5. Rodzice powinni dzieciom swym od najmłodszych lat wpajać zasadę: wiernego wypełniania woli Bożej we wszystkiem, czyli zachowywania przykazań Boskich, jako jedynej drogi do nieba.
Dalszą zasadą dobrego, prawdziwie chrześcijańskiego wychowania dzieci, z powyższych dwóch wynikającą, jest: że do osiągnięcia Boga i szczęśliwej wieczności niema innej drogi, jak wierne wypełnianie Najśw. woli Bożej, jak sumienne i stałe zachowanie Boskich przykazań! Naucza nas o tem sam P. Jezus: Jeśli chcesz wnijść do żywota, chowaj przykazania! (Mat. 19). Kościół św. przypomina wam to, rodzice, kiedy przy chrzcie św. zaraz na wstępie tak się odzywa do dziecięcia waszego i do was: Czego żądasz od Kościoła Bożego?… Wiary!… – Wiara co ci daje? Żywot wieczny!… Jeśli chcesz wnijść do żywota chowaj przykazania! Będziesz kochał P. Boga twego ze wszystkiego serca twego, ze wszystkiej duszy twojej, ze wszystkich sił twoich, a bliźniego twego jak siebie samego!… Oto droga do nieba, którą rodzice macie dziatkom swym wskazywać!
Brak poczucia obowiązku do wiernego, sumiennego, zwłaszcza stałego wypełniania przykazań Boskich, oto główna jakby choroba naszych czasów! Ludzie nie żądzą się sumieniem i obowiązkiem, lecz tylko względami doczesnemi i ludzkiemi… Nie pytają się o to: czy to wolno, czy nie, – tylko patrzą na korzyści doczesne i swą przyjemność! A jednak Boskie błogosławieństwo i prawdziwe nasze doczesne i wieczne szczęście zależą głównie, a nawet jedynie, 1-o. od spełnienia woli Bożej, od wiernego i sumiennego zachowania Boskich przykazań czyli od spełnienia tego, co nam P. Bóg przykazał (choćby nam to przyjemnem nie było, a nawet choćby nam to szkodę doczesną przyniosło); – i 2-o. od powstrzymania się od tego, co nam P. Bóg zakazał, – choćby to nas bardzo wiele zaparcia i ofiar kosztowało, choćby nas do tego pokusa jak najbardziej ciągnęła, choćby to nam najprzyjemniejszem było, choćby to nam nie wiem jaką korzyść doczesną przynieść miało!… Wyrabiajcie więc, rodzice chrześcijańscy, w dziatkach swoich od najmłodszych lat poczucie obowiązku i sumienia!… żeby one nie kierowały się zasadami: chcę i niechcę, to mi się podoba lub nie podoba, to mi miłe i przyjemne – a to nie… lecz, że P. Bóg tak nakazuje, że taka jest wola Boża, że tak sumienie i obowiązek nakazują, że tak być musi!…
