GŁOSOWANIE RODZINNE

Tagi

Chrystus Król, demokracja, masoneria, O. Mateo, Pro Christo, Żydzi

Żydzi, chcąc rozbić i zniszczyć społeczeństwa chrześci­jańskie wmówili w nie, że najdoskonalszym ustrojem społeczno-państwowym jest demokracja i pięcioprzymiotnikowe głosowanie.

Fałsz wierutny! Najlepszy dowód, że dla siebie ciż sami żydzi zachowali ustrój skrajnie absolutystyczny, będący prze­ciwieństwem demokracji.

Narody chrześcijańskie poczynają z trudem wyzwalać się z fałszów żydowskich, narzucanych przez żydowsko-masońską „wielką” rewolucję francuską.

Jednym z objawów tego wyzwolenia jest odwracanie się od „równego, tajnego, powszechnego i jedno­stkowego” głosowania, a zwrot do głosowania rodzin­nego.

Zwrot ten najsilniej objawia się we Francji, gdzie dykta­tura żydowsko-masońska najboleśniej dała się we znaki i gdzie od wybuchu wojny światowej najwięcej pracuje powszechnie znany w świecie apostoł Serca Jezusowego, O. Mateo.

Zrozumiał ten bojownik Chrystusa Króla, jakie niebez­pieczeństwa grożą rodzinie i społeczeństwu stąd, że wybór wła­dzy oddano ludziom częstokroć niepoczytalnym, młokosom 21-letnim, głupim, namiętnym, niedoświadczonym, żadnemi poważnemi obowiązkami nie związanym. Władzę z ich wyborów po­chwycili szarlatani i kanalja masońska i ukuli z niej oręż do walki z Bogiem.

Reklamy

MODLITWA DO CHRYSTUSA-KRÓLA.

Tagi

Chrystus Król, modlitwa, odpusty

       Mało ludzi wie, że istnieje krótka modlitwa do Chrystusa Króla udarowana już w r. 1923 wielkim, bo zupełnym odpustem. Trzeba ją odmówić w dzień Komunji św. i pomodlić się na intencję Ojca św. oto jej tekst:

O Jezu Chryste ,oddaję Ci hołd jako Królowi świata. Wszystkie stworzenia dla Ciebie są uczynione.

Rozporządzaj mną jako własnością swoją. Odmawiam moje przyrzeczenia chrztu świętego, wyrzekam się szatana, jego pychy i jego spraw i obiecuję żyć, jak przystoi dobremu katolikowi. W szczególniejszy sposób obowiązuję się użyć wszystkich sił, aby dopomóc do zwycięstwa prawom Bożym i prawom Kościoła świętego.

Boskie Serce Jezusa, ofiaruję Ci wszystkie nędzne uczynki moje w tej intencji, ażeby wszystkie serca uznały Twoje święte królowanie i aby w ten sposób mocno utrwaliło się na całym świecie Twoje królestwo pokoju.

 

Posłaniec Serca Jezusowego, rocznik 59, październik  1931, str. 294.

APOSTOLSTWO A ŚWIĘTO CHRYSTUSA-KRÓLA. (JAK OBCHODZIĆ TO ŚWIĘTO)*

Tagi

Apostolstwo modlitwy, Chrystus Król, Najświętsze Serce Boże, odpusty, święta

Święto wynagrodzenia. Za co? Za wielką herezję naszych czasów, a jest nią tak zwany laicyzm, czyli ześwietczenie życia zwłaszcza publicznego.

Pierwszorzędną uroczystością naszego Stowarzyszenia jest święto Serca Bożego. Powinni je członkowie każdego roku uczcić gorącą nowenną, a w samo święto specjalną mszą świętą, uroczystemi nieszporami z procesją.

Ale i święto Chrystusa-Króla, przypadające na ostatnią niedzielę października, jest członkom Apostolstwa Modlitwy szczególniej drogie i bliskie. I to z bardzo wielu powodów.

Najpierw dlatego, że hasłem naszem jest wezwanie: Najświętsze Serce Jezusa, przyjdź królestwo twoje! Zanim jeszcze uroczystość Chrystusa-Króla została przez obecnego Papieża Piusa XI ustanowiona, Apostolstwo starało się, żeby królewskie prawa Zbawiciela naszego były uznawane i wykonywane w życiu prywatnem i publicznem. Rozszerzanie i pogłębianie królestwa Jezusowego wśród ludzi było, jest i będzie najgorętszem pragnieniem naszego Stowarzyszenia.

Powtóre dlatego, że w tym dniu we wszystkich kościołach ma być odmówiona wobec wystawionego Najśw. Sakrementu litanja do Serca Bożego i akt oddania całego rodzaju ludzkiego temuż Najśw. Sercu Jezusa.

Po trzecie i z tej racji, że w uroczystość Chrystusa-Króla wszyscy członkowie Apostolstwa mogą pozyskać odpust zupełny pod zwykłemi warunkami.

KS. MÄDER – MARIA ZWYCIĘŻY! cz. III

Tagi

Chrystus Król, kobieta, Najświętsza Maryja Panna

WALKA O KOBIETĘ

       Stare podanie mówi, że węże, okrutni wrogowie ludzi, nienawidzą więcej kobietę od mężczyzny, i dlatego częściej ją napadają i zabijają swym jadem. Jeśli wśród wielu mężczyzn znajdzie się choćby jedna tylko kobieta, to wąż w nią właśnie skieruje swój jad. Zapatrywanie to może mieć uzasadnienie przyrodnicze, lub nie, w każdym razie ma ono tło religijne. Diabeł, wróg rodu ludzkiego, tę samą żywi zawziętość – tajemniczą i uderzającą, dla niewiasty.

 
Walka szatana o kobietę występuje już na pierwszej stronie Pisma św. jako jasny i dobitny fakt historyczny. Rzekł bowiem Pan do węża: „Położę nieprzyjaźń między tobą, a między niewiastą, i między nasieniem twoim, a nasieniem jej; ona zetrze głowę twoją, a ty chyhać będziesz na piętę jej” (Gen. 3, 15).
Walka o kobietę łączy się nierozerwalnie z wielkim sporem w niebie, ze sporem o Boga – człowieka; wykazuje charakter wybitnie chrystocentryczny. Walka ta odnosi się do kobiety, jako do piastunki Chrystusa. I szatan przez kobietę chce ugodzić Boga-Człowieka.

 
Historyczna ta walka szatana o niewiastę jest też najgłębszą treścią modlitw różańcowych. Modlitwa różańcowa, to nie tylko sprawa osobista, prywatna; odmawianie różańca, to współudział we wielkim światowym boju, w którego środku walczą kobieta i smok. O królestwo Chrystusa-Króla idzie ten bój, a trzy jego etapy to walka o Ewę, walka o Marię i walka o Kościół – matkę naszą.

SKARGA KRÓLA

Tagi

Chrystus Król, Rycerz Niepokalanej

      Już dziesiąty raz obchodzimy święto Królowania Bożego – święto mające głębokie znaczenie w dzisiejszych czasach.

 
Uroczystość ta z woli Namiestnika Chrystusowego stała się świętem katolickiego czynu, którego zadaniem jest uznać praktycznie królewskie prawa Chrystusa nad światem całym, nad narodami i państwami, nad rodzinami i poszczególnemi jednostkami.

 
Jednak to ponowne intronizowanie Boga-Człowieka idzie trudno i z oporem. Mało chrześcijan rozumie i chce uznać panowanie Chrystusa nad sobą. Mnóstwo natomiast wyłamuje się zuchwale spod Jego władzy, życie swe dostrajając do zasad świata, śmiertelnego wroga Jezusa.

 
Do tych to katolików – a może i ty do ich liczby należysz? – zwraca się Chrystus-Król z rozdzierającą serce skargą (wyrytą na ścianie tumu w Luebeck), która niech będzie dla wszystkich rachunkiem sumienia na tegoroczną uroczystość królowania Bożego. –

 

Nazywacie Mnie MISTRZEM – ale nie radzicie się Mnie!

KRÓL CHRZEŚCIJAŃSKICH RODZIN

Tagi

Chrystus Król, nierozerwalność małżeństwa, rodzina, zagrożenia

    Naród nasz, odzyskawszy wolność, pnie się do wielkości, chce być narodem nie na wymarciu, ale potężnym i mocnym, z otuchą czeka pomyślnego jutra.

 
Jedną z dźwigni podnoszącą nas ku wielkości jest niewątpliwie życie rodzinne narodu oparte na moralności chrześcijańskiej. Nie pomylił się pewien filozof pogański, który byt lub śmierć społeczeństwa wiązał ze stanem rodziny. Wszak z niej kiełkuje nowe życie, ona jak drzewo wypuszcza nowe pędy – ona wychowuje nowe pokolenia przyszłości. Zresztą losy potężnych niegdyś państw, dziś już nieistniejących, są dowodem jak niesłychanie ważną jest moralność życia rodzinnego.

 
Jezus-Król Swą władzą bierze w poddaństwo całego człowieka. Dlatego nie zostawił On i tej dziedziny na wartkim nurcie ludzkich namiętności, ale jako Najwyższy Prawodawca małżeństwo i rodzinę obdarował Swemi prawami.

KS. MÄDER – MARIA ZWYCIĘŻY! cz. I

Tagi

Chrystus Król, Jezus Chrystus, kościół, Ks. Mader, Najświętsza Maryja Panna, pokój

GŁOWA I SERCE

      Cześć Marii w Kościele katolickim to nie tylko pełna poetycznego uroku ozdoba naszej religii. Nie dlatego tak często w czasie roku kościelnego zwracamy się do Najświętszej Panny, że katolicyzm kocha się w poezji i że Maria stanowi niewyczerpany temat dla mówców i poetów, muzyków i malarzy. Mówimy tak często o Marii, bo stoi w środku Kościoła i ludzkości i nie można sobie w ogóle wytworzyć bez Marii organicznego jednolitego pojęcia o rodzie ludzkim. Maria jest bowiem sercem, jak Chrystus głową ludzkości.

 
Dążność do jedności, do zespolenia i złączenia wszystkich ludzi i ludów, nigdy chyba od 6000 lat nie zaprzątała tak bardzo umysłów, jak obecnie. Dwojaka zaś może być jedność. Jedna wywodzi się z Ducha Św., druga z szatana; jedna jest dziełem miłości, druga dziełem pychy; jedna jest organiczna, druga mechaniczna; jedna katolicka, druga masońska.