Kiedyż to będzie? …

Tagi

Królowa, miłość, Najświętsza Maryja Panna, Najświętsze Serce Boże, o. Maksymilian Kolbe, Rycerz Niepokalanej

Maryja!

• 

Kiedyż to będzie, o Mamusiu moja Niepokalana, że staniesz się Królową wszystkich i każdej duszy z osobna?

Kiedyż? …

Widzisz, ilu Cię jeszcze nie zna, nie kocha – ileż jest takich serc na tej biednej ziemi, co słysząc o Tobie, pyta: Kto jest Maryja? Kto jest Niepokalana? Biedni, nie znają swej Matki, nie wiedzą jak Ty ich kochasz, nawet nie domyślają się tego …

A przecież mimo to Ty ich także kochasz i pragniesz, by oni poznali Cię i pokochali, i wielbili nieskończone miłosierdzie Boskiego Serca Twego Syna, którego Ty jesteś uosobieniem.

Kiedyż Cię więc poznają i pokochają i napełnią się pokojem i szczęściem Twoim ci wszyscy?

Twój mały „Rycerz”, o Niepokalana, stanął też z łaski Twojej obok tylu innych gorliwych miłośników Twoich i jął głosić, choć bardzo nieudolnie, Twą dobroć. I serca wielu raczyłaś pociągnąć przez niego, i raczyłaś wprowadzić go do domów wielu i w Polsce, i poza jej granicami, a nawet w języku japońskim już raczysz przemawiać przez niego do dusz.

Ale to wszystko dopiero zaczątek, bo ileż jeszcze dusz nic nie wie o Tobie?!…

Kiedyż wszystkie dusze na całej kuli ziemskiej poznają dobroć i miłość Serca Twego ku nim, kiedyż każda dusza odwdzięczy Ci się gorącą miłością i to nie tylko przelotnym uczuciem, ale oddaniem Ci całkowitym swej woli, byś Ty sama rządziła w sercach wszystkich i każdego z osobna i mogła ukształtować je na wzór Przenajświętszego Serca Boskiego Twego Syna, uszczęśliwić, ubóstwić?

Kiedyż to będzie? …

Starajmy się wszyscy przyspieszyć tę chwilę: nasamprzód i przede wszystkim dozwalając Niepokalanej zawładnąć niepodzielnie sercem naszym, a następnie, jako narzędzia w Jej niepokalanych rękach, zdobywając JAK NAJWIĘCEJ ( wedle możności) dusz dla Niej modlitwą, ofiarowaniem swych cierpień i pracą.

Jakimże pokojem i szczęściem przejmować nas będzie na łożu śmierci ta myśl, żeśmy dla Niepokalanej bardzo a bardzo wiele się natrudzili i nacierpieli …

Maksymilian Kolbe

Zamieszczone w Rycerzu Niepokalanej w numerze marcowym z 1932 r.

Nabożeństwo majowe

Tagi

cnota czystości, cuda, Królowa, litania, nabożeństwo majowe, Najświętsza Maryja Panna, ofiara

Nader oziębłe i oschłe musiałoby być to serce, któremuby maj z jego miłem nabożeństwem do Matki Bożej nie dodał nowego bodźca do lepszego, nabożniejszego życia, nie obudziłby w niem ducha ofiarności, pobożności i miłości do najdroższego Zbawcy i Jego Matki Najświętszej.

Któż nie wie, czem jest najmilsza Matka Boska dla nas, wygnańców ziemi? Któż nie doznał Jej tkliwej pomocy w tysiącznych potrzebach i niebezpieczeństwach duszy i ciała, ktoby nie pragnął pozyskać Ją miłością i czcią na wierną Opiekunkę przez cały bieg życia i w godzinie śmierci? Imię Marji tak dźwięczy w sercu chrześcijanina, jak w sercu wędrowca zabłąkanego w ciemnym lesie, gdy mu dzwon bliskiego kościółka drogę wskaże. Dlatego poświęcamy najpiękniejszy miesiąc Marji, ofiarujemy Jej najpierwsze kwiatki, któremi przyozdabiamy Jej ołtarze, na Jej służbę niesiemy serca ofiarne i pełne miłości.

Zebrało się w dolinie tatrzańskiej pewnego wieczoru grono dziewcząt z okolicznych wiosek, aby się naradzić, jak upiększyć na miesiąc maj kaplicę Marji u stóp góry stojącej. Kapliczka niedawno ukończona – pierwszego maja musi Matka Boża otrzymać nową sukienkę, dlatego też chcą dziewczęta tak upiększyć kaplicę kwiatami, jak jeszcze nigdy nie była ozdabiana. Ostatniego dnia kwietnia rozbiegły się dziewczęta po górach, aby uzbierać te miłe, przepyszne kwiatki górskie, które, przez nikogo nie pielęgnowane, rosną nieraz na nieurodzajnym gruncie – tylko słońce, deszcz i rosa je hodują. Nie mało to pracy dziewcząt kosztowało – w kwietniu kwiatu w górach jeszcze nie za wiele – ale ochoczo wdrapywały się coraz wyżej, aby przynieść ich jak najwięcej. Jakże się cieszyły, gdy z wielkiemi pękami kwiatów wracały.

– Patrzcie, jaki ładny dzwoneczek wyrasta wśród skały! – zawołała Zuzia, wesoła, mała dziewczynka, z łagodnym wyrazem twarzy.

– Ja się boję leźć na tę skałę, – odrzekła starsza dziewczyna.

– Mamy już dosyć kwiatów, – mówiła inna, – zresztą znajdziemy ich jeszcze więcej, możemy i bez tego kwiatka się obejść.

– Ale ten kwiatek taki ładny i rzadki, jeszcze takich kwiatów nie widziałam, – twierdziła Zuzia, – dla kochanej Matuchny warto się trochę potrudzić i pomozolić.

Miesiąc Marji

Tagi

cnota czystości, kościół, Królowa, modlitwa, nabożeństwo majowe, Najświętsza Maryja Panna, poświęcenie, rewolucja

Miesiąc maj, poświęcony jest w szczególny sposób Królowej Niebios, naszej najlepszej Matce. W tym czasie cały świat katolicki wychwala Bogarodzicę i głosi Jej dobroć i miłosierdzie. I nam trzeba się przyłączyć do ogólnego chóru chwały, aby uczcić Tę, którą sam Bóg wybrał sobie za Matkę, aby się zbliżyć do tronu Ucieczki grzeszników i Wspomożenia wszystkich wiernych. W tym celu posłuchajmy, jak święci Pańscy sławią wielkość Marji:

„Prawdziwie sprawiedliwą jest rzeczą wychwalać Ciebie, błogosławiona i niepokalana Boża Rodzicielko, która jesteś czci godniejsza od Cherubinów i wspanialsza od Serafinów, która nie przestając być Dziewicą, porodziłaś Syna Najwyższego” (św. Chryzostom).

„Marja jest rzeczywiście błogosławiona między niewiastami. Ewa sprowadziła na nas grzech, Marja łaskę; Ewa przyniosła nam śmierć, Marja życie; Ewa nas zraniła, Marja uleczyła” (św. Augustyn).

„Najświętsza Dziewica jest jako gołębica, która przyniosła ocalonym w arce gałązkę oliwną, symbol pokoju i przebaczenia” (św. Bonawentura).

„Ewa przez rozmowę z szatanem odwróciła nas od Boga, Marja przez rozmowę z Archaniołem połączyła nas z Bogiem” (św. Ireneusz).

„Pod Twoją opiekę uciekamy się, o Najświętsza Dziewico. Osłaniaj nas skrzydłami Swego miłosierdzia i dobroci. Najłaskawszy Boże, za przyczyną błogosławionej Panny Marji, wszystkich Aniołów i Świętych użycz łaski Swoim stworzeniom” (św. Efrem).

„Kto w grzechu jest, niech wzywa Marję, aby serce jego opromienione łaską Jej Syna skłoniło się do pokuty. Ale i kto chce pokutować niechaj błaga Marję, iżby oświecony tą samą łaską, zdołał zadośćuczynić i Bogu i ludziom” (św. Inocenty).

Nabożeństwo majowe, t.j. szczególniejsze uczczenie Marji podczas miesiąca maja, jest jednem z najmilszych nabożeństw Kościoła świętego. Zostało ono zaprowadzone przy końcu XVIII wieku podczas rewolucji francuskiej, której zgubny wpływ na wiarę i moralność rozpostarł się na całą Europę.

Św. Antoni piewca Marii

Tagi

dogmat, Gwiazda Morza, Królowa, Najświętsza Maryja Panna, Pośredniczka łask, Rycerz Niepokalanej, Współodkupicielka, św. Antoni Padewski

W naukach głoszonych przez św. Antoniego jedno z naczelnych miejsc zajmuje Mariologia. Głównymi tematami jego kazań maryjnych było Niepokalane Poczęcie Najśw. Marii P., Jej Wniebowzięcie oraz stosunek względem nas jako naszej Współodkupicielki i naszej Pośredniczki.

Szczególnie miłe dla czciciela Marii są pełne głębokiego uczucia tytuły nadane Jej przez tego Świętego.

Maria według św. Antoniego jest „najwonniejszym balsamem niebieskim, wydobytym z drzew Libanu (Oz. 14. 6), który rozchodząc się wszędzie ożywia umarłych, przebacza rozpaczającym, pokutujących napełnia łaską a sprawiedliwych nagradza chwałą. Dlatego mamy wszelką podstawę do ufności, że rosa Ducha Św. orzeźwi zapał naszych umysłów, przebaczy nasze grzechy a dusze nasze napełni łaską, tak iż możemy dostąpić chwały wiecznego i nieśmiertelnego życia przez zasługi Tego, który jest błogosławiony na wieki wieków.”

NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ.

Tagi

Królowa, Najświętsza Maryja Panna, Pius XII

 

11 października 1954 roku, w cztery lata po ogłoszeniu dogmatu Wniebowzięcia, papież Pius XII ustanowił święto Najświętszej Maryi Panny Królowej i polecił w tym dniu odmawiać akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Niepokalanemu Sercu Maryi.

KS. MÄDER – MARIA ZWYCIĘŻY! cz. II

Tagi

Królowa, Najświętsza Maryja Panna, różaniec, socjalizm

Różaniec, o ile nie jest tylko mechanicznym poruszaniem warg, przygotowuje kontrrewolucję – zupełną przemianę serc i dusz.

NIECH ŻYJE KRÓLOWA!

Gdyby tyrani wiedzieli, jaką siłę daje różaniec tym, którzy go odmawiają, zakazaliby go odmawiać pod groźbą więzienia i wydalenia z kraju. Modlitwa ta pełna dziecięcej pokory i męskiej wytrwałości, bardziej decyduje o losach ludów, niż domyślają się politycy. Jej ostatecznym celem jest pogrom wrogów chrześcijaństwa i duchowa odbudowa Jerozolimy. Spodziewamy się po sile modlitwy różańcowej nade wszystko wydatnej pomocy w rozszerzeniu Królestwa Chrystusowego – pisał Leon XIII w encyklice z r. 1895.

 
Maria jest drogą do celu. Celem szturmu różańcowego jest międzynarodowe uznanie królowania Marii na świecie, a przez to przybliżenie społecznego panowania Chrystusa. Demokratyczny nasz wiek mało ma zrozumienia dla takich haseł.

 
Socjalizm dąży – jeżeli użyje się przenośni – do zniesienia szczytów i wypełnienia przepaści. Wszystko chce zmienić w płaską równinę, wszystkiemu nadać jednolity obraz, wygładzić, wyrównać jak pustynię. Katolicyzm zaś jest przeciwieństwem socjalizmu. W przeciwieństwie też do owego socjalistycznego ideału zrównanego w pustynię piasku – niby tum strzelisty sięga ku niebu.