Powracanie do grzechu

Tagi

bojaźń Boża, Bp Donald J. Sanborn, grzech, młodzież, nawyk, piekło, pokuta, łaska, żal za grzechy

Kazanie wygłoszone przez Bp. D. Sanborn’a w III Niedzielę Wielkiego Postu 2021r. (cytaty z Pisma Świętego w tłumaczeniu pochodzą z Biblii Jakuba Wujka).

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Dwa rodzaje grzechu powszedniego

Dzisiejsza Ewangelia (Łk 11, 14-28) mówi o pogorszeniu się stanu ludzkiej duszy po tym, jak znów stanie się mieszkaniem diabła, dlatego chciałbym wam dziś opowiedzieć o powracaniu do grzechu. Chodzi tutaj głównie o powracanie do grzechu śmiertelnego, choć istnieje powracanie do grzechu powszedniego. Są dwa rodzaje grzechu powszedniego. Pierwszy z nich nazywamy grzechem umyślnym, drugi jest popełniany w wyniku słabości. Umyślny grzech powszedni jest popełniany z zadowoleniem. Wiesz, że jest to grzech powszedni, ale go akceptujesz. Zazwyczaj grzechy obżarstwa, do których jesteśmy przyzwyczajeni i które mamy w nawyku są umyślnymi grzechami powszednimi.

Z drugiej strony, grzechy popełniane w wyniku słabości nie są całkowicie umyślne. Są to czyny, które popełniamy nie myśląc, że są grzeszne, że są złe, ale nienawidzimy je, staramy się z nimi walczyć. Są znane jako powszednie grzechy słabości i nawet święci nie są od nich wolni.

Dlatego nie powinieneś się zbytnio nimi zniechęcać, ponieważ tylko Najświętsza Maryja Panna otrzymała specjalną łaskę omijania tych grzechów. Nawet święty Józef i wszyscy inni wielcy święci popełniali powszednie grzechy słabości, ale my tutaj będziemy rozmawiać przede wszystkim o grzechu śmiertelnym.

Utrata Bojaźni Bożej jako konsekwencja powracania do grzechu

Jakie są więc konsekwencje powracania do grzechu? Pierwszą z nich jest utrata bojaźni Bożej. Bojaźń Boża jest jednym z darów Ducha Świętego. To pierwszy z nich, możemy powiedzieć i to jest początek mądrości, jak mówi Księga Przysłów. Bojaźń przed Panem jest początkiem mądrości, co oznacza, że jest to pierwszy krok w kierunku Boga. To głęboki szacunek dla Jego majestatu, potęgi i mocy. To strach przed Panem. Jest on znany jako synowski strach, kiedy to dziecko boi się obrazić swojego rodzica.

Rodzina chrześcijańska jaką być powinna cz. XXXVII

Tagi

bojaźń Boża, grzech, Ks. Feliks Cozel, Przykazania, rodzina

5. Rodzice powinni dzieciom swym od najmłodszych lat wpajać zasadę: wiernego wypełniania woli Bożej we wszystkiem, czyli zachowywania przykazań Boskich, jako jedynej drogi do nieba.

     Dalszą zasadą dobrego, prawdziwie chrześcijańskiego wychowania dzieci, z powyższych dwóch wynikającą, jest: że do osiągnięcia Boga i szczęśliwej wieczności niema innej drogi, jak wierne wypełnianie Najśw. woli Bożej, jak sumienne i stałe zachowanie Boskich przykazań! Naucza nas o tem sam P. Jezus: Jeśli chcesz wnijść do żywota, chowaj przykazania! (Mat. 19). Kościół św. przypomina wam to, rodzice, kiedy przy chrzcie św. zaraz na wstępie tak się odzywa do dziecięcia waszego i do was: Czego żądasz od Kościoła Bożego?… Wiary!… – Wiara co ci daje? Żywot wieczny!… Jeśli chcesz wnijść do żywota chowaj przykazania! Będziesz kochał P. Boga twego ze wszystkiego serca twego, ze wszystkiej duszy twojej, ze wszystkich sił twoich, a bliźniego twego jak siebie samego!… Oto droga do nieba, którą rodzice macie dziatkom swym wskazywać!

 

 

Brak poczucia obowiązku do wiernego, sumiennego, zwłaszcza stałego wypełniania przykazań Boskich, oto główna jakby choroba naszych czasów! Ludzie nie żądzą się sumieniem i obowiązkiem, lecz tylko względami doczesnemi i ludzkiemi… Nie pytają się o to: czy to wolno, czy nie, – tylko patrzą na korzyści doczesne i swą przyjemność! A jednak Boskie błogosławieństwo i prawdziwe nasze doczesne i wieczne szczęście zależą głównie, a nawet jedynie, 1-o. od spełnienia woli Bożej, od wiernego i sumiennego zachowania Boskich przykazań czyli od spełnienia tego, co nam P. Bóg przykazał (choćby nam to przyjemnem nie było, a nawet choćby nam to szkodę doczesną przyniosło); – i 2-o. od powstrzymania się od tego, co nam P. Bóg zakazał, – choćby to nas bardzo wiele zaparcia i ofiar kosztowało, choćby nas do tego pokusa jak najbardziej ciągnęła, choćby to nam najprzyjemniejszem było, choćby to nam nie wiem jaką korzyść doczesną przynieść miało!… Wyrabiajcie więc, rodzice chrześcijańscy, w dziatkach swoich od najmłodszych lat poczucie obowiązku i sumienia!… żeby one nie kierowały się zasadami: chcę i niechcę, to mi się podoba lub nie podoba, to mi miłe i przyjemne – a to nie… lecz, że P. Bóg tak nakazuje, że taka jest wola Boża, że tak sumienie i obowiązek nakazują, że tak być musi!…