Modlitwa ku czci Najdroższej Krwi Jezusa Chrystusa

Tagi

Modlitwa Pańska, Najświętsza Krew Chrystusa, św. Benedykt Józef Labre

Modlitwa błagalna ku otrzymaniu łask i miłosierdzia Boskiego we wszystkich potrzebach, nędzach, uciskach i nieszczęściach, wypraszająca cudowne skutki, napisana przez świętego pielgrzyma francuskiego Benedykta Józefa Labre’a.

 

I. Ojcze Przedwieczny, Miłosierdzia przez Krew Jezusa! Naznacz nas Krwią Baranka Niepokalanego, Jezusa Chrystusa, jak naznaczyłeś lud Twój Izraelski, by go uwolnić od śmierci. A Ty, Maryjo, Matko miłosierdzia, proś i błagaj za nami i wyjednaj nam łaskę, o którą z pokorą prosimy. – Chwała Ojcu itd.

II. Ojcze Przedwieczny, Miłosierdzia przez Krew Jezusa! Zachowaj nas od potopu złości świata, jak zachowałeś Noego od potopu powszechnego. Ty, Maryjo, Arko zbawienia, proś i błagaj Boga za nami i wyjednaj nam łaskę, o którą z pokorą prosimy. – Chwała Ojcu itd.

III. Ojcze Przedwieczny, Miłosierdzia przez Krew Jezusa! Uwolnij nas od nieszczęść, na które zasłużyliśmy, jak uwolniłeś Lota z pożaru Sodomy. A Ty, Maryjo, Orędowniczko nasza, proś i błagaj za nami i wyjednaj nam łaskę, o którą z pokorą prosimy. – Chwała Ojcu itd.

IV. Ojcze Przedwieczny, Miłosierdzia przez Krew Jezusa! Pociesz nas w potrzebach naszych i trwogach, jak pocieszyłeś Joba, Annę i Tobiasza w ich uciskach. A Ty, Maryjo, Pocieszycielko zasmuconych proś i błagaj Boga za nami i wyjednaj nam łaskę, o którą z pokorą prosimy. – Chwała Ojcu itd.

W jaki sposób komunię duchowną łatwo wzbudzić można?

Tagi

Komunia duchowna, Komunia św., Modlitwa Pańska

Stary jeden O. Franciszkanin, którego już dawno nie ma między żyjącymi, podał mi raz podczas rekolekcyi następującą wskazówkę, jak łatwem to łaski pełne ćwiczenie jest, duchową komunią wzbudzić. »Jak często, mówił on, mówimy »Ojcze nasz,« każdą razą przy słowach: »Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj« pomyśleć trzeba o naszym Zbawicielu w Sakramencie świętym utajonym; to jest nasz dzienny chleb dla duszy, który ją na tej ziemskiej pielgrzymce pożywić ma, abyśmy nie upadli w pokuszeniach i walkach i wieczne nasze przeznaczenie osięgli.«

Kochany czytelniku, droga czytelniczko! Jakże często mówisz »Ojcze nasz?« ja mniemam, dziennie przynajmniej z piętnaście razy, przy modlitwach twoich zakonnych dwanaście razy a po »Anioł Pańskim,« rano, w południe i na wieczór trzy razy czyni razem piętnaście razy. Również tyle razy możesz duchowo komunikować, ściśle się z twoim Zbawicielem połączyć i niezliczone łaski tak łatwo uprosić. Duchowna komunia niczem inszem jest, jak serdecznem pragnieniem Zbawiciela rzeczywiście przyjąć. To pragnienie naturalnie nie zgadza się z grzechem śmiertelnym. Dla tego ćwiczenie owe trzeba połączyć z wzbudzeniem serdecznego żalu. Kto się w tem ćwiczy, potrzebuje tylko słowa: »Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj,« powoli i ze względem na Sakramenta święte zmówić, a komunia duchowna wzbudzona. Na podziękowanie dodaj jeszcze modlitewkę następną:

Chwała i dziękczynienie

Bądź w każdym momencie

Jezusowi Chrystusowi

W Boskim Sakramencie!

Ile minut w godzinie,

A godzin w wieczności,

Tyle kroć bądź pochwalon

Jezu ma miłości!

Posłaniec Świętego Franciszka, Pismo miesięczne dla Członków Trzeciego zakonu św. Ojca Franciszka 1904, Rok II, nr. 1, s. 23.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. XXXI

Tagi

dzieci, Ks. Feliks Cozel, modlitwa, Modlitwa Pańska, pobożność

Rodzice chrześcijańscy! chcecie dziatki swe pobożnie wychować, módlcie się wiele za dziatkami swemi!

III. O podstawach i warunkach dobrego wychowania dzieci.

 

1. Pierwszą podstawą i warunkiem dobrego wychowania ze strony rodziców jest: ich własna pobożność i modlitwa za dziećmi.

 
      1. Jeśli rodzice chcą dziatki swe po Bożemu wychować, muszą sami po Bożemu żyć, t. j. pobożnymi być i często P. Boga prosić o łaskę do dobrego wychowania dziatek potrzebną. Wiara św. czyli nieomylna nauka Boża i Kościoła św. naucza nas, że bez łaski i pomocy Boskiej nic a nic zbawiennego uczynić nie możemy, a łask swych udziela P. Bóg zwykle tylko proszącym, i to dobrze proszącym. Rodzice więc nie będą mieli łaski Bożej potrzebnej do dobrego wychowania dziatek, jeśli sami pobożnymi nie będą.

 
Żeby dziatki dobrze wychować, koniecznem jest wychować je pobożnie, czyli nauczyć je pobożności, jak to poniżej obszerniej wykażę, a tego rodzice nie dokażą, jeśli sami prawdziwie i gruntownie pobożnymi nie będą; gdyż, jak mówi łacińskie przysłowie: nemo dat, quod non habet, t. j. nikt tego dać nie może, czego sam nie ma. Nie może złe drzewo rodziców owoców dobrych! Wykażę to jeszcze lepiej w rozdziale następnym, pisząc o przykładzie, jaki rodzice dziatkom dawać powinni, chcąc je dobrze wychować.