O SKROMNOŚĆ MODY.

Tagi

Benedykt XV, kobieta, moda, Pro Christo

Modyfikując rozpustną modę, pouczajcie, zwracajcie uwagę i strofujcie tam, gdzie macie prawo; a gdzie nie macie prawa, jak np. wobec Wam nieznanych osobników w Kościele, to nadajcie je sobie same, bo być obojętnym na zgorszenie, to znaczy gorszyć.

Z przemowy Benedykta XV w kwestji posłannictwa kobiety wogóle i mody obecnej w szczególności urywek aktualny: Papież ś. p. Benedykt XV, korzystając z okazji audjencji, udzielonej przedstawicielkom katolickiego związku niewiast, dla wyrażenia zapatrywania swego na posłannictwo kobiety w społe­czeństwie i dla zwalczania obecnej mody, mówi o niej w takich ostrych słowach: „Niektóre modele sukien, dziś rozpowszechnio­ne wśród kobiet wszystkich warstw i każdego wieku, są szkodliwe dobru powszechnemu, jako prowokujące zło i — co nas napełnia zdumieniem i przerażeniem — zdają się nie dostrzegać zabójczych skutków i trucizny; ci, co ją zaszczepiają tak, jak i ci, co pod­palają dom, zdają się nie rozumieć skutków niszczącego żywiołu.

Przypuszczenie takiej nieświadomości jedynie może usprawiedli­wiać pożałowania godne rozpowszechnienie dzisiaj mody tak bar­dzo sprzecznej z pojęciem skromności, która powinna być najpięk­niejszą ozdobą i jest powabem niewiasty chrześcijańskiej; bez tej nieświadomości zdaje nam się nieprawdopodobnem, aby któ­rakolwiek niewiasta mogła ośmielić się w sukni dzisiejszego kroju zjawiać się w miejscach czci Bogu poświęconych i zbliżać do Sakramentów św. i do upełnomocnionych nauczycieli moralności chrześcijańskiej.

Przygotowania do zdogmatyzowania przywileju o Pośrednictwie Najświętszej Maryi Panny*

Tagi

Benedykt XV, dogmat, Najświętsza Maryja Panna, Pius XI, Pośrednictwo NMP

31.V.: „Święto N. M. P. Pośredniczki Wszystkich Łask”. Papież oznajmił, że udzieli pozwolenia na obchodzenie tej uroczystości wszystkim biskupom i przełożonym zakonnym, którzy o to poproszą.

NAD SŁONEMI FALAMI

Belgja, w maju 1934 r.

 
Długim szeregiem pielgrzymów dotarliśmy w skupieniu do celu. Po całodziennej nużącej podróży po rozpalonych belgijskich gościńcach ochłonęliśmy w cieniu odwiecznych drzew.

 
Był wieczór. W cieniu zwolna ciemniejącego lasu padliśmy na kolana na pierwszy widok cudownej kaplicy. Wśród pielgrzymów rozległ się szmer modlitw – to znowu ucichł. Zatopiony w modlitwie lud słuchał zaziemskich słów Marji, przemawiającej Swemi łaskami w głębi serc pokutników.

 
Ostatni poblask wieczornego słońca znikł z wierzchołków drzew i ciemność całkowita otuliła kaplicę i las.

 
Byliśmy u celu. Cudowna świątynia Dobrotliwej Matki Bożej Ostrej Góry we Flandrji przyjęła nas miłościwie w swe wiekowe mury.
Między drzewami rozbłysły słabe światełka. To pielgrzymi udawali się na spoczynek w namiotach z nieprzemakalnego płótna lub w szałasach.
Powiał chłodny wiatr z nad słonego brzegu morskiego. Wszedłem do pustej kaplicy. Czerwona lampka oliwna wątłe rozrzucała światło. Złota korona Niepokalanej słabym blaskiem błyszczała pośród ciemnych kamiennych murów. Przeniosłem się myślą nad polskie niziny.
Jutro ostatni dzień maja – uroczystość Matki Bożej Pośredniczki Wszystkich Łask. U nas w Polsce słyszy się o tem bardzo mało lub zupełnie nic. Tymczasem Belgja katolicka – pierwsza szczyci się inicjatywą.

 
Jak się to stało?

Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi cz. XII

Tagi

Benedykt XV, o. Jerzy M. Wierdak, Pośrednictwo NMP

Dowód z modlitwy wiernych

  Wierni czczą Maryję w publicznym kulcie, zatwierdzonym przez Kościół katolicki, jako Pośredniczkę i Rozdawczynię wszystkich łask. A ponieważ lex orandi to lex credendi – prawo modlenia się jest prawem wierzenia – zatem, skoro wierni modlą się do Najśw. Panienki jako Pośredniczki i Rozdawczyni wszystkich łask, mają prawo wierzenia i uznawania Ją za taką.
Że wierni sławią Niepokalaną jako Pośredniczkę wszystkich łask, dowodzi tego ustanowione święto Pośredniczki Wszystkich Łask.
Na prośbę biskupów Belgii, przedstawioną przez kardynała Merciera, Ojciec święty, Benedykt XV, na początku roku 1921 zezwolił ich diecezjom, a także i tym wszystkim, które by o to poprosiły, na Officium i Mszę świętą o Matce Bożej Pośredniczce Wszystkich Łask, naznaczając je na dzień 31 maja. Święto to jest obchodzone i w naszym całym Zakonie.
Officium – urzędowe pacierze kapłańskie – i Msza św. jest kultem publicznym, w którym Kościół św. występuje urzędowo, chwaląc Boga za tak wielki przywilej, udzielony Niepokalanej Panience.

Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi cz. XI

Tagi

Benedykt XV, nauki Papieży, nieomylność Kościoła, o. Jerzy M. Wierdak, Pius IX, Pius X, Pius XI, Pośrednictwo NMP, prawda

Duch Święty czuwa nad papieżem nie tylko wtedy, kiedy on wydaje uroczyście orzeczenia dogmatyczne, ale także kiedy spełnia swój codzienny urząd nauczycielski.

Udowodnienie prawdy, że wszystkie łaski otrzymujemy przez Maryję

Dowód rozumu oświeconego wiarą

Kto zdobył skarb swoją pracą, trudem i cierpieniem, ma również prawo dysponowania tym skarbem. A ponieważ Najśw. Panienka Swoją modlitwą, pracą, cierpieniem, zdobyła razem z Chrystusem skarb wszystkich łask – więc też razem z Chrystusem ma prawo w niebie dysponowania tym skarbem.
Co P. Jezus wysłużył dla ludzkości de condigno, to wszystko wysłużyła de congruo Niepokalana. P. Jezus zaś przez to, iż wysłużył rodzajowi ludzkiemu łaski i dary nieba, stał się Rozdawcą i Szafarzem ich wszystkich – więc też i Niepokalana.

Dowód ze zwyczajnej nauki papieży

Możemy bezpiecznie polegać na zwyczajnej nauce papieży. A ponieważ cały szereg papieży naucza, iż wszystkie łaski otrzymujemy od Boga przez Maryję – więc możemy bezpiecznie uznawać za prawdę, iż wszystkie łaski otrzymujemy przez Maryję.

Całkowite oddanie się Najświętszej i Niepokalanej Dziewicy Maryi cz. VIII

Tagi

Benedykt XV, Jezus Chrystus, Najświętsza Maryja Panna, o. Jerzy M. Wierdak, Odupienie, Pośrednictwo NMP, Współodkupicielka

Maryja Pośredniczką ze względu na współodkupienie ludzkości

Głównym, pierwszorzędnym i właściwym Odkupicielem rodzaju ludzkiego jest Jezus Chrystus. Odkupienie przez Niego dokonane było nie tylko wystarczające, ale również nader obfite. Mimo to podobało się Panu Bogu i Jego nieskończonej mądrości dać nam w osobie Maryi współodkupicielkę drugorzędną i podporządkowaną Chrystusowi.

Pójdźmy na Kalwarię i oglądnijmy scenę naszego Odkupienia. W chwili, gdy męka Odkupiciela dosięgła szczytu, zaćmiło się słońce, krzyż pogrążył się w mroku, Kalwarię zaległy ciemności i rozpostarły się nad całą ziemią. Jezus, opuszczony przez Ojca i wydany jako ofiara za grzechy ludzkie na niezmierne udręki zewnętrzne i wewnętrzne, napawany ostatnimi zniewagami, kosztując ostatniej goryczy ciężkiego konania, dobrowolnie oddał Swego ducha Ojcu.
Umarł P. Jezus, bo tak sam chciał. Umarł dlatego, aby przez śmierć ofiarować Siebie samego sprawiedliwości Boskiej jako zadośćuczynienie za grzechy rodu ludzkiego. Tym samym przeprosił Pana Boga w imieniu ludzkości, ukoił Jego święty gniew, zapewnił przebaczenie i wstęp do nieba wszystkim ludziom, którzy tylko będą chcieli skorzystać z tego Odkupienia.