Cześć św. Józefa w wiekach średnich i późniejszych czasach Kościoła

Tagi

Franciszek Suarez, Jan Gerson, Matka Borat, nowenna do św. Józefa, O. Izydor de Isolanis, św. Alfons, św. Bernard, św. Franciszek Salezy, św. Ignacy, św. Piotr Kanizjusz, św. Piotr z Alkantary, św. Teresa od Jezusa, św. Tomasz

    W wiekach średnich i późniejszych czasach czcili św. Józefa również tylko poszczególne osoby, święci i uczeni lub zakony, jednakże cześć owa coraz więcej się wzmaga i rozpowszechnia w Kościele świętym. Jako wielkich czcicieli św. Józefa wymienić należy św. Bernarda, opata, dla wielkiej wymowy zwanego doktorem miodopłynnym († 1153), św. Tomasza, dla głębokiej nauki nazwanego doktorem anielskim († 1274) i uczonego Jana Gersona, kanclerza akademji paryskiej. W okólniku z r. 1413 wykazuje on wielkość św. Józefa i dowodzi ważność i jego święta dla świata katolickiego; w swej zaś doniosłej mowie, wygłoszonej na soborze w Konstancji w uroczystość Narodzenia Najśw. Panny Marji, 8 września 1416 roku wobec Ojców soboru, poleca w gorących słowach cześć św. Józefa i doprasza się, aby Go ogłoszono patronem Kościoła świętego. W następnym wieku (1522 r.) pisze wielki czciciel św. Józefa O. Izydor de Isolanis, dominikanin, pierwsze, obszerne dzieło o nim pod tytułem: Suma św. Józefa i ofiaruje je Papieżowi, Adrianowi VI. Jakoby duchem proroczym przepowiada on wielką cześć i chwałę, jaką kiedyś wierni św. Józefowi na ziemi oddawać będą.