„NIEBEM MOJEM BĘDZIE CZYNIĆ DOBRZE NA ZIEMI”.

Tagi

Chrzest, Głos Karmelu, nawrócenie, św. Teresa z Lisieux

      Przewielebna Matka Marja Matylda od Krzyża, Przełożona Generalna Sióstr Karmelitanek-Tercjanek św. Józefa w Syrji, donosi o cudownem zdarzeniu, stwierdzającym raz jeszcze, jak mała nasza Siostrzyczka św. Teresa od Dzieciątka Jezus, dotrzymuje swej obietnicy „czynienia dobrze na ziemi”.

Przy furcie klasztornej pomienionych Sióstr w Daher-Safra, (Syrja), zjawił się pewnego poranku nieznajomy mężczyzna o ostrych rysach twarzy, i prosił usilnie o pomoc dla ciężko chorej żony. Była to właśnie godzina Mszy św. Lecz ponieważ miłość umie znaleźć Boga tam, gdzie Go napozór traci, siostry wybrały się natychmiast w drogę i po dwugodzinnym marszu stanęły u celu swej podróży: u łoża konającej. Biedna nieszczęśliwa niewiasta, licząca zaledwie lat 20, zdawała się już być prawie bez życia. Leżała jakby nieprzytomna, z wzrokiem zamglonym, wyniszczona przygniatającem ubóstwem, nędzą i chorobą.

Pierwsze zabiegi ratunkowe przywołały ją nieco do życia. Ocknęła się i głosem przerywanym wypowiedziała, w języku arabskim, co następuje: „Byłam chora tej nocy, czułam, że umieram, gdy nagle ujrzałam przy sobie niewiastę, ubraną tak, jak Ty, Siostro. Jakże piękną była!… Rzekła do mnie: „Poślij po Siostry Karmelitanki z Daher, one Cię wspomogą”. Zawołałam męża, ale on nic nie wiedział o istnieniu Sióstr, w naszych górach. Zgodził się jednak, by pójść po nie z rana. O siostro, chcę być tak jak Ty w niebie, pomóż mi dobrze umrzeć”.

NAWRÓCENIE RATISBONNE’A CZ. III (OSTATNIA)

Tagi

Alfons Ratisbonne, Chrzest, Najświętsza Maryja Panna, nawrócenie, o. Maksymilian Kolbe

       „Pytano mnie, w jaki sposób nauczyłem się tych prawd, gdyż każdy wiedział, żem nigdy nie otworzył żadnej książki o treści religijnej, nigdym nie czytał ani jednej strony Biblii, i dogmat grzechu pierworodnego, zupełnie zapomniany albo zaprzeczony przez Żydów naszych czasów, nigdy ani na chwilę nie zajmował mego umysłu. Wątpię nawet, czym znał choćby tylko jego nazwę. Jakżeż więc doszedłem do tych wiadomości? Nie wiem, to tylko wiem, że wchodząc do kościoła nic nie wiedziałem, a wychodząc wiedziałem z największą jasnością. Nie mogę wyrazić tej zmiany jak tylko porównaniem do człowieka, który naraz budzi się z głębokiego snu – albo do ślepego od urodzenia, który w jednej chwili odzyskuje światło. On je widzi, choć nie może opisać, co go oświeca i sprawia, że może podziwiać otaczające przedmioty. Jeżeli nie można wyjaśnić światła naturalnego, jakżeż można by opisać światło, którego istotą jest sama prawda? Sądzę, że dobrze się wyrażę mówiąc, iż nie miałem żadnej wiedzy słownej, lecz że przenikałem sens i ducha dogmatów, czułem te rzeczy bardziej, niż gdybym je oglądał, a odczuwałem za pomocą niewysłowionych skutków, które we mnie zdziałały…

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. XXXIV

Tagi

Chrzest, Ks. Feliks Cozel, nauka katolicka, obowiązki

2. Drugą zasadą i podstawą dobrego wychowania jest: religijne wychowanie od najmłodszych lat, oparte na wierze – wychowanie dla Boga i w bojaźni Bożej.

1. Dziatki są dziatkami Bożemi, więc rodzice powinni je za takie uważać i dla Boga i po Bożemu wychować.

 

     1. Kiedy córka króla Faraona oddawała małego Mojżesza matce jego na wychowanie, powiedziała: Weź to dziecię i wychowaj je dla mnie, a ja tobie dam twą zapłatę. Otóż podobnie i sam P. Bóg zda się po chrzcie dziecięcia mówić do rodziców chrześcijańskich, a zwłaszcza do matki chrześcijańskiej: Weź to dziecię i wychowaj je dla Mnie, a ja tobie dam twą zapłatę!… Bo od chwili chrztu św. Pan Bóg przyjął to dziecię w szczególniejszy sposób za dziecię swoje i oddaje je Tobie, matko chrześcijańska, abyś je dla Boga, jako dziecię Boże, po Bożemu wychowała. – Myśl tę rozwinąłem już obszerniej powyżej, gdym pisał o obowiązku wychowania dzieci dla Boga. O gdyby to rodzice chrześcijańscy tę wielką myśl i tę wielką prawdę Bożą zrozumieli! Dla lepszego jej zrozumienia chcę ją tu choć trochę jeszcze rozwinąć.

 
Rodzice chrześcijańscy! dziatki wasze – to dziatki Boże!… to książęta niebiańscy!… to dziedzice królestwa niebieskiego!… Jest to nieomylna nauka Kościoła św., dogmat wiary.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. XXVIII

Tagi

Aniołowie, Chrzest, Duch Święty, dzieci, Ks. Feliks Cozel, rodzina

Otóż podobnie i P. Bóg, Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty mówi do was, rodzice chrześcijańscy: Weźmijcie to dziecię, a wychowujcie Mi je i dla Mnie, a Ja wam dam zapłatę!… A kiedyś ten Bóg dziecięcia tego z rąk waszych zażąda!…

3. Rodzice są współpracownikami Ducha Świętego w dziele uświęcenia dziatek.

1. Kochani rodzice chrześcijańscy! Dziatki wasze są od chwili chrztu św. mieszkaniem i świątynią Ducha św., jak nas wyraźnie Pismo św. poucza: Nie wiecie, iżeście Kościołem Bożym, a Duch Św. mieszka w was? A jeśli kto kościół Boży zgwałci (znieważy), zatraci go Bóg! Albowiem Kościół Boży święty jest, którym jesteście wy! (II. Kor. 3. 16). Czy nie wiecie, iż członki wasze są Kościołem Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga, a nie jesteście swoi?! (I Kor. 6. 10). Duch Święty więc poświęcił dziatki wasze i w nich zamieszkuje, jako w żywej świątyni swojej; ten Duch Święty działa ustawicznie przez łaskę Swą w niewinnych duszach dziatek waszych, aby dalej je kształcić, uświęcać, cnotami chrześcijańskimi przyozdabiać i do nieba je prowadzić. Raz działa On zachętą do dobrego, do przezwyciężenia siebie lub jakiejś ofiary, drugi raz upomnieniem i zachętą do unikania złego lub wyrzutami sumienia, kiedy dziecię popełni jakie uchybienie. Z tego pojąć można, dlaczego te dziatki maluczkie tak są skłonne do >>Bozi<< i do pobożności.
2. Przy tem działaniu Ducha Św. rodzice mają być Jego współpracownikami, gdyż jest to powszechny sposób działania Bożego, że zwykle Bóg działa za pośrednictwem ludzi i skutek działania Bożego zawisł nieraz od współdziałaniu ludzi. Rodzice więc powinni z Duchem Św. współdziałać w Jemu, że się po ludzku wyrażę, w uświęceniu dusz dziatek pomagać; powinni Mu pomagać przy wykorzenianiu kiełkujących zarodków złego, w zasiewaniu dobrych zarodków cnoty, w dalszem chodowaniu i pielęgnowaniu cnót wszystkich i w przynoszeniu jak najobfitszych owoców na żywot wieczny. A jeśli rodzice działaniu Ducha Św. pomagać nie będą, zwłaszcza jeśli Jego działaniu będą przeszkadzali, to łaski Ducha Św. w duszy dziecka zwykle żadnego skutku nie odniosą. Wszystko, co Duch Św. w duszy dziatek Sam bezpośrednio, czy za pośrednictwem n. p. kapłanów, posieje, to źli rodzice złym swym przykładem lub gorszącem słowem z duszy dziecka wyrwą. Kiedy Duch Św. lub kapłani w duszy dziecka sieja ziarno dobre, to źli rodzice zasiewają kąkol, który ten posiew dobry przytłumia i zagłusza, i tak zamiast stać się pomocnikami Ducha Św., stają się raczej Jego przeciwnikami i pomocnikami ducha złego, zapominają na wielkie i ważne posłannictwo swoje i na napomnienie Pisma św.: Nie zasmucajcie Ducha Św. Bożego! (Efez. 4. 30).

ZE ŚWIATA (1935 r.)

Tagi

Chrzest, komunista, Rycerz Niepokalanej

REWOLUCJONIŚCI HISZPAŃSCY A KOŚCIÓŁ.

 

Powstańcy w Asturii (prowincja w Hiszpanji), któremi, jak wiadomo, kieruje masonerja, dokonali szeregu potwornych czynów. Spalili oni żywcem ks. Jose Villameva, rektora seminarium. Innego kapłana po rozstrzelaniu poćwiartkowali na kawałki, poczem wystawiono go na widok publiczny; innego zaś księdza powieszono na drzwiach rzeźni z napisem: „Mięso na sprzedaż”. W pewnej wiosce zmusili kapłana do odprawienia nabożeństwa nad grobem zabitych policjantów, potem pozbawili go życia. Prócz tego wysadzili w powietrze dwa klasztory żeńskie z wszystkiemi zakonnicami, oraz zamordowali trzech kanoników, siedmiu proboszczów, pięciu zakonników, sześciu kleryków, ośmiu braci szkolnych. Oto jak „postępowo” działa komunizm, którego się i u nas zachciewa wywrotowcom.

 

PRZEJŚCIA NA KATOLICYZM.

 

Liczba nawróceń w Wiedniu (Austrja) wzmaga się stale. W r. 1930 przyjęło katolicyzm 27 Żydów, 39 protestantów i 7 osób innych wyznań; w r. 1931 – 43 Żydów, 51 protestantów i 8 osób innych wyznań; w r. 1932 – 42 Żydów, 71 protestantów i 10 osób innych wyznań; w r. 1933 – 102 Żydów, 51 protestantów i 7 osób innych wyznań, w pierwszej zaś połowie 1934 r. – 152 Żydów, 66 protestantów i 17 osób innych wyznań.
W Anglji przeszedł na łono Kościoła katol. Lord Sempill, dyrektor Brytyjskiego Urzędu Lotnictwa, jeden z najwybitniejszych lotników angielskich. Liczy on obecnie 41 lat. W czasie wojny światowej zajmował kierownicze stanowisko w angielskiem ministerstwie lotnictwa, po wojnie zaś zorganizował japońską służbę lotniczą.

 

CHRZEST MURZYNA.

 

Misjonarz de la Consolata, Włoch, w czasie swego objazdu misyjnego w Nyeri (Afryka) zauważył olbrzymią chmarę kruków unoszących się nad swą zdobyczą. Podjechawszy bliżej samochodem, spostrzegł zniekształconego przez ptaki murzyna. Ponieważ ciężkie rany zapowiadały śmierć, misjonarz, po krótkiej nauce, udzielił mu Chrztu św. Użył do tego wody, znajdującej się w chłodnicy samochodu.

 

Wybrane fragmenty z: Rycerz Niepokalanej, rok XIV, styczeń 1935, Nr. 1 (157), str. 24-25.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. VI

Tagi

Chrzest, dzieci, Ks. Feliks Cozel, Leon XIII, modlitwa, ojcostwo, rodzina, Sakramenty, św. Ludwik król

Ojcostwo, – Macierzyństwo.

Głównym celem małżeństwa i chrześcijańskiej rodziny jest chrześcijańskie wychowanie dzieci. Pamiętajcie więc, rodzice chrześcijańscy, o ciężkiej swej odpowiedzialności za dziatki wasze! P. Bóg dzieli się z wami wszechmocą i potęgą swoją i daje wam, abyście ojcami i matkami byli. Jest to, powtarzam raz jeszcze, dzieło wszechmądrości, wszechmocy i wszechpotęgi Bożej! – Rodzice chrześcijańscy powinni więc bardzo uważać, aby zdrowiu, życiu i przyszłości dzieci nie zaszkodzić, – a zaszkodzić bardzo łatwo… bo wpływ ojca i matki, ich zdrowia, charakteru i usposobienia – jest na dzieci ogromny! Ojciec lub matka, mający w swej krwi, w swym ciele jad choroby, prawie zawsze jak ten zaszczepiają i dzieciom swoim, który choć nie zawsze zaraz, ale w przyszłości spustoszenia wielkie w organizmie dzieci sprawia. Ileż to dzieci pokutuje z winy rodziców, nieraz i przez całe życie! Dzieci rodziców pijaków, zwłaszcza poczęte w pijaństwie, skutki zabójcze tej trucizny strasznie na sobie odczuwają! Jak wykazują lekarze, doświadczenie i statystyka, większa część dzieci idjotów, ułomnych, ślepych, głuchych, są kalekami z winy rodziców! Idźcie do szpitalów, zwłaszcza do domu wariatów, zobaczcie te różne nieszczęścia i kalectwa… i spytajcie się lekarzy jaki są przyczyny tej lub owej choroby… odpowiedzą wam, że w bardzo wielu wypadkach to spuścizna smutna po rodzicach. Niedawno temu widziałem w szpitalu młodego chłopaka, który dotychczas pozornie był zdrów, nagle w 20-tym roku życia zagroziła mu zupełna ślepota! Co za powód?