Podstawy życia rodzinnego – bp Kaczmarek cz. III

Tagi

Bp Kaczmarek, dzieci, matka, małżeństwo, Naród, ojciec, Pius XII, rodzina, Sakramenty, wychowanie

II

Matka i Ojciec

Ojciec św. Pius XII często przyjmuje na posłuchaniu nowożeńców nawet w czasie wojny. Na jednym z tych przyjęć, w czasie oktawy Trzech Króli w r. 1940 powiedział:

„Magowie ofiarowali Dzieciątku Jezus złoto, kadzidło i mirrę. Wy także macie w małżeństwie chrześcijańskim trzy cenne dobra, które wylicza św. Augustyn: wierność małżeńską, łaskę sakramentalną i misję rozmnażania się; te trzy dary z waszej strony powinniście ofiarować Bogu.

Wierność małżeńska jest złotem waszej ofiary, a raczej jest ona skarbem przewyższającym wszystko złoto świata. Sakrament małżeństwa daje wam możność posiadania, a nawet pomnażania tego skarbu. Ofiarujcie go Bogu, aby wam pomógł jak najlepiej go zachować. Łaska nadprzyrodzona, która wam przez sakrament małżeństwa specjalnie udzielona została wraz z nową pomocą, odpowiadającą waszym nowym obowiązkom, jest kadzidłem niewidzialnym, ale rzeczywistym. Łaska ta daje waszemu życiu naturalnemu aromat niebieski, czyniąc was uczestnikami życia Boskiego (II. Piotr. 1, 4).

Mirra jest symbolem trzeciego doba, jakie daje chrześcijański węzeł małżeński, a którym jest obowiązek i honor potomstwa. Wasze dzieci są żywym obrazem i niejako odrodzeniem przodków, którzy poprzez obecne pokolenie wyciągają rękę ku następnemu. Ta łączność zachowuje, utrwala i nieustannie odnawia życie rodziny i w tym sensie może być porównana z mirrą, którą się starożytni posługiwali, aby zachować ziemskie resztki tych, których kochali”.

Podstawy życia rodzinnego – bp Kaczmarek cz. II

Tagi

Bp Kaczmarek, dzieci, jedność, matka, małżeństwo, miłość małżeńska, Naród, narzeczeństwo, nierozerwalność małżeństwa, odpowiedzialność, ojciec, Pius XII, rodzina, Sakramenty, wiara, wierność, wychowanie

I

Małżeństwo chrześcijańskie

Podstawą, kamieniem węgielnym rodziny katolickiej jest małżeństwo sakramentalne, ustanowione przez Chrystusa.

Małżonkowie katoliccy mogą być dumni ze swojego wyróżnienia gdyż Boski nasz Nauczyciel, Pan Jezus, tylko dwa stany uświęcił sakramentalne: stan kapłański i małżeński.

Istotnymi cechami małżeństwa są: jedność i nierozerwalność; stają one na straży dobra rodzinnego i społecznego i przypominają człowiekowi podstawową prawdę: nie dla siebie tylko żyjemy!

Fundamentem małżeństwa to: wolność decyzji, bez której związek małżeński staje się nieważny i miłość, która jest rękojmią szczęścia rodzinnego.

Małżonków sam Bóg łączy i jednoczy aż do śmierci, używając im szczególniejszej pomocy.

„Jeżeli nowożeńcy szczerym sercem do ołtarza przystępują – otwierają sobie skarbnicę łask, z której czerpią siły nadprzyrodzone do wiernego, świętego i wytrwałego wykonania obowiązków i zadań swych aż do śmierci. Sakrament małżeństwa bowiem nie tylko pomnaża w tych, którzy łasce nie stawiają przeszkody, czynnik trwały życia nadprzyrodzonego, to jest łaskę uświęcającą, lecz osobne jeszcze dodaje dary, dobre natchnienia, zarodki łaski, pomnaża i doskonali siły przyrodzone, tak, że małżonkowie nie tylko rozumieją całą doniosłość stanu małżeńskiego, jego obowiązki i jego cele, lecz skosztowawszy w duszy ich słodyczy, szczerze się do nich skłonią, skutecznie ich zapragną i w czyn obrócą, zwłaszcza, że Sakrament daje im prawo do wzmocnienia się przez łaskę uczynkową, którą uzyskać mogą, ilekroć potrzebować jej będą do wykonania obowiązków swego stanu.”[1]

Niepokalana za miłość płaci miłością

Tagi

matka, miłość, Najświętsza Maryja Panna, Rycerz Niepokalanej

Chcesz uniknąć niebezpieczeństw, które ci grożą, nie ulec pokusom,  znaleźć pociechę w próbach, cierpliwie znosić swe cierpienia? Chcesz zostać najściślej zjednoczony z Chrystusem?

– Czcij i kochaj, naśladuj najczystszą Jego, najsłodszą i najświętszą Matkę. Nie wątp o tym, że będzie Ona dla Ciebie kochającą Matką, jeśli szukasz Jej samej i Jej miłości, gdyż Ona jest tak pokorna, że nikim nie gardzi, tak litościwa, że żadnej prośby nie odrzuca. Otrzymała Ona od Boga władzę rozdawania skarbów łask i podnoszenia grzeszników z upadku, ale dobroć Jej przede wszystkim zwraca się do dorosłych, którzy Ją miłują.

Kto czule Ją kocha, ten jest czysty, kto Ją obejmuje – ten się nie plami, kto Ją czci – jest bogobojny, kto Ją naśladuje – jest święty. Nikt nie kocha Jej bez wzajemności, nigdy nie zginął ten, kto miał nabożeństwo do Niej. Dzięki przywilejowi i urzędowi, który otrzymała od Jezusa, Syna Swego, kto Ją kocha, dochodzi do pokuty,  kto się Jej oddaje – dochodzi do łaski, kto Ją naśladuje – dochodzi do wiecznej chwały.

Wielka to więc łaska nadzwyczajne dobrodziejstwo Boskiego miłosierdzia  – mieć nabożeństwo do tej Dziewicy Niepokalanej, Jej ufać i przez Nią nadzieję w Bogu pokładać.

Rycerz Niepokalanej, czerwiec 1946, rok XX, nr 6, s. 144-145.

JADWIGA ZAMOYSKA -KILKA SŁÓW DO MATEK

Tagi

dzieci, Jadwiga Zamoyska, Kuźniczanka, matka, samodzielność

Samodzielność dziecka.

Jeżeli pragniesz, by dziecko twoje pozostało twojem wtedy, kiedy przestanie już  być dzieckiem, naucz się od maleńkości widzieć w  niem człowieka.

Gdy nosiłaś je  jeszcze w łonie twojem, przypominało ci ono o swojem istnieniu, niezależnie od twojej woli. A czyż było związane z tobą kiedykolwiek ściślej? Miało jednak już wtedy swój byt odrębny i nie twojem się kierowało chceniem.

Dziczki

Tagi

dzieci, matka, ojcostwo, rodzina, zagrożenia

Jaka szkoda, że brakuje dziś publikacji o dobrym wychowaniu. Nawet tzw. „katolickie” czasopisma indoktrynują nieświadomych ludzi masońskimi prawami dziecka i człowieka.

  Obraz sprzed okna

    Miasto ruin; ścieśnienie ludności, które próbuje odbudować i urządzić swój byt… Radio trzeszczy, zastępując śpiew jednostkowy, tak miły dla ucha. W powietrzu kurz, wzmożony po przejeździe motocykli, licznych w naszych czasach, i różnego rodzaju samochodów, pędzących w niewiadomym kierunku i celu.
A na ulicach dziatwa, krzykliwa dziatwa, która z braku ogrodu czy trawnika bawi się na drogach i ulicach. Naliczyłam przed każdą dwupiętrową kamienicą z kilku mieszkańcami około 15-ro dzieci, nie licząc niemowląt, pozostałych w domu, ani dzieci w szkole czy w drodze dla usługi matki.
Przy budowie domów zapomniano o przygotowaniu miejsca zabawy dla dzieci lokatorów na „świeżym powietrzu”, tj. w najkorzystniejszym punkcie podwórza, jeśli nie ma ogrodu czy chociaż zieleńca czy piaskownicy w obrębie posiadłości. Niepodobna sobie wyobrazić, aby potrzebę ruchu wyładowało dziecko w cienkich ścianach ciasnego mieszkania. Niepodobna też pozwolić na dowolne, niepohamowane hałasowanie dzieci w mieszkaniu, chociażby ze względu na ogólną potrzebę i prawo spokoju do życia i pracy.
Gorzej jeszcze, jeśli nierozsądni rodzice, a źli wychowawcy, pobudzają swą dziatwę do umyślnych hałasów dla uprzykrzania życia sąsiadom.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. XVII

Tagi

Błogosławieństwo Boże, Ks. Feliks Cozel, Leon XIII, matka, obowiązki, Pius IX, rodzina, żona

Nie darmo wiekopomnej pamięci Papież Pius IX powiedział: >>Dajcie mi matki chrześcijańskie, a ja nawrócę cały świat<<.

III
ŻONA. – MATKA.
Wstęp.

Gdy w nrze 12 >>Głosów<< wydrukował o obowiązkach męża i ojca rodziny, posłałem go jednemu z mych znajomych, on podziękował mi za to bardzo pięknie i powiedział mi, że teraz dopiero jasno poznaje, jakim on mężem i ojcem być powinien, ale zarazem dodał: >>gdyby to ksiądz taką samą książeczkę napisał dla niewiast, jakiemi to one żonami i matkami być powinny, możeby to jeszcze więcej im, aniżeli nam się przydało<<. – I tak może niejeden z mężów pomyślał, gdy tę książeczkę czytał. -–Po części może i słusznie, – ale może nie zupełnie; bo jeszcze, dzięki Bogu, więcej mamy dobrych i pobożnych niewiast, żon i matek, aniżeli mężczyzn, mężów i ojców. Już dawno św. Augustyn płeć niewieścią nazwał >>pobożną<<. – Ale jednak i niewiastom, zonom i matkom, zwłaszcza niektórym, potrzebną jest nauka o ich obowiązkach, potrzebne poruszenie ich sumienia, potrzebna naprawa, bo jak złe, tak i dobre na świecie głównie od niewiast pochodzi. Przyczyna upadku całego rodzaju ludzkiego ma swój początek w Ewie. I słusznie mówi przysłowie francuskie o źródłach zbrodni: >>charchez la femme!<< – t.j. szukaj niewiasty. – Ale i główna przyczyna dobrego jest w niewiastach. Odkupienie i naprawę rodzaju ludzkiego zawdzięczamy, prawda, P. Jezusowi, ale On jest nie tylko człowiekiem, lecz i Bogiem zarazem; z czystych stworzeń na czele całego rodzaju ludzkiego stoi chluba jego, – niewiasta – Bogarodzica Marja!… A za przykładem i wzorem Marji, ileż to dobrego spływa na świat cały przez niewiasty… Bo jeśli od dobrych rodzin zależy całe społeczeństwo, tedy głównie zależy od niewiast, od żon i matek chrześcijańskich! – Gdym dawał matkom pierwsze swe rekolekcje ludowe w Ludczy i po ich skończeniu oddawałem ks. proboszczowi te matki, rekolekcjami i św. spowiedzią rekolekcyjną oczyszczone i uświęcone, – ks. proboszcz tak się do nich wtedy odezwał: >>Matki chrześcijańskie! wyście pomocniczkami memi w mej parafji! Gdy wy wszystkie będziecie prawdziwemi chrześcijankami, to wtedy mam nadzieję, że cała parafja moja prawdziwie chrześcijańską będzie… Wtedy spokojnym będę o jej i moje zbawienie, wtedy spokojnie kości me w grobie złożę i na sąd Boski pójdę! <<Nie darmo wiekopomnej pamięci Papież Pius IX powiedział: >>Dajcie mi matki chrześcijańskie, a ja nawrócę cały świat!<< O tak, wielka to prawda! i Leon XIII w swym sławnym liście z r. 1888 widzi jedynie lekarstwo na grasujące powszechnie zło na świecie: >>jeśli w prywatnem i publicznem życiu będzie zwrot do Chrystusa i do życia chrześcijańskiego<<. – Otóż ten zwrot w prywatnem życiu do Chrystusa i życia chrześcijańskiego zależy głównie od niewiast, a zwłaszcza matek. Od dobrych żon i matek chrześcijańskich zależy głównie duch Chrystusowy w całej rodzinie! Tak jak dusza ożywia ciało, tak niewiasta jest jakby tym duchem ożywczym w rodzinie, który wpływ na całą rodzinę wywiera… Bóg ją postanowił niejako w pośrodku pomiędzy mężem i dziećmi, jako pośredniczkę… jakby słońce, którem ma się ogrzewać i ożywiać ten mały światek ogniska rodzinnego… Niech do tego dopomoże ta książeczka…