Bądź pozdrowiona

Tagi

Aniołowie, Archanioł Gabryel, grzech, Najświętsza Maryja Panna, Łaska Uświęcająca, łaska, św. Chryzostom

„Bądź pozdrowiona łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami”.

Archanioł Gabrjel to jedno przedewszystkiem wychwala w Marji, że jest łaski pełna. Nie urodę ja Twoją uwielbiam, chociażeś piękna, jak księżyc, jak słońce, ale łaski których jesteś pełna. Ani wielki ród Twój, jako córki Dawida, ja w Tobie podziwiam, tylko tę obfitość łask, któremi Bóg ubogacił Twą duszę.

Żadna z rzeczy doczesnych nie sprowadza mnie dzisiaj na ziemię, aby Cię pozdrowić, ale jedynie bogactwo łask Twoich.

Bądź pozdrowiona łaski pełna. Tyś całego świata podziwem. I Bóg, który Cię stworzył, aniołowie, którzy Mu pieśni chwały nieustannie śpiewają, podziwiają Cię przez usta moje, boś łaski pełna.

I aż po dziś dzień cały świat chrześcijański wysławia wielkość i godność Twoją dla tych łask, których jesteś pełna.

Św. Chryzostom mówi o Tobie: – „Święta zawsze Dziewica Marja, cud to naprawdę wielki. Bo cóż nad nią większego lub chwalebniejszego znaleziono w którymkolwiek czasie, albo może być znalezione kiedy? Ona sama wielkością swą przewyższyła niebo i ziemię. Bo cóż nad Nią świętszego? Ani prorocy, ani apostołowie, ani męczennicy, ani patryarchowie, ani aniołowie, ani trony, ani państwa, ani cherubini ani zresztą ni między widomemi stworzeniami, ni niewidomemi większego lub chwalebniejszego znaleźć nie można”.

Rozważając, o Matko, Twą chwałę, widzę, że nad łaskę nie ma nic droższego, skoro nią obdarzył Cię Bóg, Ciebie, najwięcej umiłowaną od wieków. Wszystko więc złoto i srebro obok łaski Bożej jest niczem. Wszystkie bogactwa całego świata w porównaniu z łaską są prochem tylko.

Gdy łaskę mam, mam wszystko, bo Bóg sam mieszka we mnie, a dusza moja jaśnieje niewypowiedzianą pięknością nad naturalną.

O tę urodę duszy powinienem starać się przedewszystkiem, bo wiem, że uroda ciała przeminie, a duszy uroda potrwa na wieki. Ani jej czas nie zdoła zniszczyć, ani choroba, ani nawet grób, zawsze ona jak słońce będzie jaśnieć przed Bogiem, a zapłatą jej jest wieczne królowanie w niebie.

Pan z Tobą. Tak jeszcze pozdrawia Gabrjel Marję. Pan z Tobą.

Od pierwszej chwili poczęcia, Tyś Bogu najmilsza, Tyś z Bogiem najściślej złączona. Pan z Tobą. Bóg obrał Cię za mieszkanie sobie, kiedy Cię jeszcze na świecie nie było, byłaś już w Panu, boś wyszła z ust Najwyższego pierworodną przed wszystkiem stworzeniem (Ekl. 24, 25).

ŚW. GABRJEL ARCHANIOŁ.

Tagi

Anioł Pański, Archanioł Gabryel, Daniel prorok, Najświętsza Maryja Panna, Zwiastowanie

        Imię Gabrjela Archanioła związane jest ściśle z tajemnicą Odkupienia rodu ludzkiego. Bóg posyła go po trzykroć: do proroka Daniela, do kapłana Zacharjasza i do Najświętszej M. Panny, ażeby oznajmił przyjście Zbawiciela świata.

W siedemdziesiątym roku niewoli babilońskiej, błagającemu o litość nad swoim narodem, Danielowi zjawia się Gabrjel archanioł i zapowiada koniec niewoli, czas przyjścia i śmierć Mesjasza. Odbudowaną będzie wprawdzie Jerozolima, ale znowu ulegnie zniszczeniu za karę, że zaprze się Pomazańca Pańskiego, Chrystusa Pana. Przeniewierczy lud splamiony krwią Mesjasza, nie będzie odtąd ludem wybranym, utraci świątynię i ofiary i „trwać będzie spustoszenie aż do skończenia i końca” (Dan. 9, 24-27).

Za dni Heroda, króla żydowskiego, zjawia się ten sam archanioł Gabrjel Zacharjaszowi i przynosi radosną nowinę o narodzeniu poprzednika Pana Jezusa, św. Jana Chrzciciela. „Zacharjaszu, wysłuchana jest modlitwa twoja, a żona twa Elżbieta urodzi tobie syna i nazwiesz imię jego Jan; a ty będziesz miał wesele i radość i wielu ich radować się będzie z narodzenia jego; albowiem będzie wielki przed Panem… on uprzedzi przed nim w duchu i mocy Eljaszowej…iżby zgotował Panu lud doskonały” (Łuk. 1, 14-17).

Najzaszczytniejsze było trzecie poselstwo Archanioła Gabrjela do Najświętszej Panny. Ze czcią staje archanioł przed Niepokalaną Dziewicą, nazywa Ją „błogosławioną między niewiastami i pełną łaski”. A to wszystko dlatego, że pocznie i porodzi Syna, któremu Imię Jezus, t. j. Zbawiciel. Kiedy zaś Najśw. Panna lęka się o swoje dziewictwo, archanioł Gabrjel tłumaczy Jej bezzwłocznie, że pozostając nadal dziewicą, pocznie za sprawą Ducha Świętego, którego wszechmoc ogarnie Ją tak, jak obłok przesłania blask słońca na niebie. I usłyszał słowa, na które z utęsknieniem czekał przez długie wieki świat cały: „Oto ja służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa twego!”

Święty Gabrjel archanioł jest dla nas wzorem czci i miłości do Najświętszej Panny. Z pokorą przemawia do wybranej od wieków Marki Boga, jako do swojej Pani i swojej Królowej. Pierwszy na ziemi wymawia pozdrowienie: „Zdrowaś Marjo, łaskiś pełna, Pan z Tobą!” Od tej chwili cały świat wierzący nie ma po modlitwie Pańskiej czcigodniejszej i milszej modlitwy nad pozdrowienie Gabrjela archanioła.

Idźmy za wezwaniem Kościoła, który trzy razy dnia każdego pozdrawia tą modlitwą Niepokalaną Pannę i wzywa nas głosem dzwonów na „Anioł Pański”, ażebyśmy hołd oddali Wcielonemu Bogu i pożytek odnosili z tajemnicy naszego Odkupienia.

 

Posłaniec Serca Jezusowego, rocznik 53, marzec  1925, str. 54.

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny.

Tagi

Archanioł Gabryel, Boże Macierzyństwo, Dziewictwo, ks. W. Załuski, Najświętsza Maryja Panna, pokora, Wcielenie, Zwiastowanie

„O córko, zdają się ku Niej wołać Adam, Ewa i Ojcowie św.,-o, córko, daj niebieskiemu posłowi odpowiedź, przyjmij Boskiego Syna, daj przyzwolenie swoje.”

(…) Pewnego dnia, a było to 25 Marca, jak utrzymują najpoważniejsi pisarze kościelni, w rocznicę stworzenia pierwszego człowieka – Adama, Najśw. Panna, załatwiwszy zwykłe zajęcia domowe, udała się na modlitwę do swojej izdebki, w której się zwykle modliła. Padła na kolana, zatopiła się myślą w Bogu, a ze łzą w oku błagała Boga, aby dłużej nie zwlekał swego miłosierdzia nad biednym rodzajem ludzkim i zesłał Syna Swego na ziemię. Czytając bowiem pilnie Pismo św. i przepowiednie proroków, Najśw. Panna wiedziała, iż już nadszedł czas miłosierdzia Bożego,-a jednak, lubo najcnotliwsza, najświętsza, najniewinniejsza z ludzi, pełna pokory, ani przypuszczała, iż Ona będzie przebłogosławioną Matką Zbawiciela. (…) Ale Najśw. Panna jeszcze się modli, lubo już jest północ, jeszcze klęczy, wyciąga ręce i wznosi oczy do Nieba i woła bez przerwy: „Ojcze! ulituj się! Ojcze poszlij Zbawiciela-Syna Twojego.” I woła i błaga, i zdaje się w radosnem uniesieniu widzieć „Pożądanego od wszech narodów” – ono boskie Dziecię, co ma zawładnąć światem i odkupić rodzaj ludzki!… (…) Archanioł Gabryel, wierny stróż Jej życia, z którym już tyle słodkich rozmów miewała, przekroczył próg ubogiego mieszkania, stanął nagle przed Nią, na sposób duchów czystych, ale obleczony w postać ludzką, jaśniejący młodością i pięknością (czyt.: Wykład tajemnic różańca św., tłom. Biskupa Kossowskiego. T. I.). I jakby wtorując śpiewom anielskim w Niebie, uwielbia Maryę, mówiąc do Niej: „Bądź pozdrowiona, łaskiś pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami”… (św. Łuk. 1-38.).