliste, udarowane przez Kościół odpustami. Warto je sobie zapamiętać i uwielbiać nim Trójcę św. w nas przebywającą. Oto one:

• „O Trójco Przenajświętsza, uwielbiam Cię, mieszkającą przez łaskę swoją w duszy mojej”.

300 dni odpustu.

• „O Trójco Przenajświętsza, mieszkającą przez łaskę swoją w duszy mojej, spraw, niech Cię kocham coraz więcej”.

300 dni odpustu.

• „O Trójco Przenajświętsza, mieszkającą przez łaskę swoją w duszy mojej, uświęcaj mię coraz więcej”.

300 dni odpustu.

• „Pozostań, Panie, we mnie i Ty bądź prawdziwą radością moją”.

300 dni odpustu.

 

Posłaniec Serca Jezusowego, rocznik 78, Nr. 2, luty 1949, str. 62.

Trudności religijne (fragmenty)

Tagi

grzech, odpusty, pytania, Rycerz Niepokalanej, zagrożenia

Pyt. Co się dzieje z Panem Jezusem utajonym w Najśw. Sakramencie, jeżeli się kościół spali, albo złodzieje wykradną puszkę z Najśw. Sakramentem i wyrzucą zawartość puszki lub zakopią gdzieś do ziemi?

 
Odp. Obecność Pana Jezusa w Najśw. Sakramencie jest ściśle związana z istnieniem postaci sakramentalnych. W chwili zniknięcia postaci chleba, znika P. Jezus. Postać chleba niszczy się przez spalenie, na powietrzu trwa kilka tygodni, krócej w miejscu wilgotnem.

 
Pyt. W jednym z numerów „Rycerza” była odpowiedź, że konsekrowaną Hostję, Którą wystawia się w monstrancji, kapłan spożywa po upływie pewnego czasu, podczas Mszy św. Skolei ja powracając do tego samego tematu uprzejmie zapytuję: Gdy kapłan zaczyna Mszę św. to przecież hostja jest jeszcze niekonsekrowana, a wówczas jeżeli kapłan bierze do Mszy św. Hostję, Która była przedtem w monstrancji, czy Ją konsekruje powtórnie, czy też spożywa bez powtórnej konsekracji. Kiedy konsekruje się hostję, żeby mogła służyć do wystawienia w monstrancji i w jaki sposób?

 
Odp. Kapłan, mający spożyć Hostję, Która była przez jakiś czas w monstrancji, nie bierze do Mszy św. na patenę tej konsekrowanej Hostji, bo znajduje się Ona w tabernalukum. Bierze natomiast jak zazwyczaj niekonsekrowaną hostję i tę w czasie Mszy konsekruje. Po „Agnus Dei” spożywa wpierw Hostję, Którą dopieroco zakonsekrował, a potem wyjmuje z tabernakulum Hostję, Która była w monstrancji i spożywa Ją również. Nie konsekruje Jej po raz drugi, bo Ona już była przemieniona w Ciało P. Jezusa. Gdy natomiast zachodzi potrzeba zakonsekrowania hostji do monstrancji, to kapłan bierze do Mszy św. (gdyż tylko wtedy może kapłan bez popełnienia grzechu ciężkiego to uczynić) dwie hostje niekonsekrowane. Przy podniesieniu Hostję, Którą ma spożyć, kapłan trzyma w rękach, druga do monstrancji leży na korporale, lub, jeśli ma konsekrować komunikanty, to leży razem z nimi w puszce. Wymawiając słowa „To jest Ciało moje” konsekruje kapłan i Hostję, Którą w ręku trzyma i te Hostje i komunikanty, które mieszczą się na ołtarzu, a Które on miał intencję zakonsekrować.

 
Pyt. Co robić z różańcami już poświęconemi, jeżeli one są zbyteczne lub z książkami o treści religijnej, jak np. „Rycerz Niepokalanej”… czy je spalić?